Εξαρτάται. Με τηλεθέαση άνω του 30%, ο γάιδαρος πετάει και παραπετάει. "Κατευθείαν με την πρεμιέρα της σειράς στο Mega την Πέμπτη 10 Φεβρουαρίου [2022]", έγραψε ο Βασίλης Τσακίρογλου στο "Πρώτο Θέμα”, "ο Άγιος Παϊσιος "έκανε το θαύμα του”, θα έλεγε κανείς, προσελκύοντας αναλογικά ουρανομήκη ποσοστά τηλεθέασης (33% στο σύνολο του κοινού, 32,3% στο δυναμικό κοινό 18-54 ετών, μέγιστο 40,6% και κάλυψη άνω των 2,5 εκατομμυρίων τηλεθεατών). Ο "Άγιος” ανέβηκε ακόμη ψηλότερα με το δεύτερο επεισόδιο, φτάνοντας έως και το 47,9% στο κοινό των γυναικών ηλικίας 18-34 ετών, στο 37,6% στο σύνολο και στο 38,1% στο κοινό 18-54 ετών. Στα δε social media, τα σχόλια για τη σειρά –διθυραμβικά κατά το πλείστον- άγγιξαν τα 10.000 σε πλήθος την πρώτη εβδομάδα, ωθώντας το trend #AgiosPaisios ως το Νο 1 του ελληνικού Twitter".
Τρία χρόνια αργότερα, με την προβολή του δεύτερου κύκλου της σειράς, ο γάιδαρος ζορίζεται λιγάκι, αλλά εξακολουθεί να πετάει. Η τηλεθέασή του παραμένει απαρασάλευτα πάνω από το 20% και η πρωτοκαθεδρία του δεν απειλείται από καμία άλλη σειρά της ελληνικής τηλεόρασης, είτε της ιδιωτικής είτε (πόσο μάλλον) της δημόσιας.
Στο μεταξύ, ο Παϊσιος (απόφοιτος δημοτικού ο ίδιος) έχει προλάβει να ρίξει στα σκουπίδια τη δαρβινική εξελικτική θεωρία και να εξυμνήσει τη μόνη αληθινή εκδοχή για την "Κτίση του Κόσμου" (το 5508 προ Χριστού, παρακαλώ, σύμφωνα με την επίσημη ιστοσελίδα του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων, πρωί ή απόγευμα, θα σας γελάσω) με όλα τα σχετικά συμπράγκαλα –Αδάμ, Εύα, ομιλών φίδι, δαγκωμένο μήλο- επικαλούμενος τη συνδρομή του Ιησού Χριστού, ο οποίος κι εμφανίζεται πάραυτα με τη μορφή εκτυφλωτικού φωτός, ελαφρύ ελληνιστικό "αξάν" στη φωνή και ήχο dolby surround, να βρίσκεται σε διαρκή ανοιχτή επικοινωνία τόσο με την Παναγία όσο και με τον Διάβολο (πάλι ως "φως προβολέα" η πρώτη, ενσαρκωμένος ως "μπλαζέ εστέτ" ο δεύτερος) και να πραγματοποιεί ατελείωτα "θαύματα" -ζήλια ψώρα, Γιούρι Γκέλερ, φάε τη σκόνη του, Ντέιβιντ Κόπερφιλντ- όπως ο πολλαπλασιασμός των τσιμέντων σε μια οικοδομή ή η εγκάρδια συνομιλία του με μια άγρια αρκούδα… Και όλα αυτά υπό την ανυποχώρητη "εγγύηση" του Mega ότι πρόκειται για "ιστορική - βιογραφική" σειρά. "A true story", καθώς διαφήμιζε το 1988 και ο Τέρι Γκίλιαμ τη δική του κινηματογραφική εκδοχή για τις "Περιπέτειες του Βαρόνου Μινχάουζεν".
"Μα δεν είναι;", θέτω τη ρητορική ερώτηση στο "Παιδί του Διαβόλου", το πιο πρόσφατο βιβλίο μου. "Δεν είναι ιστορική σειρά; Δεν ήταν υπαρκτό πρόσωπο ο Παϊσιος; Ω ναι, ο Παϊσιος ήταν σίγουρα υπαρκτό πρόσωπο και αναμφίβολα πολύ πιο "υπαρκτό” από τον Κύριο Ημών Ιησού Χριστό, για την "ιστορικότητα” του οποίου ερίζουν μέχρι σήμερα οι ειδήμονες ανά την υφήλιο. Ανάλογη έριδα για τον Παϊσιο δεν υφίσταται. Υπαρκτά πρόσωπα όμως ήταν και οι αδελφοί Γκριμ. Υπαρκτό πρόσωπο ήταν και ο βαρόνος Μινχάουζεν. Κάτι τέτοιο δεν σημαίνει ότι θα αποδεχτούμε ως "υπαρκτά” και τα δημιουργήματα της φαντασίας των αδελφών Γκριμ ή τις τερατολογίες του βαρόνου Μινχάουζεν. Επιπλέον, η πολύτιμη εμπειρία μου ως παρουσιαστή του "1821” στην τηλεόραση του ΣΚΑΪ, που είχε ξεσηκώσει σάλο έντεκα χρόνια νωρίτερα, με δίδαξε πως δεν έχουμε το δικαίωμα να χρησιμοποιούμε τον προσδιορισμό "ιστορική” επί ματαίω. Ούτε καταχρηστικά ούτε παραπλανητικά. Στο δικό μου δικαιϊκό σύστημα ο προσδιορισμός ισοδυναμούσε με "αντιποίηση αρχής” και κάτι λεβεντόπαιδα παραθερίζουν ακόμη στις φυλακές Δομοκού ακριβώς επειδή έχουν υποπέσει [και] σε αυτό το αμάρτημα".
Εικάζω πόσο θα διασκεδάσουν τα ανώτερα στελέχη των ιδιωτικών καναλιών –ιδίως κάποιοι σπουδαιοφανείς "σύμβουλοι προγράμματος"- έτσι και υποπέσουν στη δική τους αντίληψη αυτές οι "εμμονικές" απόψεις. Τα στελέχη μονάχα μια θεότητα πιστεύουν και προσκυνούν, την
AGB, την εταιρεία μέτρησης τηλεθέασης, εκείνην που καθορίζει άτεγκτα και ανελέητα πώς και πού θα μοιραστεί το "μάννα εξ ουρανού", η διαφημιστική πίτα. Εάν η AGB μάς διαβεβαιώνει ότι ο γάιδαρος πετάει, εμείς θα κλείσουμε μαζί του και εισιτήριο για πτήση στις Κυκλάδες· ήδη
τα κανάλια τσουρομαδιώνται ποιο θα επαναλάβει του χρόνου τον "άθλο" του Mega με νέους, πιο φαντεζί ταχυδακτυλουργούς Αγίους.
Στο βωμό της AGB τα στελέχη είναι πρόθυμα να θυσιάσουν την επιστημονική δεοντολογία ή ό,τι άλλο σκαρφιστούν οι καθ’ έξιν γκρινιάρηδες, από τη στιγμή που η ίδια η επιστημονική κοινότητα εν συνόλω, με ελάχιστες τιμητικές εξαιρέσεις, δεν δείχνει να ενοχλείται από
την "αντιποίηση αρχής" και πολύ μυαλωμένα "ποιεί την νήσσαν" (κοίτα τη δουλειά σου και άσε τους άλλους να βγάλουν τα κάστανα από τη φωτιά). Στο κάτω-κάτω της γραφής, τι πιο "δημοκρατικό" και πιο "συμπεριληπτικό" από το να παραθέτουμε όλες τις "απόψεις" ως
ισοδύναμες; "Άποψη" ότι ο Κόσμος δημιουργήθηκε το 5508 προ Χριστού. "Άποψη" και το Big Bang πριν από 13 δισεκατομμύρια 800 εκατομμύρια χρόνια. Ασήμαντη η απόκλιση, βρε αδερφέ. Στα όρια του στατιστικού λάθους.