Ο ΣΥΡΙΖΑ με γραβάτα και ο Νίκος Ανδρουλάκης χωρίς

Ορισμένοι το απέδωσαν στην απειρία των νέων στελεχών του ΠΑΣΟΚ που έχουν αναλάβει- αν και πρωτάρηδες- τη μάχη των παραθύρων. Όπως η Ελένη Χρονοπούλου, που διάβαζε από μέσα από το τετράδιό της και μπέρδεψε ότι δεν θα φορολογηθεί η μεσαία τάξη, με το θα φορολογηθεί ή ο Παραστατίδης, που άνοιξε θέμα ΕΝΦΙΑ, την ώρα που όλοι ορκίζονται στο βιβλίο του Μητσοτάκη για τις μειώσεις των φόρων. Μπορεί να είναι και έτσι.

Αλλά η κατηγορία ότι το ΠΑΣΟΚ έχει γίνει ένας ΣΥΡΙΖΑ με γραβάτα που απηύθυνε στον Νίκο Ανδρουλάκη ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ακόμα και αν η κατηγορία είναι υπερβολική και έχει να κάνει με το "μπετονάρισμα" των κεντρώων ψηφοφόρων που ψήφισαν ΝΔ, η "ούλτρα αντιδεξιά" στροφή του Κινήματος της Αλλαγής, ερμηνεύεται διαφορετικά. Είναι η αγωνία του ΠΑΣΟΚ να κερδίσει και άλλο έδαφος σε βάρος του κόμματος του Αλέξη Τσίπρα και να γίνει έτσι η κυρίαρχη δύναμη στον χώρο της κεντροαριστεράς. Ακόμα και αξιωματική αντιπολίτευση, γιατί όχι; Τώρα που οι μετοχές του Αλέξη Τσίπρα βυθίζονται, όλοι σπεύδουν να του κόψουν και ένα κομμάτι. Ακόμα και η Ζωή.

Το ΠΑΣΟΚ θυμίζει ΣΥΡΙΖΑ, γιατί διεκδικεί τις ψήφους του ΣΥΡΙΖΑ. Τόσο απλό.

Ο αντιδεξιός φανατισμός όμως- που θυμίζει λίγο το παλαιό ΠΑΣΟΚ της δεκαετίας του 80, που το επανέφερε στη μόδα ο αναχρονισμός του Αλέξη Τσίπρα- οδηγεί σε αντιφάσεις και παραλογισμούς. Ας πάρουμε για παράδειγμα τις δηλώσεις του Δημήτρη Μάντζου, του εκπροσώπου τύπου του κόμματος, που κατηγόρησε τον πρώην πρωθυπουργό, ότι επιδιώκοντας πάση θυσία την αυτοδυναμία και απειλώντας με τρίτες εκλογές μέσα στον Αύγουστο, εκτρέπεται σε αντιδημοκρατικές ατραπούς. Πού οφείλεται αυτή η οργή του κ. Μάντζου;

Όπως είπε ο συνεργάτης του Νίκου Ανδρουλάκη, αντί ο κ. Μητσοτάκης να εκβιάζει με νέες εκλογές, θα πρέπει- σε περίπτωση που δεν επιτευχθεί η αυτοδυναμία- να αναζητήσει τους λόγους για τους οποίους συνέβη αυτό και να βρει τις διαδικασίες και τους εταίρους ώστε να κάνει κυβέρνηση. Πολύ ωραία.

Αν και βέβαια οι λόγοι που δεν θα έχει επιτευχθεί η αυτοδυναμία είναι συνάρτηση του εκλογικού συστήματος, του πόσα κόμματα θα εκπροσωπηθούν στη Βουλή και το μπόνους των 50 εδρών. Τι ανάλυση να κάνει δηλαδή ο Κυριάκος Μητσοτάκης με νίκη με ποσοστό 40%; Μήπως να αναρωτηθεί γιατί τον "αποδοκίμασαν" οι ψηφοφόροι και δεν του έδωσαν το 50%;

Ακόμα πιο περίεργη είναι η δήλωση ότι θα πρέπει πάση θυσία να βρει εταίρους και να σχηματίσει κυβέρνηση. Σωστή η απαίτηση ενδεχομένως, στο όνομα της σταθερότητας και της λήξης της εκλογικής εκκρεμότητας, αλλά τελείως εκτός θέματος από ένα κόμμα που δηλώνει ότι σε καμία περίπτωση δεν θα στέρξει να συμμετάσχει σε κυβέρνηση συνεργασίας. Δηλαδή πού θα βρει εταίρους ο Μητσοτάκης, αν όλοι οι πιθανοί υποψήφιοι, όπως συμβαίνει σήμερα, δηλώνουν ότι αρνούνται; Να τους υποχρεώσει; Να τους το επιβάλει δια της βίας; Να τους δέσει χειροπόδαρα και να τους ορκίσει με το περίστροφο στο κεφάλι; Τι εννοεί ο κ. Μάντζος; Δεν μας το εξήγησε.

Και αν είναι τόσο απαιτητικό να σχηματιστεί κυβέρνηση και να μην πάμε σε 3ες εκλογές, γιατί δεν δηλώνει πρόθυμο το ΠΑΣΟΚ να υποχωρήσει και να αναλάβει το κόστος της συνεργασίας με τη ΝΔ;

Ο Νίκος Ανδρουλάκης απέκλεισε το ενδεχόμενο μετεκλογικής συνεργασίας του ΠΑΣΟΚ με τη ΝΔ "ακόμη κι αν έχει 148-149 έδρες", σημειώνοντας πως "δεν υπάρχει περιθώριο προγραμματικών συγκλίσεων με τη ΝΔ. Σαφής ο πρόεδρος- αν και στο πρόσφατο παρελθόν έλεγε ότι υπάρχει έδαφος συνεργασίας αρκεί να φύγει ο Μητσοτάκης- και φυσικά υπάρχει εξήγηση. Το κόστος που θα πληρώσει το ΠΑΣΟΚ σε περίπτωση συμμετοχής σε κυβέρνηση με τη Νέα Δημοκρατία είναι μεγάλο ή εκτιμάται ότι θα είναι μεγάλο και ξορκίζει κάθε τέτοιο ενδεχόμενο. Βοηθάει και ο Κυριάκος Μητσοτάκης που θέλει αυτοδυναμία σε κάθε περίπτωση.

Αλλά ο Νίκος Ανδρουλάκης, πιστός στις επιταγές της αντιδεξιάς ρητορικής, λέει και κάτι άλλο. Ότι ο " πραγματικός φόβος δεν είναι αυτός της ακυβερνησίας αλλά της παντοδυναμίας του συστήματος εξουσίας του κ. Μητσοτάκη, που απέδειξε ότι δεν σέβεται τους φόρους του ελληνικού λαού, άφησε στο έλεος το ΕΣΥ και την Παιδεία, ενώ το στεγαστικό του πρόγραμμα ήδη απέτυχε".

Σωστά τα λέει ενδεχομένως ο Πρόεδρος, αλλά αν πάντως ο φόβος μας για τις εκλογές της 25ηςΙουνίου δεν είναι η ακυβερνησία, αλλά η παντοδυναμία του Κυριάκου Μητσοτάκη, μία είναι η λύση. Όχι φυσικά να έχει περισσότερους βουλευτές το ΠΑΣΟΚ, ώστε να ακούμε πιο συχνά στην αίθουσα της Ολομέλειας τον Μιχάλη Κατρίνη. Δεν θα είναι πολύ αποτελεσματικό, με όλο τον σεβασμό στις ρηξικέλευθες και σημαντικές παρεμβάσεις του βουλευτή που λειτούργησε ως αντ΄αυτού του Νίκου Ανδρουλάκη στην προηγούμενη Βουλή.

Η λύση είναι να μην έχει αυτοδυναμία ο Μητσοτάκης και να μπει και το ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση ως δεύτερος εταίρος, ώστε να μπει φρένο στην απόλυτη εξουσία της Νέας Δημοκρατίας. Αλλά το ΠΑΣΟΚ αρνείται.

Υπάρχει λύση; Τι υπονοεί ο κ. Μάντζος και οι λοιποί του ΠΑΣΟΚ; Δεν το λένε δημοσίως, ίσως και από ντροπή, αλλά τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ υπονοούν ότι αν θέλει ο Κυριάκος Μητσοτάκης, μπορεί να σχηματίσει κυβέρνηση με τις δεξιές παραφυάδες που θα εκπροσωπηθούν πιθανότατα στη νέα Βουλή. Βελόπουλους, Νίκη και σία. Γιατί όχι, λένε, έχουν περισσότερα που τους ενώνουν από αυτά που τους χωρίζουν.

Αφήνω στην άκρη ότι δεν διατίθεται ως εταίροι και φυσικά αρνούνται κάθε τέτοια συνεργασία. Αφήνω στην άκρη την δυσάρεστη έκπληξη και το αν συνιστά θετική προοπτική για τη χώρα η πρόταση του ΠΑΣΟΚ για τη νέα κυβέρνηση, να πάρουν δηλαδή υπουργεία οι διάφοροι ανεγκέφαλοι (επιεικώς) βουλευτές του Βελόπουλου.

Ξαναγυρίζω στον Νίκο Ανδρουλάκη, που δήλωσε πρόσφατα. ότι "η δημόσια δήλωση του Φαήλου Κρανιδιώτη για τη στήριξη της Νέας Δημοκρατίας είναι το ξεγύμνωμα του τυχοδιωκτισμού του συστήματος εξουσίας του Κυριάκου Μητσοτάκη, που μετά τις υποκλοπές και τις επιθέσεις στις ανεξάρτητες αρχές, αποκαλύπτονται και τα κόμματα-δορυφόροι δείχνοντας σε ποιες επικίνδυνες ατραπούς οδηγείται το πολιτικό μας σύστημα μακριά από την ευρωπαϊκή κανονικότητα"..

Δηλαδή τυχόν συνεργασία με τέτοια υποκόματα συνιστά τυχοδιωκτισμό και απομακρύνει το πολιτικό μας σύστημα από την ευρωπαΐκή κανονικότητα. Πολύ σωστά. Το ΠΑΣΟΚ τι κάνει λοιπόν;

Υποθέτω ή θέλω να ελπίζω, ότι αυτές είναι εκδηλώσεις αντιδεξιάς υστερίας που θα ατονήσουν μετά τις εκλογές και το ΠΑΣΟΚ θα επανέλθει στη λελογισμένη και θεσμική αντιπολίτευση που το διέκρινε στο παρελθόν. Αλλωστε το βασικό συμπέρασμα από τις εκλογές είναι ότι το μοντέλο ΣΥΡΙΖΑ απέτυχε. Γιατί να θέλει να το μιμηθεί ο Νίκος Ανδρουλάκης. Αλλά εδώ θα είμαστε (ελπίζω) να το ξαναδούμε.

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr