Θα οδηγηθεί ο Χρήστος Τριαντόπουλος στο Ειδικό Δικαστήριο; Είναι η συγκρότηση της προανακριτικής για το "μπάζωμα", η απάντηση στο αίτημα του κόσμου για απόδοση Δικαιοσύνης στην τραγική ιστορία των Τεμπών;
Το αν θα οδηγηθεί ο Χρήστος Τριαντόπουλος στο Ειδικό Δικαστήριο δεν θα είναι απότοκο των εργασιών της Επιτροπής, δεν θα προκύψει από τα στοιχεία που θα παρουσιαστούν και από τις μαρτυρίες που θα ακουστούν (και αμέσως θα γίνουν φέιγ- βολάν για τα δημοσιογραφικά ρεπορτάζ). Αυτό τουλάχιστον έχουν δείξει όλες οι προηγούμενες επιτροπές που συστάθηκαν στο παρελθόν, για τις ποινικές ευθύνες των πολιτικά υπευθύνων, εκείνων που προστατεύονται από τον νόμο περί ευθύνης υπουργών.
Το αν θα κριθεί ένοχος και αν θα οδηγηθεί ενώπιον του δικαστικού συμβουλίου - που θα κρίνει και την παραπομπή του στο εδώλιο - θα το κρίνουν περισσότερο οι πολιτικές βλέψεις και στοχεύσεις των κομμάτων, εκπρόσωποι των οποίων θα συγκροτήσουν την Επιτροπή, και πολύ λιγότερο τα στοιχεία και τα ντοκουμέντα που θα παρουσιαστούν.
Υποθέτουμε ότι η αντιπολίτευση έχει ήδη λάβει τις αποφάσεις της, γι΄αυτό και δεν έλαβε άλλωστε υπόψιν της και το πόρισμα της Επιτροπής Διερεύνησης. Που μάλλον δεν ενισχύει το σενάριο για το δόλιο μπάζωμα του χώρου, με σκοπό τη συγκάλυψη. Ένα αλαλούμ ανάμεσα στις δημόσιες υπηρεσίες προέκυψε από τη δική της έρευνα, μια προσπάθεια άμεσης αποκατάστασης του χώρου ώστε να αποκρυφτούν πιθανότατα οι πολιτικές εντυπώσεις και οι πολιτικές ευθύνες της τραγωδίας, και όχι μια συντονισμένη επιχείρηση απόκρυψης των στοιχείων είναι το δικό της συμπέρασμα. Που όμως είχε σαν αποτέλεσμα, όντως να χαθούν κρίσιμες πληροφορίες, που ενδεχομένως θα φώτιζαν το τι ακριβώς συνέβη τα λεπτά που ακολούθησαν τη σύγκρουση.
Είναι η απόφαση της κυβέρνησης, να υπερψηφίσει τη συγκρότηση της προανακριτικής επιτροπής, αφήνοντας ανοιχτό μεν αλλά χωρίς να είναι καθόλου, μα καθόλου δεδομένο - το αντίθετο μάλιστα- ότι θα υπερψηφίσει και για την παραπομπή στο δικαστήριο του υφυπουργού, μια κίνηση που θα συμβάλει στην εκτόνωση των πνευμάτων; Που θα πείσει για την πρόθεση της κυβερνητικής πλειοψηφίας να έρθουν όλα στο φως; Πολύ αμφιβάλω.
Άλλωστε, το μπάζωμα του χώρου, είναι για το μείζων θέμα που συζητούμε εδώ και ένα χρόνο, πώς δηλαδή και γιατί τα τρένα συγκρούστηκαν και γιατί μετά προκλήθηκε αυτή η μεγάλη πυρκαγιά που ακολούθησε τη σύγκρουση, και αν υπάρχει κάτι το ύποπτο σε αυτό, ένα δευτερογενές θέμα. Τα μπάζωμα δεν επέτρεψε τη συλλογή στοιχείων που θα βοηθούσαν σε ένα πιο ασφαλές συμπέρασμα, αν υποθέσουμε ότι σε τέτοια θέματα- με τους ειδικούς να διαφωνούν- μπορεί να υπάρξει συμπέρασμα με ασφάλεια 100%.
Δεν έχει δηλαδή αιτιώδη σχέση με την πυρόσφαιρα. Αν το μπάζωμα πήρε τέτοιες διαστάσεις, είναι αφενός γιατί η απόσυρση των ερειπίων και των υπολειμμάτων έχει μια ηθική απαξία, αφού δείχνει έναν κυνισμό που προκάλεσε πολύ πόνο στους συγγενείς, πόσο μάλλον που ακόμα και σήμερα βρίσκουν προσωπικά αντικείμενα των θυμάτων, και όχι μόνο…μέσα στους σωρούς από τα χώματα.
Αφετέρου, γιατί για πολλούς ανθρώπους- σε πείσμα των τεκμηρίων- η εσπευσμένη αποκατάσταση του χώρου, είναι η συνέπεια και η κατάληξη μιας απίθανης ιστορίας, που θέλει την κυβέρνηση και τον ίδιον τον πρωθυπουργό πιθανώς, να γνώριζαν ότι γινόταν λαθρεμπόριο καυσίμων από την greek mafia στη συγκεκριμένη αμαξοστοιχία - μήπως έπαιρναν και μίζες;- και θέλησαν να τους προστατεύσουν και να τους καλύψουν, εξαφανίζοντας τα στοιχεία που τους ενοχοποιούν. Αυτό εννοούμε με συγκάλυψη.
Μια ιστορία συνωμοσίας δηλαδή, δεν υπάρχει άλλος ορισμός, που όμως έχει ακόμα πολλούς οπαδούς, όπως άλλωστε έχει υποστηρικτές και η ιστορία με τον θάνατο του άτυχου Βασίλη Καλογήρου, που για ορισμένους είναι μια καθαρή δολοφονία που σχεδίασαν κυβερνητικοί κύκλοι, με στόχο να εκβιάσουν τη μητέρα του που είναι λέει, η Εισαγγελέας των Τεμπών. Ήμαρτον.
Την πρόταση για τη συγκρότηση της προανακριτικής, θα ακολουθήσει σήμερα η συζήτηση εκτός ημερησίας διατάξεως που ζήτησαν τα κόμματα της αντιπολίτευσης και θα ακολουθήσει η πρόταση δυσπιστίας που θα καταθέσει το ΠΑΣΟΚ, με υπογραφές από τα άλλα "προοδευτικά κόμματα". Είναι αυτό που στη δημοσιογραφική γλώσσα λέμε ότι "η κυβέρνηση είναι στριμωγμένη", με την πλάτη στον τοίχο, ότι δέχεται πυρ ομαδόν από την αντιπολίτευση και άλλα τέτοια τρομοκρατικά.
Πιθανώς να είναι και σωστό. Αφού η μονοπώληση του τηλεοπτικού χρόνου από τη συζήτηση για τα Τέμπη, σίγουρα φέρνει την κυβερνητική πλειοψηφία σε δύσκολη θέση και δεν της επιτρέπει να δείξει έργο, ούτε να αναλάβει πρωτοβουλίες, αφού χάνονται σε ένα πέλαγος τοξικότητας και πόλωσης.
Η κινητοποίηση της αντιπολίτευσης, η προσπάθεια οικειοποίησης και το καπέλωμα των μεγάλων διαδηλώσεων, η επιστροφή του αντισυστημισμού στις πλατείες, η μονοπώληση της αντιπολιτευτικής ατζέντας από το θέμα των Τεμπών, έχει ένα αίτημα πλέον: Να φύγει η κυβέρνηση και ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
Το είπε και ο Σωκράτης Φάμελλος με τον τρόπο του χθες στη Βουλή. Έχοντας επίγνωση του μεγέθους που εκπροσωπεί και αντιλαμβανόμενος το κωμικό στοιχείο που θα είχε τυχόν αίτημα από τον εναπομείναντα Σύριζα για πρόωρες εκλογές, ζήτησε από τον πρωθυπουργό, να παραιτηθεί αυτοβούλως. Να αποχωρήσει οικειοθελώς. Να μαζέψει τα πράγματά του και να φύγει δηλαδή. Να μας αδειάσει τη γωνιά βρε αδελφέ.
Είναι προφανώς δικαίωμά του επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ να απαιτεί την παραίτηση του πρωθυπουργού. Απλώς δεν γνωρίζω πολλούς πρωθυπουργούς που παραιτήθηκαν επειδή το ζήτησε η αντιπολίτευση. Ακόμα λιγότερους επειδή το ζήτησε ο Φάμελλος. Ενα δεύτερο πρόβλημα είναι, ότι δεν είναι ορατός ο αντικαταστάτης του Μητσοτάκη. Ωραία να φύγει. Για να έρθει ποιος; Ο Φάμελλος; Ή ο Ανδρουλάκης;
Και ένα τρίτο πρόβλημα είναι ότι ενδεχομένως και πολλοί πολίτες, ακόμα και εκείνοι που θυμωμένοι με την κυβέρνηση και με τους πολιτικούς- για την προστασία που τους παρέχει η νόμος περί ευθύνης υπουργών- διαδήλωσαν στο Σύνταγμα, πολλοί πολίτες που δεν ψηφίζουν καν Νέα Δημοκρατία και δυσπιστούν με την Δικαιοσύνη, βλέπουν τον κίνδυνο της αποσταθεροποίησης και δεν είναι διατεθειμένοι να ρισκάρουν την επιστροφή στο παρελθόν, για να ικανοποιήσουν τον κ. Φάμελλο και τη Ζωή Κωνσταντοπούλου.
Αυτό είναι και το μόνο χαρτί που διαθέτει τώρα η Κυβέρνηση. Για να μπορέσει να κάνει ένα restart. Θα το καταφέρει; Δεν είμαι καθόλου σίγουρος.