Οι υπερεκτιμήσεις του ΣΥΡΙΖΑ

Η παρούσα κυβέρνηση δεν έχει πει ψέματα στον λαό, υποστήριξε η κυβερνητική εκπρόσωπος, αναγνωρίζοντας ότι υπήρξαν «υπερεκτιμήσεις».

Όπως είπε χαρακτηριστικά η κα Όλγα Γεροβασίλη, «δεν έχουμε πει καμιά στιγμή ψέματα στον ελληνικό λαό, έχουμε πει τους στόχους μας», αναφερόμενη στις προεκλογικές υποσχέσεις, όπως η επαναφορά της 13ης σύνταξης. Και εκεί πρόσθεσε πως «είναι γεγονός ότι έχουμε κάνει κάποιες υπερεκτιμήσεις». Υπερασπιζόμενη την κυβερνητική πολιτική, επεσήμανε ακόμη ότι «ξεκινήσαμε μια σκληρή διαπραγμάτευση και κατέληξε σε ένα σκληρό δίλημμα. Σε αυτό το σκληρό δίλημμα έπρεπε να πάρουμε μέτρα που δεν τα πιστεύουμε και δεν θα τα πιστέψουμε ποτέ. Καλούμαστε να μη χάσουμε τον στόχο, ακόμα κι αν έχουμε κάνει μια σημαντική υποχώρηση. Αν δεν το κάνουμε, τα πράγματα θα είναι πολύ χειρότερα».

Όχι, λοιπόν, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είπε ψέματα στον ελληνικό λαό, με την αντικειμενική έννοια του όρου «ψέματα». Εννοείται ότι ο καθένας μας θα μπορούσε να απαριθμήσει μία προς μία όλες τις εξαγγελίες, κάθε υπόσχεση που βγήκε από τα χείλη του κυβερνώντος κόμματος και δεν έγινε ποτέ πράξη. Αυτό, όμως, θα αποτελούσε έναν βαθύτατο λαϊκισμό -και σύσσωμος ο ΣΥΡΙΖΑ θα έβγαζε σχετικά λυσσώδεις ανακοινώσεις- ενώ, την ίδια στιγμή, θα είχες κάνει λάθος εκτίμηση. Θα είχες εκτιμήσει, δηλαδή, ως ύψιστο ψέμα κάτι που οι -«πρώτη φορά Αριστερά»- σύντροφοι πίστευαν ακράδαντα ότι θα μπορούσαν να το επιτύχουν. Για παράδειγμα -όχι μόνο προ εκλογών, αλλά και μετά- σύσσωμος ο ΣΥΡΙΖΑ θεωρούσε ότι θα βγει ο προϋπολογισμός, ότι θα υπήρχε λύση με τον ΦΠΑ, ότι δεν κινδύνευε η πρώτη κατοικία, πως θα δινόταν οριστική λύση με τα «κόκκινα» δάνεια, ο ΕΝΦΙΑ θα μας αποχαιρετούσε οριστικά. Εδώ, μπορείς να προσθέσεις ό,τι θες, ο κατάλογος, φευ, είναι μακροσκελής. Και, βασικά, διακήρυτταν σε όλους τους τόνους ότι για όλα αυτά δεν θα έμπαιναν νέα μέτρα ή ότι δεν θα χρειαζόταν να πληρώσεις έξτρα φόρους. Ας πούμε τώρα, ότι κάτι από όλα αυτά, τελικά, θα βγει μόνο στις ασκήσεις επί χάρτου και πως η ίδια η πραγματικότητα θα ανατρέψει τους κυβερνητικούς σχεδιασμούς. Τι να γίνει, ρε αδερφέ, γράψε λάθος. Δεν δικαιούνται και αυτοί οι άνθρωποι να υποπέσουν σε κάποια λάθος (υπερ)εκτίμηση; Είναι τόσο τραγικό, πια, να έχεις υπερεκτιμήσει τις δυνατότητές σου σε κάτι; Κι αν υπερεκτιμήσεις εαυτόν και πέσεις σε ένα σκληρό δίλημμα, το θέμα είναι να το σώσεις παίρνοντας μέτρα, αρκεί να μην τα… πιστεύεις, σύμφωνα με την πολιτικά ώριμη σκέψη της κυρίας Γεροβασίλη.

Έτσι, αφού υπάρχει η επίσημη κυβερνητική μανιέρα, τώρα πια οι «υπερεκτιμήσεις» αποτελούν μιας πρώτης τάξεως δικαιολογία για οτιδήποτε (δεν) κάνεις: «Αχ, συγγνώμη, μωρέ, δεν το ήθελα. Όλα όσα (δεν) έκανα αποτελούν προϊόν υπερεκτίμησης».

Μένει, μόνο, αυτή σου τη δήλωση, να βρεθεί αντίστοιχα κάποιος για να την… υπερεκτιμήσει και να μη σε... παρεξηγήσει. Ο Γάλλος συγγραφέας Honoré de Balzac είχε αποφανθεί σχετικά: «Λίγοι άνθρωποι ανεβαίνουν στην εκτίμησή μας, αν τους εξετάσουμε από πολύ κοντά».

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr