SYRIZAfication ή αλλιώς ΣΥΡΙΖΑ παντού

Η αλήθεια είναι ότι ζούμε σε μία εντελώς μπερδεμένη εποχή όπου καταλύονται οι παραδοσιακές διαχωριστικές γραμμές και εμφανίζονται νέες αντιθέσεις στο δίπολο μεταξύ προόδου και συντήρηση όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στην Ε.Ε. Στην χώρα μας όμως η κατάσταση γίνεται ακόμα πιο μπερδεμένη με την πολιτική που ασκεί η σημερινή κυβέρνηση. Όχι. Δεν θα επαναλάβω τα τετριμμένα για τα οικονομικά μέτρα που υπέγραψε η κυβέρνηση στο τρίτο Μνημόνιο που είναι – προφανώς – σκληρότερα από αυτά που συζητούσε στις αρχές του 2015. Θέλω να αναφερθώ στα χαρακτηριστικά που έχει η πολιτική της κυβέρνησης στους τομείς που αισθάνεται ότι έχει το...ηθικό πλεονέκτημα, αν και αυτό μέρα με την ημέρα χάνεται υπό την πίεση των σκληρών οικονομικών μέτρων.

Η κυβέρνηση περνά τα πιο αντιλαϊκά μέτρα έχοντας μόνο μία κόκκινη γραμμή: να μην τολμήσει κανείς να πει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι αριστερό κόμμα

Ο Γ. Κατρούγκαλος είχε δημιουργήσει τον όρο ΠΑΣΟΚΟfication ως νεολογισμό που στηρίζεται στο Californication, το γνωστό τραγούδι των RED HOT CHILLI PEPPERS για να εξηγήσει ποια είναι η κατάληξη των πρώην σοσιαλιστικών κομμάτων όπως είπε που δέθηκαν πίσω από το άρμα του νεοφιλελευθερισμού και καταποντίστηκαν εκλογικά. Μόνο που σήμερα στην χώρα υπάρχει και ο όρος SYRIZAfication ή αλλιώς ΣΥΡΙΖΑ παντού αφού η κυβέρνηση με την άσκηση μίας αλλοπρόσαλλης πολιτικής που χαρακτηρίζει ...αριστερή περνά τα πιο αντιλαϊκά μέτρα έχοντας μόνο μία κόκκινη γραμμή: να μην τολμήσει κανείς να πει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι αριστερό κόμμα.

Δύο είναι τα βασικά χαρακτηριστικά του SYRIZAfication πέραν της απαίτησης να δηλώνετε ως αριστερό ότι ψηφίζεται από την κυβέρνηση: η πολιτική του λίγο απ ́ όλα και η τακτική του κακού δημοσίου υπαλλήλου. Για παράδειγμα ο εκλογικός νόμος. Σε αυτήν την περίπτωση ακολουθήθηκε η τακτική του «λίγο απ ́ όλα». Αν και ο ΣΥΡΙΖΑ ως αντιπολίτευση είχε καταθέσει πρόταση για απλή και άδολη αναλογική τώρα παρουσίασε και τις απόψεις του Π. Κουρουμπλή για μπόνους 30 εδρών, και την πρόταση για μείωση του ποσοστού εισόδου από 3 στο 2,5% και την κατάτμηση των μεγάλων περιφερειών αλλά και την πλήρης κατάργηση του μπόνους. Το Μαξίμου αφού άπλωσε τραχανά και ο Πρωθυπουργός μίλησε με όλους τους πολιτικούς αρχηγούς αποφασίστηκε ένα εκλογικό σύστημα του ...μέσου όρου. Δηλαδή σε όσα συμφωνούν οι περισσότεροι. Έτσι για παράδειγμα οι μεγάλες περιφέρειες θα διατηρηθούν ως έχουν για να ψηφίσει ο Λεβέντης και να υπάρχει παράθυρο συμφωνίας με το ΚΚΕ. Θα προταθεί η κατάργηση του μπόνους γιατί αυτό συμφέρει στον στρατηγικό σχεδιασμό του ΣΥΡΙΖΑ και δελεάζει τα μικρότερα κόμματα, ενώ για την ψήφο στα 17 συμφωνούν όλοι. Βέβαια κανείς δεν έθεσε σε συζήτηση την ψήφο στα 16 παρά μόνο η Λ. Κανέλλη, αν και ήταν πρόταση του ΠΑΣΟΚ από την δεκαετία του 90. Τέλος πάντων. Η πολιτική «σούπερ μάρκετ» και η «πολυπαραγοντική διάσταση του θέματος», όπως συνηθίζουν να λένε στις αναλύσεις τους τα υψηλόβαθμα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ θα αποδώσει ένα εκλογικό σύστημα το οποίο η κυβέρνηση μετά από τους γνωστούς τακτικισμούς χαρακτηρίζει... αριστερό.

Υπάρχει και η τακτική του «κακού δημοσίου υπαλλήλου» που σημαίνει «δημιουργώ ένα πρόβλημα που δεν υπάρχει και μετά δίνω λύση για να δείξω ότι είμαι και χρήσιμος»

Αλλά υπάρχει και η τακτική του κακού δημοσίου υπαλλήλου που σημαίνει «δημιουργώ ένα πρόβλημα που δεν υπάρχει και μετά δίνω λύση εγώ για να δείξω ότι είμαι και χρήσιμος». Κλασσικό παράδειγμα η τροπολογία για τος Off­shore. Η κυβέρνηση εισηγείται την συμμετοχή βουλευτών και υπουργών σε εταιρείες που βρίσκονται σε συνεργάσιμες χώρες. Η πρόταση προκαλεί τυφώνα αντιδράσεων από την αντιπολίτευση, αφού έχει ψηφιστεί σε μία κρυφή διάταξη που δεν είδε κανείς στις 7.500 σελίδες του νομοσχεδίου για το νέο Μνημόνιο. Και τότε ξεκινά η τρέλα... Κατατίθεται νέα τροπολογία που απαγορεύει σε κάθε πολιτικό να έχει μετοχές ή περιουσία εκτός Ελλάδος. Ένας φανταστικός διάλογος μεταξύ κυβερνητικού στελέχους και βουλευτή της αντιπολίτευσης θα μπορούσε να ήταν: Βουλευτής της αντιπολίτευσης: «μου κάνεις πλάκα; Εσύ δεν κατέβασες την αρχική τροπολογία και την ψηφίσατε; Αυτό που προτείνεις δεν έχει λογική θα καταπέσει στα δικαστήρια;» Κυβερνητικό στέλεχος: «θα μου μιλήσεις εσύ για ηθική, που ανήκεις στο παλαιό πολιτικό σύστημα και είσαι διαπλεκόμενος; Όχι πες μου τι θα κάνεις σε αυτήν την ψηφοφορία; Θα διαφωνήσεις;» Βουλευτής της αντιπολίτευσης: «να διαφωνήσω με τι; Με την πρώτη διάταξη ή με την δεύτερη;» Βέβαια ο φανταστικός διάλογος μπορεί να έχει συνέχεια αλλά δεν θα είχε σίγουρα αποτέλεσμα.

Αυτό είναι το Syrizafication ή αλλιώς ΣΥΡΙΖΑ παντού. Όπως γράφουν κάποιοι εύστοχα στο Facebook «στην κυβέρνηση και στα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ μπορείς να τους πείς ότι θέλεις να τους κατηγορήσεις για τα πάντα, μην τους πεις μόνο ότι δεν είναι αριστεροί».

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr