Σε αυτές τις εκλογές, όλος ο κόσμος είναι το "σύστημα” του άλλου. Οι υποψήφιοι καταγγέλλουν το καταραμένο σύστημα και δείχνουν τους πολιτικούς τους αντιπάλους ως την ενσάρκωσή του που απαγορεύει οποιαδήποτε μεταρρύθμιση, οποιαδήποτε πρόοδο, οποιαδήποτε πραγματική πολιτική αλλαγή.
Οι πολιτικοί αρχηγοί και τα κόμματα, εκτός από το σύστημα, πολεμούν και το ακροδεξιό μόρφωμα του Κασιδιάρη, με αλληλοκατηγορίες ότι του κλείνουν το μάτι για να αλιεύσουν ψηφαλάκια. Νερό στον προπαγανδιστικό μύλο του καταδικασμένου για συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση. Ο Ηλίας, όπως τον αποκαλούσαν κάποτε στις εκπομπές lifestyle, συνεχίζει να ρίχνει το δηλητήριο του μέσα από τη φυλακή για τους πολιτικούς που δεν νοιάζονται παρά μόνο για την καρέκλα τους.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ζητάει την ψήφο μας για να κατεδαφίσει το βαθύ κράτος και να δημιουργήσει θέσεις εργασίας με καλούς μισθούς. Μετά την τραγωδία των Τεμπών και τέσσερα χρόνια διακυβέρνησης. Ο Αλέξης Τσίπρας υποστηρίζει ότι θα συγκρουστεί με τα συμφέροντα, θα αυξήσει τις αποδοχές των δημοσίων υπαλλήλων και θα ανεβάσει κι άλλο τον κατώτατο μισθό. Οκτώ χρόνια μετά τις εκλογές του 2015.Ο Νίκος Ανδρουλάκης θέλει μια κυβέρνηση συνεργασίας που θα αλλάξει τα κακώς κείμενα, αρκεί να μην είναι πρωθυπουργοί αυτοί που έχουν κυβερνήσει. Αλλά και το κόμμα του έχει ασκήσει εξουσία σε αυτόν τον τόπο.
Στην πραγματικότητα,το σύστημα που θυμούνται όλοι λίγο πριν τις εκλογές να πολεμήσουν είναι ο κόσμος στον οποίο ζούμε: η χώρα στην παγκοσμιοποίηση, η πολιτική εξουσία, οι θεσμοί και τα αντίβαρα, τα βαρίδια του κράτους και τα εχέγγυά του, οι κοινωνικές ισορροπίες, οι δημόσιες δαπάνες και η αναδιανομή του πλούτου, η φιλοδοξία για μεταρρύθμιση και η προσκόλληση στην ακινησία. Όλα ταυτοχρόνως. Η Ελλάδα.
Για να βγούμε από το σύστημα, υπάρχει πάντα και η επανάσταση. Δημιουργεί ένα νέο σύστημα, μετά από μια περίοδο χάους. Η ιστορία δείχνει ότι δεν είναι πάντα καλύτερο και ότι το χάος σπάνια είναι ανώδυνο. Όσο για την "επανάσταση με το πουλί” που διακηρύττει ο φυλακισμένος Κασιδιάρης, τη βιώσαμε την επταετία.
Εάν παραμείνουμε στο δημοκρατικό φάσμα, υπάρχουν η τριγωνοποίηση, το άνοιγμα και η υπέρβαση. Τριγωνοποίηση είναι η στρατηγική του να παίρνεις θέματα και ιδέες από το άλλο στρατόπεδο για να τα οικειοποιηθείς. Άνοιγμα είναι να πετύχεις να έρθουν πολιτικοί σου αντίπαλοι να δουλέψουν για σένα, στη δική σου ιδεολογική γραμμή. Υπέρβαση είναι η απελευθέρωση από τους παλιούς κανόνες για τη δημιουργία νέων, με στόχο τη συγκρότηση μιας ισχυρής κοινωνικής πλειοψηφίας.
Η τριγωνοποίηση και το άνοιγμα, είναι πιο απλό. Έχουν ήδη δοκιμαστεί. Η υπέρβαση είναι περίπλοκη και απαιτητική.
Ο νικητής των εκλογών δεν θα έχει άλλη επιλογή, αν πιστέψουμε τις δημοσκοπήσεις. Θα πρέπει να κάνει την υπέρβαση,να βγει από την κλασική και βολική αντιπαράθεση Δεξιάς-Αριστεράς. Ο δρόμος του θα είναι στενός και ριψοκίνδυνος. Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς το περιβόητο "σύστημα" να εγκαταλείπει τον εαυτό του.