Σιγά τις κρίσιμες...

"Οι επόμενες εκλογές θα είναι οι πιο κρίσιμες της μεταπολίτευσης”, είπε την περασμένη Παρασκευή από την Πάτρα ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης. Κάτι αντίστοιχο έχει πει και ο Αλέξης Τσίπρας.

Υπερβολές. Αν αυτές είναι κρίσιμες, την προηγούμενη δεκαετία των μνημονίων τι έπρεπε να λέμε;

Η ψυχρή αλήθεια είναι ότι αυτές οι εκλογές είναι σχεδόν αδιάφορες. Η διαπίστωση δεν συμφέρει τους πολιτικούς και τα ΜΜΕ, αλλά είναι δυστυχώς πραγματικότητα.

Η προεκλογική περίοδος είναι υποτονική, τα θέματα που επιβάλει η κυβέρνηση μέσω του agenta setting λόγω επικοινωνιακής υπεροπλίας είναι δευτερεύοντα, αποπροσατολιστικά και δεν συγκινούν κανέναν: "Βίλα Ραγκούση στην Πάρο”, φάντασμα 2015 μέσω Βαρουφάκη, μπάχαλο στο κόμμα Βελόπουλου, κόμμα Κασιδιάρη.

Αποτέλεσμα; Οι πολίτες αδιαφορούν. Τα τρία βασικά κόμματα εξουσίας (ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ) που εκπροσωπούν σχεδόν το 80% του εκλογικού σώματος, συμφωνούν -πλέον- στα βασικά, δηλαδή στον στρατηγικό προσανατολισμό της χώρας, στη δημοσιονομική υπευθυνότητα και στην εξωτερική πολιτική. Αυτή την κατάκτηση την έχουν περιγράψει έγκαιρα πρόσωπα, όπως ο κεντρικός τραπεζίτης Γιάννης Στουρνάρας και ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Ευάγγελος Βενιζέλος.

Τα υπόλοιπα είναι επί μέρους διαφωνίες και κομματικοί καβγάδες για σοβαρά ή λιγότερο σοβαρά ζητήματα. Μικρότερο ή μεγαλύτερο πελατειακό κράτος, επιδόματα, φορολογικοί συντελεστές, σκάνδαλα, απευθείας αναθέσεις, κλπ.

Ο Μητσοτάκης διεκδικεί δεύτερη θητεία έχοντας καθαρό προβάδισμα στις δημοσκοπήσεις. Στα επιχειρήματα υπέρ του ότι η οικονομία πάει καλά, η χώρα εξοπλίστηκε απέναντι σε εξωτερικές απειλές, η ψηφιοποίηση του κράτους προχώρησε, οι διάφορες κρίσεις σε μικρό ή μεγαλύτερο βαθμό αντιμετωπίστηκαν. Βαρύνεται όμως με ένα σκάνδαλο υποκλοπών που αγγίζει τον ίδιο και το περιβάλλον του, με την τραγωδία στα Τέμπη που ξεγύμνωσε το δήθεν επιτελικό κράτος, καθώς και φαινόμενα αλαζονείας και καθεστωτισμού.

Ο Τσίπρας από την άλλη καταφέρνει να διατηρήσει την εκλογική πελατεία που κέρδισε τη δεκαετία των μνημονίων, παραμένει ο αντίπαλος πόλος, αλλά δεν δείχνει δυναμική για πρωτάθλημα. Σφυροκοπά την κυβέρνηση για σειρά ζητημάτων (υποκλοπές, απευθείας αναθέσεις, κλπ), αλλά δεν φαίνεται να έχει πείσει γιατί η ομάδα που έχασε το 2019 μπορεί ή πρέπει να ξανακερδίσει τέσσερα χρόνια μετά.

Και από κοντά ο Ανδρουλάκης με το ΠΑΣΟΚ ως η λεγόμενη "τρίτη λύση” που προσπαθεί να ισορροπήσει μεταξύ ενός κεντρώου μπαλαντέρ που διασφαλίζει κυβερνητική σταθερότητα και ενός ανανεωμένου ΠΑΣΟΚ που θα διεκδικήσει πίσω τον ζωτικό του χώρο από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Όπως και να έχει, η χώρα βαδίζει σε ένα δρόμο σταθερό και κοινά αποδεκτό. Τα δε σενάρια επιστημονικής φαντασίας περί κυβέρνησης "τεράτων”, "ηττημένων” ή με υπουργό Οικονομικών ξανά τον Βαρουφάκη, μόνο ως σκιάχτρο που κραδαίνει η ΝΔ χρησιμεύουν. Ούτε ο ίδιος ο Βαρουφάκης δεν πιστεύει ότι ο Τσίπρας θα τον ξαναέκανε υπουργό.

Γι’ αυτό, οι μόνες πραγματικά κρίσιμες εκλογές είναι αυτές της ερχόμενης Κυριακής στην Τουρκία, όπου ο Ερντογάν κινδυνεύει να χάσει την εξουσία μετά από δύο δεκαετίες. Θα σηματοδοτήσει μια πιο δυτική στροφή τυχόν εκλογή του νυν ηγέτη της αντιπολίτευσης Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου; Πώς θα επηρεάσει μια αλλαγή ηγεσίας τα ελληνοτουρκικά; Θα επανέλθει η ένταση σε Αιγαίο και ανατολική Μεσόγειο ανεξαρτήτως αποτελέσματος;

Αυτά είναι τα βασικά ερωτήματα που (θα έπρεπε) να απασχολούν και εμάς, αλλά προς το παρόν ασχολούμαστε με υποθέσεις φιάσκο, όπως το debate.

Ίσως στις δεύτερες εκλογές τα πράγματα να είναι πιο ενδιαφέροντα, αν και εν μέσω θέρους δεν θα στοιχημάτιζα κάτι τέτοιο.

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr