Το προσφυγικό στοιχειώνει

Ο λαϊκισμός, οι αυταπάτες ή η αδυναμία εκτίμησης της πραγματικότητας τις περισσότερες φορές γυρίζουν μπούμερανγκ.

Το είδαμε με την μνημονιακή «προσγείωση» κομμάτων όταν ανέλαβαν την κυβέρνηση (ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ), το είδαμε στο Μακεδονικό, το βλέπουμε πάλι με την προσφυγική κρίση.

Οι πολλές χιλιάδες ανθρώπων που πέρασαν από τη χώρα τα τελευταία 4,5 χρόνια και οι λίγες χιλιάδες που έμειναν, κατάφεραν να εκθέσουν για άλλη μια φορά το ελληνικό κράτος, το οποίο στάθηκε ανίκανο να διαχειριστεί -μετά την οικονομική- άλλη μία κρίση.

Η αθλιότητα της Μόριας που έφτασε τα 15.000 άτομα με υποδομές για 3.000 θα στιγματίζει για πολύ καιρό την Ελλάδα και την Ευρώπη.

Η προηγούμενη κυβέρνηση παρέδωσε μια κατάσταση που έγινε σύντομα χαοτική, ενώ θα συνεχίσει να απολογείται για άστοχες φράσεις όπως τα «λιάζονται και εξαφανίζονται» ή ότι «η θάλασσα δεν έχει σύνορα».

Το ίδιο συμβαίνει και με την τωρινή. Από τα επιχειρήματα τύπου «ο ΣΥΡΙΖΑ άνοιξε τα σύνορα» φτάσαμε στο ότι «είναι ευρύτερο γεωπολιτικό ζήτημα που ξεπερνά την Ελλάδα».

Τίποτα όμως δεν άλλαξε επειδή άλλαξε η κυβέρνηση. Πάντα το προσφυγικό ήταν ένα δύσκολο ζήτημα με προεκτάσεις γεωπολιτικές, πολιτικές και κοινωνικές και πάντα η Ελλάδα ζητούσε λεφτά από την ΕΕ, χωρίς εκείνη να φροντίζει για τα αυτονόητα.

Ουδείς κατάλαβε γιατί το με ανύπαρκτες δομές ξεχωριστό υπουργείο Μετανάστευσης ενσωματώθηκε στο υπουργείο Δημόσιας Τάξης. Χώρια την προφανή αδυναμία συνεννόησης και εντός της κυβέρνησης με τη «λύση» που προκρίθηκε να προβλέπει την ανάθεση για τον συντονισμό του προσφυγικού στον ...υφυπουργό Εθνικής Άμυνας.

Τώρα που το αγκάθι μεγάλωσε και δεν κρύβεται, είναι δύσκολη και η διαχείρισή του, ειδικά για όσους πολιτεύτηκαν στις εκλογικές τους περιφέρειες με αντιμεταναστευτική ακροδεξιά ατζέντα προς άγραν ψήφων.

Οι ευθύνες του προσφυγικού πολλές και για πολλούς: Στην υποκρισία των κρατών της Δύσης που συμμετέχουν ή ανέχονται πολεμικές επιχειρήσεις στη Συρία αλλά δεν θέλουν τους πρόσφυγές της, στο ανίκανο ελληνικό κράτος, στην διαιρεμένη και ανίκανη να αντιμετωπίσει συνολικά το ζήτημα Ευρώπη, στη στάση της Τουρκίας, στους μικροκομματικούς τακτικισμούς κομμάτων, δημάρχων και περιφερειαρχών.

Το «βάρος» πρέπει να μοιραστεί ισομερώς σε όλες τις περιοχές της χώρας και εδώ θα κριθεί και πάλι η σοβαρότητα του πολιτικού συστήματος. Οι -εν πολλοίς συντηρητικές- τοπικές κοινωνίες απαιτούν συζήτηση, επιχειρήματα και πειθώ. Ούτε «αποφασίζομεν κεντρικά και διατάσσομεν» ούτε ανόητους αφορισμούς ότι «όποιος δεν θέλει hotspot δίπλα στο σπίτι του είναι φασίστας».

Αν η Γερμανία κατάφερε να στεγάσει ένα εκατ. πρόσφυγες, δεν μπορεί να γίνει κατανοητό το γιατί η Ελλάδα επί 4,5 χρόνια δεν έχει φτιάξει αξιοπρεπείς δομές για 50-60.000 άτομα.

Αρκεί πρώτα να καταλάβουμε ότι το προσφυγικό δεν θα το λύσει η αστυνομία. Πολλώ δε μάλλον ο στρατός...

--------------------

Στην ιστοσελίδα μας φιλοξενούνται όλες οι απόψεις που σέβονται τη δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα, τον πολιτισμό και την αισθητική. Οι γνώμες των αρθρογράφων είναι ενυπόγραφες και προσωπικές και δεν ταυτίζονται απαραίτητα με την άποψη του TheToc.gr.

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr