Από το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών δεν θα μάθουμε βέβαια ποιος θα είναι στην κυβέρνηση τα επόμενα τρία χρόνια, ούτε ποιος θα είναι πρωθυπουργός, ούτε ποιο κόμμα θα έρθει πρώτο και θα κερδίσει τις εκλογές. Αυτά τα ξέρουμε ήδη. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι οι εκλογές αυτές δεν θα έχουν μεγάλες συνέπειες για τις πολιτικές εξελίξεις.
Το βασικό είναι ποιος θα κερδίσει τις εντυπώσεις. Θα είναι η Νέα Δημοκρατία πάνω από το κρίσιμο 30% και κοντά στο 33% των προηγούμενων ευρωεκλογών ή θα γράφει 2 πριν από το ποσοστό της; Ακόμα καλύτερα για τον Κυριάκο Μητσοτάκη, μήπως το ποσοστό της Νέας Δημοκρατίας θα υπερβαίνει αθροιστικά το ποσοστό των δυο κομμάτων της μείζονος αντιπολίτευσης; Οι δημοσκοπήσεις δίνουν στη Νέα Δημοκρατία από 30- 34%, προσωπικά όμως αμφιβάλω και όχι μόνο γιατί- αφού κανείς δεν μπορεί να υπολογίσει την αποχή, δηλαδή κανείς δεν ξέρει με ακρίβεια το εκλογικό σώμα- είναι πολύ δύσκολο να γίνουν ασφαλείς προβλέψεις.
Αμφιβάλω και γιατί οι εκλογές αυτές είναι ιδανική ευκαιρία για ένα μεγάλο κομμάτι του εκλογικού σώματος - εκείνων που θα πάνε τέλος πάντων να ψηφίσουν - για να στείλουν ηχηρό μήνυμα διαμαρτυρίας στην κυβέρνηση. Το βλέπω γύρω μου, το βλέπω ακόμα και στους φίλους μου.
Το ποιος θα κερδίσει τις εντυπώσεις, ποιος θα είναι ο νικητής, έχει σημασία και για το πώς θα κυβερνήσει το επόμενο διάστημα τη χώρα ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Αν επιβεβαιωθεί για μία ακόμα φορά η απόλυτη επικράτησή του έναντι των αντιπάλων του και η αντοχή του - παρά την κυβερνητική φθορά - η κυβέρνηση έχει περιθώριο μεγάλο και για πρωτοβουλίες και για τη συνέχιση των μεταρρυθμίσεων. Αν δηλαδή πάρει ξανά ένα ποσοστό έστω κοντά στο 33% που πήρε όταν είχε ξεκινήσει η αποδρομή του ΣΥΡΙΖΑ και η πορεία επιστροφής της Νέας Δημοκρατίας στην εξουσία, αν πάρει δηλαδή ξανά το ποσοστό που είχε πάρει όταν ήταν σε φάση ανόδου, είναι προφανές ότι παραμένει ο κυρίαρχος του πολιτικού παιχνιδιού.
Αντίθετα ένα κακό ποσοστό και μια μικρότερη διαφορά από το δεύτερο κόμμα, προφανώς και θα θέσει σε αμφιβολία τη νομιμοποίηση της κυβέρνησης για μεγάλες τομές, ενώ και η διάθεση των κυβερνητικών στελεχών θα ατονήσει. Η αντίδραση στην κυβέρνηση και στο σχέδιό της θα ενισχυθεί. Θα γίνει πιο δύσκολο για τον Κυριάκο Μητσοτάκη να κυβερνήσει.
Γι΄ αυτό και ο πρωθυπουργός πήρε τα βουνά και τα λαγκάδια το τελευταίο διάστημα, γι΄ αυτό και προειδοποιεί ότι διακυβεύεται η σταθερότητα του πολιτικού συστήματος και η συνέχιση του κυβερνητικού έργου. Μένει να δούμε αν και πόσους έπεισε.
Οι εκλογές είναι φυσικά κρίσιμες και για την αντιπολίτευση. Αλλά όχι μόνο για την "μικρομέγαλη" και άχαρη συζήτηση για το ποιος θα έρθει δεύτερος και ποιος τρίτος. Είναι κρίσιμες γιατί μπορεί να δώσουν απάντηση αν υπάρχει προοπτική εξουσίας για το κόμμα Κασσελάκη (πρώην ΣΥΡΙΖΑ), δηλαδή αν υπάρχει εναλλακτική στη Νέα Δημοκρατία του Μητσοτάκη.
Αν τα ποσοστά του νέου κόμματος κινηθούν στα όρια του 15%, πολύ δύσκολα θα πείσει στη συνέχεια ο πρόεδρος Cassel ότι είναι ο επόμενος πρωθυπουργός - που ο ίδιος το πιστεύει ακράδαντα φυσικά - ενώ είναι εξαιρετικά πιθανό έως σίγουρο, ότι οι χαμηλές του επιδόσεις θα δώσουν το έναυσμα για έναν ακόμα γύρο εσωκομματικής αμφισβήτησης. Δεν θα συμμετάσχει πιθανότατα ο Αλέξης Τσίπρας, αφού πονηρός ο νέος αρχηγός τον έχει μετατρέψει σε χειροκροτητή του και οπαδό του, που εμφανίστηκε με τη σημαία του και στο Σύνταγμα να ακούσει τον διάδοχό του…αλλά θα μετάσχουν όλα αυτά τα στελέχη που έχουν σωπάσει και κρυφτεί αυτούς τους τελευταίους μήνες, δηλαδή από το Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ και μετά.
Αυτός ο κόσμος που παρακολουθεί το one man show του Στέφανου και τη μετάλλαξη του κόμματος από αριστερό - νεφελώδες σε νεφελώδες σκέτο (με ολίγη δεξιά) και που αναζητεί μία ακόμα ευκαιρία για να ζητήσει την κεφαλή του επί πίνακι και την εκπαραθύρωσή του. Αν θα το καταφέρουν συζητείται βέβαια, δεν είναι καθόλου εύκολο και δεν διαφαίνεται και υποψήφιος αντίπαλος, αλλά σε κάθε περίπτωση το κόμμα θα ξαναμπεί σε περιβάλλον εσωστρέφειας.
Αντίθετα αν ο Στέφανος Κασσελάκης φλερτάρει με το 20% όπως είναι ο στόχος του, ακόμα και αν το ποσοστό του υπολείπεται του ποσοστού του ΣΥΡΙΖΑ στις τελευταίες ευρωεκλογές, θα είναι ο μεγάλος νικητής της αναμέτρησης. Κανείς δεν θα είναι σε θέση να τον αμφισβητήσει και σίγουρα θα αντιμετωπίσει τον Κυριάκο Μητσοτάκης στις επόμενες εκλογές. Μένει να δούμε αν θα είναι σε θέση να οικοδομήσει ένα κόμμα και μια κυβερνητική ομάδα, που θα είναι σε θέση ή θα πείσει ότι θα είναι σε θέση, να ασκήσει εξουσία.
Σε κάθε περίπτωση θέμα συνεργασίας ΣΥΡΙΖΑ- ΠΑΣΟΚ δεν υπάρχει- μεταξύ άλλων και γιατί κανείς στα δυο κόμματα δεν το επιθυμεί- και ενδεχόμενη βελτίωση των ποσοστών του κόμματος Κασσελάκη, θα ενισχύσει τις διαλυτικές τάσεις στο ΠΑΣΟΚ.
Ταυτόχρονα, αυτονοήτως, θα ανοίξει η συζήτηση για την επόμενη ημέρα στο ΠΑΣΟΚ και για το μέλλον του Νίκου Ανδρουλάκη. Αν και αυτή τη φορά - πολύ πιθανό αν κρίνουμε από τις τελευταίες έρευνες - το κόμμα περιοριστεί σε ένα μίζερο ποσοστό κοντά στις τελευταίες του επιδόσεις, δύσκολα θα αποφύγει τη συζήτηση για αλλαγή ηγεσίας ο πρόεδρος του Κινήματος. Όσο και αν στον χώρο δεν διαφαίνεται να υπάρχει υποψήφιος αντίπαλος και όσο και αν έχει φροντίσει ο κ. Ανδρουλάκης να απομακρύνει κάθε φωνή αμφισβήτησης. Το ερώτημα που κυκλοφορεί "αν μπορεί ο Νίκος Ανδρουλάκης", θα τεθεί και δημοσίως.
Το αποτέλεσμα στα δεξιά της Νέας Δημοκρατίας έχει επίσης σημασία για την επόμενη ημέρα. Αν επιβεβαιωθεί δηλαδή αυτό που παρατηρείται και στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες - η άνοδος της ακροδεξιάς - και τα ποσοστά της παραθρησκευτικής οργάνωσης που υποδύεται το κόμμα, συν τα ποσοστά των οπαδών του γνωστού συνωμοσιολόγου - επιστολογράφου του Ιησού είναι αυξημένα και πάνω από το 15% , αυτό θα έχει συνέπειες. Συνέπειες όσον αφορά τον προσανατολισμό της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας και την ιδεολογική κατεύθυνσή της, αφού αυτή η στροφή στα δεξιά της κοινωνίας θα ληφθεί σοβαρά υπόψιν και θα "χρωματίσει" όλες τις επόμενες νομοθετικές πρωτοβουλίες.
Περισσότερα το βράδυ της Κυριακής, όταν ανοίξουν οι κάλπες.