Όταν ο Άδωνις ζήλεψε τον Κατρούγκαλο...

Η κατάργηση της περικοπής του 30% της σύνταξης για όσους συνεχίζουν να εργάζονται πέραν της ηλικίας που ορίζει το όριο συνταξιοδότησης, που επεξεργάζεται η κυβέρνηση, είναι προς τη σωστή κατεύθυνση...

Τούτο, γιατί το μεγαλύτερο μέρος μιας σύνταξης προκύπτει από το ανταποδοτικό σκέλος της που αφορά τις εισφορές που έχει καταβάλει ο εργαζόμενος...

Δηλαδή, ο συνταξιούχος που φτάνει σε ηλικία συνταξιοδότησης λαμβάνει μια εθνική σύνταξη που είναι ίδια για όλους η οποία προκύπτει από τα κρατικά έσοδα και μια ανταποδοτική σύνταξη που για τον καθένα είναι διαφορετική και προκύπτει από τις συνταξιοδοτικές εισφορές...

Άρα, η παρακράτηση του 30% της σύνταξης, αφορά και μια επιπλέον φορολόγηση των ασφαλιστικών εισφορών, όταν αυτές αποδίδονται στον συνταξιούχο... Τούτο είναι άδικο.

Ορθά η κυβέρνηση λοιπόν σχεδιάζει να μειώσει την περικοπή του 30% των συντάξεων για όσους συνεχίζουν να εργάζονται...

Με βάση αυτά που διαβάζω όμως, στην κυβέρνηση φαίνεται να σχεδιάζουν μια μείωση του εισοδήματος των συνταξιούχων που θα συνεχίσουν να εργάζονται, την οποία θα εμφανίσουν σαν αύξηση των συντάξεων...

Τούτο, για όσους έχουν βιώσει τη συνταγματική μεταρρύθμιση του κ. Κατρούγκαλου την περασμένη δεκαετία μοιάζει με μια κλασσική "Συριζέικη" τακτική... Δηλαδή, περικοπές οι οποίες εμφανίζονται ως αυξήσεις.

Διαβάζω λοιπόν στο ρεπορτάζ: "Ταυτόχρονα, το υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης βρίσκεται στην τελική ευθεία για τη διαμόρφωση της νομοθετικής διάταξης σχετικά με την κατάργηση της παρακράτησης του 30% στη σύνταξη των εργαζόμενων συνταξιούχων, η οποία, στη συνέχεια, θα σταλεί προς έγκριση στο Ελεγκτικό Συνέδριο.

Στόχος είναι να μειωθεί η επιβάρυνση που υφίστανται όσοι συνταξιούχοι εργάζονται ή θέλουν να εργαστούν.

Σύμφωνα με πληροφορίες, με την προωθούμενη ρύθμιση, προβλέπεται ότι οι εργαζόμενοι συνταξιούχοι θα λαμβάνουν το σύνολο της σύνταξής τους και θα παρακρατείται ένα πολύ μικρό ποσοστό από τον μισθό της εργασίας τους…".

Είθισται στην πολιτική όπως συμβαίνει και στα ψιλά γράμματα των ασφαλιστικών και τραπεζικών συμβολαίων, ο διάβολος να κρύβεται στις λεπτομέρειες...

Τι σημαίνει, μειώνουμε ή καταργούμε την κατά 30% περικοπή των συντάξεων για όσους συνεχίζουν να εργάζονται και φορολογούμε επιπλέον τον μισθό τους;

Κάποιος που εισπράττει 1.000 ευρώ τον μήνα σύνταξη και αν συνεχίζει να εργάζεται εισπράττει μισθό 3.000 ευρώ θα κερδίζει ή θα χάνει από τη ρύθμιση;

Η πολιτική ηγεσία του τόπου (συμπολιτευόμενη και αντιπολιτευόμενη) θα πρέπει να αντιληφθεί πως από τη συνέχιση της εργασίας και πέραν του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης, δεν επωφελείται μόνο ο συνταξιούχος εργαζόμενος αλλά η οικονομία και τα δημόσια έσοδα συνολικότερα.

Αυτό γιατί, στην ελληνική οικονομία, όπως και σε όλες τις οικονομίες του ανεπτυγμένου κόσμου, λόγω δημογραφικής γήρανσης αυξάνεται ο αριθμός των συνταξιούχων και μειώνεται αυτός των εργαζομένων. Τούτο απειλεί τα επόμενα χρόνια να τινάξει στον αέρα ιδιωτικά και δημόσια ασφαλιστικά συστήματα πολλών χωρών, ακόμη και αυτών που βρίσκονται σε καλύτερη μοίρα από το ελληνικό...

Είναι πασιφανές τα τελευταία χρόνια τόσο στην Ελλάδα όσο και παντού πως υπάρχει έλλειψη εργαζομένων. Στην Ελλάδα το φαινόμενο είναι εντονότερο καθώς λόγω χαμηλής ανταγωνιστικότητας της οικονομίας οι μισθοί είναι χαμηλότεροι...

Αυτό έχει σαν συνέπεια οι νέοι υψηλότερης εξειδίκευσης να φύγουν στο εξωτερικό επιτείνοντας το πρόβλημα.

Η έλλειψη εργαζομένων έχει σαν συνέπεια να υπερτερεί η ζήτηση εργατικών χεριών (ή μυαλών) έναντι της προσφοράς. Αυτό θα έχει σαν συνέπεια την αύξηση των μισθών πέραν των δυνατοτήτων της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας.

Η αύξηση του κόστους εργασίας πέραν των δυνατοτήτων που επιτρέπει η ανταγωνιστικότητα μιας οικονομίας θα έχει σαν συνέπεια πολλές επιχειρήσεις να κατεβάσουν ρολά, γεγονός που θα πολλαπλασιάσει το πρόβλημα...

Η αύξηση του κόστους εργασίας αποτελεί επίσης έναν από τους θεμελιώδεις δομικούς παράγοντες του υψηλού πληθωρισμού. Ο υψηλός πληθωρισμός απαιτεί υψηλότερα επιτόκια και αυτό είναι ένας επιπλέον παράγοντας που ευνοεί την ύφεση έναντι της ανάπτυξης...

Με βάση τα δημογραφικά δεδομένα και τη δυναμική τους η μοναδική λογική λύση για να αντέξει το συνταξιοδοτικό σύστημα και να βοηθηθεί η οικονομία είναι η παράταση του εργασιακού βίου και η εισαγωγή μεταναστών. (Τα προβλήματα που δημιουργεί η άναρχη εισαγωγή μεταναστών είναι άλλο θέμα...).

Επειδή η οριζόντια αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης μπορεί να αποτελούσε αιτία επανάστασης, τα κίνητρα σε όσους μπορούν και το επιθυμούν να συνεχίζουν να εργάζονται αποτελούν την καλύτερη λύση...

Αλήθεια είναι επίσης πως υπάρχουν εργασίες που δεν μπορούν να γίνουν από ανθρώπους μεγαλύτερων ηλικιών. Εκείνες που το επιτρέπουν όμως αποτελούν βαλβίδα εκτόνωσης της πίεσης που θα δεχτεί το σύστημα...

Είναι λάθος λοιπόν η επιπλέον "φορολόγηση" του μισθού όσων συνεχίζουν να εργάζονται και μετά τη σύνταξη, όπως είναι λάθος κίνητρο και η μείωση της σύνταξης κατά 30% που ισχύει σήμερα...

Η κατά 30% περικοπή είναι σαν να τιμωρούμε όσους επιθυμούν να συνεχίσουν να συνεισφέρουν στην οικονομική δραστηριότητα και στα έσοδα του κράτους. Το ίδιο και η επιπλέον φορολόγησή τους.

Αν κάποιος σταματήσει να εργάζεται σταματάει να καταβάλει και φόρους. Ασφαλιστικές εισφορές δεν έχει ούτως ή άλλως νόημα να καταβάλει πέραν της ηλικίας συνταξιοδότησης...

Ας μην διορθώσουμε λοιπόν ένα λάθος με ένα μεγαλύτερο...

Πηγή: Capital.gr

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr