Οι δημοσκόποι λένε, και έχουν δίκιο, ότι οι καλύτερες δημοσκοπήσεις είναι αυτές που γίνονται πολύ κοντά στις εκλογές. Άλλωστε δεν είναι λίγοι οι ψηφοφόροι που αποφασίζουν τι θα ψηφίσουν τις τελευταίες ημέρες προ των εκλογών. Ορισμένοι και την τελευταία στιγμή, μέσα στο παραβάν. Έχουμε ακόμα 18 ημέρες έως την κάλπη είναι η αλήθεια, ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να συμβεί, αλλά το τελευταίο κύμα ερευνών, μας δίνει μια πολύ καλή εικόνα για το αποτέλεσμα των εκλογών.
Έχουμε και λέμε: Η Νέα Δημοκρατία θα είναι πρώτο κόμμα χωρίς καμία αμφιβολία, δεύτερος θα έρθει ο ΣΥΡΙΖΑ και τρίτο κόμμα θα είναι το ΠΑΣΟΚ. Αυτή είναι η εικόνα της δύναμης των κομμάτων από το 2016 και μετά και δεν πρόκειται να αλλάξει. Και ας μην πιστεύει ο Τσίπρας τις δημοσκοπήσεις. Βελόπουλος και Βαρουφάκης θα ξεπεράσουν το 3% και θα είναι παρόντες στη νέα Βουλή μαζί με το ΚΚΕ.
Τα ποσοστά των κομμάτων είναι όμως ένα μυστήριο, γιατί είναι ένα μυστήριο και το πώς θα ψηφίσουν οι Έλληνες ψηφοφόροι στις πρώτες εκλογές της απλής αναλογικής. Τις βλέπουν λίγο πιο χαλαρά, ξέρουν ότι θα γίνουν και δεύτερες εκλογές για να βγει κυβέρνηση, συνεπώς τα ποσοστά είναι δύσκολο να τα εκτιμήσεις.
Μου φάνηκε όμως πολύ πειστική η μέτρηση που έκανε ο Δημήτρης Μαύρος της MRB, με το εύρος της διαφοράς για τα δυο μεγάλα κόμματα. Η Νέα Δημοκρατία παίζει από το κατώτατο όριο του 32,1% έως το ανώτερο που είναι το 36,1% - για τις πρώτες εκλογές μιλάμε- και ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να χτυπήσει ταβάνι με 30,6% αλλά και να πέσει στο 26,6%. Με άλλα λόγια, αν ο ΣΥΡΙΖΑ πιάσει το καλύτερό του ποσοστό και η Νέα Δημοκρατία το χειρότερο, η διαφορά μπορεί να είναι και μικρότερη από δυο μονάδες. Αν συμβεί το αντίθετο, η διαφορά μπορεί να είναι και 10 μονάδες. Εχει σημασία η διαφορά; Εχει, γιατί αν η διαφορά είναι μεγάλη, ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Αλέξης Τσίπρας δεν θα έχουν αφήγημα για τη δεύτερη κάλπη και θα υπάρξει αποσυσπείρωση των αριστερών ψηφοφόρων. Η αυτοδυναμία θα είναι πολύ πιο εύκολη.
Βγαίνει κυβέρνηση από την πρώτη Κυριακή; Μαθηματικά μπορεί να βγαίνει, δεν βγαίνει όμως πολιτικά και θα πάμε σε δεύτερες εκλογές. Τελεία και παύλα. Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ μπορεί να έχουν έως και 153 έδρες -αφού μετά τον αποκλεισμό Κασιδιάρη θα έχουμε σίγουρα 6κομματική Βουλή- αλλά αυτή την κυβέρνηση συνεργασίας δεν την θέλει ούτε ο Μητσοτάκης ούτε ο Ανδρουλάκης, οπότε θα βρουν τρόπο να την υπονομεύσουν. Έχουν ξεκινήσει ήδη.
Μαθηματικά μπορεί να βγαίνει και κυβέρνηση ηττημένων, είτε με συμμετοχή στην κυβέρνηση του Βαρουφάκη είτε με ψήφο ανοχής, αλλά πολιτικά είναι σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Δεν υπάρχει ούτε μια στο εκατομμύριο περίπτωση να δώσει ψήφο στον ΣΥΡΙΖΑ το ΚΚΕ, δεν υπάρχει ούτε μια στο εκατομμύριο περίπτωση να συνεργαστεί, με οποιοδήποτε τρόπο ο Βαρουφάκης με τον Τσίπρα. Τελεία και παύλα. Κατά τα λοιπά όρεξη να έχουμε να κάνουμε σενάρια. Άλλωστε κάπως πρέπει να βγάλουμε κι εμείς οι δημοσιογράφοι το ψωμί μας.
A propos, η κυβέρνηση ηττημένων εξυπηρετεί απλώς τον Μητσοτάκη για να φοβίζει τους συντηρητικούς ψηφοφόρους με επανάληψη του 2015 -φρόντισε γι΄αυτό και ο ίδιος ο Γιάνης με τις ευφάνταστες θεωρίες του για το νόμισμα Δήμητρα- εξυπηρετεί όμως και τον Τσίπρα, που ήξερε από πριν φυσικά τις αρνητικές αντιδράσεις, για να κλέψει ψήφους από τα μικρότερα αριστερά κόμματα. Η ψήφος σε ΚΚΕ και ΜεΡΑ25 είναι "χαμένη ψήφος" είναι το μήνυμα του Αλέξη Τσίπρα. Με τον ντόρο για τη Δήμητρα μια χαρά βολεύεται και ο Βαρουφάκης, αφού ξαναέγινε παράγοντας και όλοι μιλούν για εκείνον. Αυτό δεν θέλει; Του φέρνει και ψήφους.
Και το ΠΑΣΟΚ; Το ΠΑΣΟΚ αναμένεται να καταγράψει αξιοπρεπή ποσοστά, πάνω από το ποσοστό των εκλογών του 2019, αλλά πολύ μακριά από τις προσδοκίες του Νίκου Ανδρουλάκη και ακόμα πιο μακριά από τα ποσοστά που του έδιναν οι μετρήσεις λίγο μετά την εκλογή του νέου αρχηγού.
Το ΠΑΣΟΚ, όπως και όλα τα μικρότερα κόμματα θα συμπιεστούν αφόρητα στις δεύτερες εκλογές, όπου τόσο η Νέα Δημοκρατία όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι ενισχυμένα.
Θα υπάρξει αυτοδυναμία; Αυτό είναι το ερώτημα του ενός εκατομμυρίου που δεν μπορούν να απαντήσουν οι δημοσκοπήσεις. Αφού έχει να κάνει με το ακριβές ποσοστό του πρώτου κόμματος, σε συνδυασμό με τις αδιάθετες ψήφους. Η εικόνα που υπάρχει είναι ότι η αυτοδυναμία είναι δύσκολη αλλά όχι αδύνατη. Οσο πιο υψηλό είναι το ποσοστό της Νέας Δημοκρατίας στις πρώτες εκλογές και όσο μεγαλύτερη η διαφορά, τόσες περισσότερες είναι οι πιθανότητες για τον Κυριάκο Μητσοτάκη να βγει αυτοδύναμος. Τι θα γίνει αν δεν υπάρχει αυτοδυναμία ούτε μετά τις δεύτερες εκλογές; Όλα είναι ανοιχτά, αλλά θα είναι θέμα χρόνου να πάμε και σε τρίτες εκλογές…
Τι θα κάνουν οι αναποφάσιστοι; Είναι πολλοί, περισσότεροι από άλλες εκλογικές αναμετρήσεις, αλλά αποκλείεται να πάνε μαζικά στο ένα ή στο άλλο κόμμα, συνεπώς μοιάζει μάλλον απίθανο να είναι τόσο καθοριστική η εκλογική τους συμπεριφορά. Να ανατρέψουν δηλαδή τα δεδομένα.
ΟΙ νέοι ψηφοφόροι; Θεωρητικά οι νέοι ψηφοφόροι είναι 400 χιλιάδες, αλλά είναι ερώτημα αν και πόσοι από αυτούς θα πάνε στις κάλπες. Η δημοσκόπηση της Opinion Poll έδειξε ότι το 87% αυτών των ψηφοφόρων δηλώνει ότι σίγουρα ή μάλλον θα ψηφίσει, αλλά μένει να το δούμε και στις κάλπες. Σε αυτούς τους ψηφοφόρους ο ΣΥΡΙΖΑ προηγείται της Νέας Δημοκρατίας.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης προσέρχεται στις κάλπες με ατού τις επιτυχίες της κυβέρνησής του στη διαχείριση κρίσεων, την οικονομία και το πρόσωπο του ίδιου του Μητσοτάκη. Συν η καθαρή λύση για τη διακυβέρνηση. Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας με πρωθυπουργό τον Μητσοτάκη. Απλά πράγματα. Στα μειονεκτήματα, η ακρίβεια και ο πληθωρισμός, η αλαζονεία του επιτελείου του και του ιδίου του Μητσοτάκη, οι αρνητικές επιδόσεις όσον αφορά την προστασία των δημοκρατικών θεσμών και φυσικά…τα Τέμπη.
Ο Αλέξης Τσίπρας προσέρχεται στις κάλπες με ατού τις κυβερνητικές γκάφες και την κόπωση, το πρόσωπο του Αλέξη Τσίπρα και μια αόριστη προσδοκία για μια πιο γενναιόδωρη οικονομική πολιτική. Στα ντεζαβαντάζ, η θολή πρόταση για προοδευτική κυβέρνηση- χωρίς αξιόπιστους εταίρους- και κυρίως η δυσπιστία των ψηφοφόρων για την διαχειριστική ικανότητα του ΣΥΡΙΖΑ, ειδικά στο θέμα της οικονομίας.
Πηγή: Capital.gr