Ποιος σφάζει τη γαλοπούλα;

"Εχω μπλεχτεί λίγο με το τι ακριβώς ζητάει ο κ.Τσίπρας. Λέει ότι θα γίνουν εκλογές, αλλά ταυτόχρονα δεν τις ζητάει. Αυτό που ξέρω είναι ότι κατά κανόνα οι γαλοπούλες δεν βιάζονται να έρθουν τα Χριστούγεννα".

Αυτή ήταν η –γεμάτη αυτοπεποίθηση- απάντηση του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στη συνέντευξη Τύπου της φετινής ΔΕΘ για τα σενάρια περί πρόωρων εκλογών, τα οποία διέψευσε και πάλι κατηγορηματικά.

Η φράση που χρησιμοποίησε αποδίδεται σε έναν βουλευτή των Βρετανών Φιλελεύθερων το 1977, ο οποίος ήταν αντίθετος στη συμφωνία σύμπραξης με το Εργατικό Κόμμα.

Στα ελληνικά μάλλον θα λέγαμε ότι "το αρνί δεν βιάζεται να έρθει το Πάσχα", αλλά ας μην τα χαλάσουμε στην εορτή ή το ζωντανό προς βρώση.

Ο πρωθυπουργός έχει αντικειμενικά τις προϋποθέσεις να αισθάνεται τέτοια -υπερβολική- αυτοπεποίθηση. Κυβερνάει ήδη δύο χρόνια χωρίς να απειλείται από την αντιπολίτευση ή το εσωτερικό του κόμματός του, προηγείται σταθερά στις δημοσκοπήσεις με απόσταση ασφαλείας από το δεύτερο κόμμα, έχει προβάδισμα έναντι του βασικού του αντιπάλου (Αλέξης Τσίπρας) από τότε που εκλέχτηκε στην ηγεσία της ΝΔ το 2016.

Παρά τις απανωτές κρίσεις που έχει κληθεί να διαχειριστεί (πανδημία, ελληνοτουρκικά, Εβρος, πυρκαγιές), τα προφανή λάθη που έγιναν και την κόπωση του πληθυσμού από τα υγειονομικά μέτρα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης εξακολουθεί να διατηρεί μια προσωπική, πολιτική και ιδεολογική ηγεμονία, την οποία δυσκολεύονται να αμφισβητήσουν τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Η δε ερμηνεία τους ότι όλο αυτό οφείλεται σε κάποια "πετσοταϊσμένα" ΜΜΕ, δείχνει τη ρηχότητα και την αδυναμία τους να αναλύσουν σωστά τους πολιτικούς και κοινωνικούς συσχετισμούς.

Με τα μέχρι σήμερα δεδομένα, το σενάριο για μια δεύτερη τετραετία Μητσοτάκη δεν φαντάζει καθόλου απίθανο.

Ειδικά αν επιβεβαιωθούν οι προβλέψεις για δυναμική ανάκαμψη της οικονομίας, μαζί με την αξιοποίηση των δισ. του Ταμείου Ανάκαμψης, η παρούσα κυβέρνηση θα έχει στρωμένο το έδαφος για πάει στις επόμενες εκλογές σε ένα γήπεδο που διαθέτει πλεονέκτημα έναντι του ΣΥΡΙΖΑ και με υποσχέσεις για ακόμη μεγαλύτερη ανάπτυξη, ταυτόχρονα με αρκετές παροχές που ήδη ξεκίνησαν από τη φετινή ΔΕΘ.

Παρόλα αυτά, οι βεβαιότητες στην πολιτική συχνά οδηγούν σε αυταπάτες, ειδικά αν σκεφτεί κανείς τι έχει συμβεί τον τελευταίο 1,5 χρόνο.

Επομένως μια νέα επικράτηση Μητσοτάκη, θα εξαρτηθεί και από μια σειρά άλλων παραγόντων.

Αν και σε ποιο βαθμό θα συνεχιστεί η σταδιακή φθορά της κυβέρνησης, καθώς η περίοδος χάριτος (π.χ. "ναι, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ…") έχει τελειώσει προ πολλού.

Αν μια νέα κρίση (π.χ. μεταναστευτικό) ή ένα σκάνδαλο θα κλονίσει την εμπιστοσύνη του κόσμου στην κυβέρνηση.

Αν η ΝΔ θα απειληθεί και σε ποιο βαθμό από τυχόν νέο ακροδεξιό κόμμα αντιεμβολιαστών και συνομωσιολόγων, τύπου Βελόπουλου, Τράγκα, Φράγκου, κλπ.

Το πόσο θα επηρεάσουν τους συσχετισμούς στο ευρύτερο Κέντρο οι επερχόμενες εκλογές του Κινήματος Αλλαγής. Τυχόν άνοδος των ποσοστών του με νέα ηγεσία ενδέχεται να ανακόψει την αυτοδυναμία, τυχόν πτώση, να τη βοηθήσει.

Το αν θα συνεχίσει ο ΣΥΡΙΖΑ να πορεύεται χωρίς πυξίδα και χωρίς συγκεκριμένο αφήγημα, αποκομμένος από τα μεσαία στρώματα με κουφοντινισμούς, Πολάκηδες και συμμετοχή σε διαδηλώσεις ανεμβολίαστων υγειονομικών.

Πάντως, συχνά ακόμη και οι μεγαλύτερες βεβαιότητες διαψεύδονται. Εδώ φτάσαμε στο σημείο να διεκδικούν με αξιώσεις την πρώτη θέση στις γερμανικές εκλογές οι Σοσιαλδημοκράτες.

Το αν θα έχουν εκπλήξεις και οι δικές μας εκλογές ή θα είναι βαρετές και προβλεπόμενες, μένει να φανεί. Άλλωστε, "η κάλπη είναι γκαστρωμένη" και δεν ξέρεις τι θα βγάλει, όπως έλεγε και ο καπετάν Γιώτης ή κατά κόσμον Χαρίλαος Φλωράκης.

Επομένως, δεν αρκεί ένας δημοσκοπικός υπέρηχος για μόνιμους πανηγυρισμούς.

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr