Μητσοτάκης όπως λέμε Σημίτης

Δεν ξέρω αν έχει νόημα να συζητάμε ακόμα αν ο Μητσοτάκης είναι δεξιός ή ακροδεξιός που λέει ο ΣΥΡΙΖΑ- μεταξύ μας δεν ξέρω καν αν έχει πλέον νόημα να συζητάμε για οτιδήποτε λέει ο ΣΥΡΙΖΑ- αλλά σίγουρα έχει ενδιαφέρον να δούμε τι λέει ο Μητσοτάκης ο ίδιος για τον Μητσοτάκη (που μάλλον ξέρει το θέμα καλύτερα απ΄ότι ο Σωκράτης Φάμελλος). Και για το σχέδιό του για τη χώρα.

Μιλώντας προχθές στις προγραμματικές δηλώσεις, λίγο πριν αρχίσει να ανακοινώνει τα μέτρα που είχε υποσχεθεί πριν από τις εκλογές και τα οποία κυριάρχησαν στις πρώτες σελίδες των εφημερίδων και στα δελτία της τηλεόρασης- αυξήσεις στους δημοσίους υπαλλήλους, market pass και τα λοιπά- ο πρωθυπουργός έθεσε τον στόχο της νέας 4ετίας.

Ο εθνικός στόχος που έθεσε είναι ο "πολυδιάστατος εκσυγχρονισμός" και όπως εξήγησε, εννοεί μια μεγάλη προσπάθεια για να αντιμετωπιστούν οι πολλές παθογένειες σε πολλά μέτωπα.

Οι δύσπιστοι θα μιλήσουν για έναν ακόμα πολιτικό βερμπαλισμό, αλλά και μόνο ο τίτλος που έβαλε στο σχέδιό του και που θυμίζει το σχέδιο του Κώστα Σημίτη τη δεκαετία του 90, έχει από μόνο του ενδιαφέρον. (Καμία σχέση με την "επανίδρυση του κράτους" που είχε βάλει στόχο ο Κώστας Καραμανλής και που εννοούσε την άλωση του δημοσίου μέσω των stages που είχε εφεύρει ο Προκόπης Παυλόπουλος.)

Επίσης έχει ενδιαφέρον και to πώς τοποθετεί στην ιστορική συνέχεια το σχέδιό του. Στην ίδια ομιλία αναφέρθηκε δηλαδή στα κύματα εκσυγχρονισμού που μεταμόρφωσαν την Ελλάδα τον 20ο αιώνα, ξεκινώντας με τον αστικό εκσυγχρονισμό του Ελευθερίου Βενιζέλου, την ανάπτυξη των δεκαετιών του 50 και του 60, όπου η έμφαση του Κυριάκου Μητσοτάκη ήταν- όχι τυχαία- εκτός από τα δημόσια έργα, και στη δημόσια δωρεάν παιδεία και καταλήγοντας στον πολιτικό εκσυγχρονισμό της μεταπολίτευσης.

Με την σύνδεση της Ελλάδας με την Ευρώπη, όπου ως πρωταγωνιστές ανέφερε τον Κωνσταντίνο Καραμανλή φυσικά, αλλά και τον Ανδρέα Παπανδρέου και τον Κώστα Σημίτη.

Αποφεύγω τον πειρασμό να σχολιάσω τις ονομαστικές απουσίες στις αναφορές του και σημειώνω μόνο ότι ως παραδείγματα μεγάλων προωθητικών ενεργειών ανέφερε- εκτός από την ένταξή μας στην ΕΟΚ- την εθνική συμφιλίωση (Ανδρέας Παπανδρέου), την ίδρυση του ΕΣΥ (Ανδρέας Παπανδρέου) αλλά και την ένταξή μας στην ΟΝΕ (Κώστας Σημίτης).

Αφού περιέγραψε τον στόχο- η Καθημερινή έβαλε τίτλο "έρχεται τέταρτος κύκλος εκσυγχρονισμού"- εξήγησε και τη μέθοδο. Όπως είπε, αυτές τα φιλόδοξα σχέδια εκσυγχρονισμού, μπορούν να πραγματοποιηθούν μόνο με μεγάλες συναινέσεις και "ευρύχωρες κοινωνικές συμμαχίες". Με άλλα λόγια, οι εθνικοί στόχοι απαιτούν για την ολοκλήρωσή τους κοινωνικές συμμαχίες που θα τις νομιμοποιήσουν στην κοινωνία και θα κάμψουν τις αντιστάσεις, και αυτή τη διεύρυνση αποτυπώνει και αντανακλά υποθέτω και το κυβερνητικό σχήμα.

Ιστορικοί και πολιτικοί επιστήμονες έχουν γράψει στο παρελθόν για το πώς επιτεύχθηκαν οι μεγάλες μεταρρυθμιστικές τομές στην Ελλάδα. Στο βιβλίο του "Ελλάδα- Μια χώρα παραδόξως νεωτερική" (εκδόσεις Πόλις, 2019), ο Γιάννης Βούλγαρης σημείωνε ότι για την "πραγματοποίηση του εκσυγχρονισμού απαιτούνταν η επικέντρωση της μεταρρυθμιστικής προσπάθειας σε σαφείς μείζονες εθνικούς στόχους, η προσήλωση της πολιτικής ηγεσίας σε αυτούς τους στόχους και η επάρκεια κάποιου στενού κυβερνητικού επιτελείου που αναλάμβανε την υλοποίησή τους." Υποθέτω κάτι μας θυμίζει.

Αλλά προσέθετε ότι το τελικό αποτέλεσμα τέτοιων μεταρρυθμιστικών περιόδων υπολειπόταν από τις φιλοδοξίες των μεταρρυθμιστών, γιατί υστερούσε η άλλη πλευρά, εκείνης δηλαδή των αναγκαίων λειτουργικών και θεσμικών αλλαγών που θα μετέβαλαν τις συνήθειες μεγάλων στρωμάτων της διοίκησης και της κοινωνίας".

Θα πετύχει το στοίχημα του Κυριάκου Μητσοτάκη; Θα καταφέρει μια μεγάλη εκσυγχρονιστική πρόοδο; Η αλήθεια είναι ότι έχει όλες τις προϋποθέσεις. Ελεύθερο πεδίο δράσης, πρόθεση, βούληση, γνώση, πειθαρχία, ικανό επιτελείο και μεγάλη στήριξη από την κοινωνία. Χρειάζεται φυσικά και λίγη τύχη. Να μην προκύψουν δηλαδή μείζονες διεθνείς ή εγχώριες κρίσεις που θα αποσπάσουν την προσοχή από τις μεταρρυθμίσεις και θα ξοδευτεί όλη η ενέργεια των κυβερνώντων για την αντιμετώπισή τους.

Αλλωστε, όπως έγραφε και πάλι ο Γιάννης Βούλγαρης στο "παραδόξως νεωτερική", όσον αφορά την εξέλιξη της χώρας και τις πιθανότητες είτε να ακολουθήσει πορεία παρακμής, είτε να ανακάμψει, η Ελλάδα κρατά την τύχη στα χέρια της, περισσότερο από όσο στο παρελθόν. Και προσέθετε: Αυτό δεν είναι a priori ενθαρρυντικό αν δεν καλοτυχίσουμε στην ποιότητα της Εθνικής πολιτικής και στο επίπεδο των Ηγεσιών που θα έχουμε.

Ας ελπίσουμε να είμαστε τυχεροί λοιπόν.

Πηγή: Capital.gr

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr