Ο «εχθρός» μέσα τους

Δύο πράγματα πιστεύω ότι πρέπει να χαρακτηρίζουν κάθε άτομο που θέλει να ασχοληθεί με τα κοινά. Να έχει όρεξη να τραβήξει «κουπί» για να αφήσει φεύγοντας την κοινωνία λιγάκι καλύτερη από ότι τη βρήκε. Και να έχει λύσει σε μεγάλο βαθμό τα δικά του – εσωτερικά κυρίως – ζητήματα. Διότι πώς μπορεί να καλείται κάποιος να διαχειριστεί τα φλέγοντα ζητήματα του δήμου, της περιφέρειας ή του κράτους όταν δεν τα έχει βρει με τον εαυτό του;

Δυστυχώς, στην Ελλάδα ένα – σίγουρα όχι αμελητέο – μέρος του πολιτικού προσωπικού της χώρας κουβαλά αξιοσημείωτα συμπλέγματα. Επιδεικνύει σνομπ συμπεριφορές και ταλαιπωρείται από βαθύτερα, υπαρξιακής φύσεως, ζητήματα με συνέπεια να την πληρώνουμε όλοι μας. Θα μου πείτε, «αφού εμείς τους εκλέξαμε, ας τα λουστούμε τώρα». Πιθανότατα, ο πολιτικός μας κόσμος είναι ένας «καθρέφτης» της κοινωνίας μας. Σε αυτόν αντικατοπτρίζονται τα πιο μεγάλα μας «κουσούρια».

Τους τελευταίους τρεις μήνες, η νέα κυβέρνηση υπό τον Κυριάκο Μητσοτάκη επιδιώκει – όπως όλες οι κυβερνήσεις – να εφαρμόσει την πολιτική της. Με τα όποια καλά και τα όποια στραβά της, τα στελέχη της – τουλάχιστον μέχρι στιγμής – δεν μας έχουν «βασανίσει» καβαλώντας το άτι της έπαρσης και της αλαζονείας. Η σέλα του οποίου είναι εξαιρετικά ευμεγέθης και χωράει άνετα συνήθως την πλειονότητα των πολιτικών. Σε αυτό, καθοριστικό ρόλο παίζει ο πρωθυπουργός, που δείχνει αποφασισμένος και έτοιμος να τραβήξει το αυτί σε κάθε πολιτευτή που ξεφεύγει. Μένει να δούμε για πόσο καιρό θα αντέξει να το πράττει αλλά έως τώρα ο βαθμός που παίρνει είναι ικανοποιητικός.

Στον αντίποδα, αρκετά στελέχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης της χώρας μάλλον διάγουν περίοδο βαθιάς εσωτερικής ρήξης με τον εαυτό τους. Δεν εξηγείται διαφορετικά η επιεικώς αλλόκοτη συμπεριφορά τους. Πρωτοστατούν σε διαδηλώσεις εναντίον πολιτικών που οι ίδιοι εφάρμοσαν και μάλιστα με σκληρότητα στην ελληνική κοινωνία. Λιτότητα, υπερφορολόγηση, μείωση κρατικών δαπανών υπήρξαν η κυβερνητική σημαία του ΣΥΡΙΖΑ. Κατακεραυνώνουν εντός Βουλής νεοφιλελεύθερα νομοσχέδια που οι ίδιοι εισηγήθηκαν και ψήφισαν (υδρογονάνθρακες, Ελληνικό κ.α.). Κατηγορούν τον Μητσοτάκη ότι μειώνει τη φορολογία με «ταξικό πρόσημο» όταν μειώνεται ο φόρος εισοδήματος και ο ΕΝΦΙΑ που αφορούν όλους τους Έλληνες. Η "πολιτική παράνοια" και ο σουρεαλισμός συναντώνται επικίνδυνα στα έδρανα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Αντιλαμβάνομαι ότι στη δική τους κοσμοθεωρία είναι αναγκαία η ύπαρξη του «εχθρού». Είτε λέγεται Δεξιά, είτε καπιταλισμός, είτε νεοφιλελευθερισμός, είτε «ξένες δυνάμεις». Ο «εχθρός» πρέπει πάντα να καραδοκεί ώστε οι ίδιοι να θεωρούν εαυτούς απαραίτητους για τη σωτηρία της κοινωνίας.

Και, φυσικά, δεν αναρωτήθηκαν ποτέ - και ούτε πρόκειται - μήπως τελικά ο «εχθρός» βρίσκεται μέσα τους. Ειλικρινά, αυτό, από το οποίο υποφέρουν, είναι κάτι που δεν θα ευχόμουν ούτε στο χειρότερο εχθρό μου…

*Ο Γιάννης Ιωαννίδης είναι δημοσιογράφος

--------------------

Στην ιστοσελίδα μας φιλοξενούνται όλες οι απόψεις που σέβονται τη δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα, τον πολιτισμό και την αισθητική. Οι γνώμες των αρθρογράφων είναι ενυπόγραφες και προσωπικές και δεν ταυτίζονται απαραίτητα με την άποψη του TheToc.gr.

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr