Το Ρωσικό παράδοξο

Στο ξεκίνημα της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία, το ρούβλι κατακρημνίσθηκε κατά 45% περίπου απέναντι στο δολάριο και στο ευρώ. Μια κίνηση-αποτέλεσμα των εκτεταμένων οικονομικών κυρώσεων που επέβαλε η Δύση στην Ρωσία.

Σήμερα, μόλις 3 μήνες μετά την επίθεση, το ρούβλι φλερτάρει με τα υψηλά που κατείχε το 2015, απέναντι στα δύο κύρια αποθεματικά νομίσματα του πλανήτη! Εικόνα που δεν συνάδει στο ελάχιστο, με την οικονομική θεωρία ή την πραγματικότητα.
Ένα ολοκάθαρο, οικονομικό παράδοξο!

Πώς όμως έχει δημιουργηθεί αυτό το παράδοξο; Ποιο είναι το κόλπο; Βρήκαν μήπως οι Ρώσοι τον τρόπο να κινούν την οικονομία κατά τις επιθυμίες τους;

Φυσικά, όχι! Τρόπος με αυτό το αποτέλεσμα, δεν υπάρχει! Σαφέστατα, υπάρχει "κόλπο" αλλά δεν πρόκειται για κάτι διαφορετικό, πέρα από την πλήρη χειραγώγηση της προσφοράς και ζήτησης στο νόμισμα.

Πριν όμως φτάσουμε να εξηγήσουμε τους μηχανισμούς μέσω των οποίων έχουν εκτοξευθεί οι ισοτιμίες του ρουβλίου, χρειάζεται να γίνει ξεκάθαρο ότι αυτή η εικόνα δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα. Η οικονομία της Ρωσίας υποφέρει από τις κυρώσεις και τον τρόπο που είναι η ίδια δομημένη. Ο πραγματικός πληθωρισμός τρέχει με διψήφια ποσοστά και οι ελλείψεις σε ηλεκτρονικά και λοιπά κρίσιμα ανταλλακτικά προκαλούν τεράστια ζημιά στην παραγωγικότητα, που μέρα με την ημέρα μειώνεται όλο και περισσότερο.

Για να υπάρχει αίσθηση σύγκρισης, συζητάμε για μία χώρα όπου ο μέσος μισθός είναι κατά 33% (περίπου) μικρότερος του ελληνικού βασικού (περί τα $500, απέναντι στα $749). Ναι, σωστά διαβάζετε, ο μέσος μισθός, όχι ο βασικός. Ο βασικός βρίσκεται ελάχιστα πάνω από τα $230, υπολογιζόμενος με την τεχνητά "φουσκωμένη" ισοτιμία. Στην πράξη, είναι ζήτημα αν ξεπερνά τα $120...

Το γεγονός πως δεν υπάρχουν ακόμη σοβαρές λαϊκές αντιδράσεις οφείλεται πρώτον στην ασφυκτική και αυταρχική αστυνόμευση και δεύτερο στο έμφραγμα πληροφόρησης της κοινής γνώμης, που έχει κατορθώσει να επιβάλλει εδώ και χρόνια το καθεστώς Πούτιν. Οι Ρώσοι πολίτες αυτήν την ώρα, έχουν την εντύπωση πως πολεμούν ναζιστές και δεν έχουν ιδέα για όσα απαίσια και εγκληματικά έχουν συμβεί και συνεχίζουν να συμβαίνουν στην Ουκρανία.

Το τρυκ του φουσκώματος είναι μάλλον απλό. Το καθεστώς φρόντισε να αυξήσει εκθετικά την ζήτηση για το νόμισμα, μέσω του περιβόητου διατάγματος για τις πληρωμές των εξαγωγών καυσίμων σε ρούβλια, ενώ ταυτόχρονα ελέγχει απόλυτα την διαπραγμάτευση της ισοτιμίας του νομίσματος (το ρούβλι διαπραγματεύεται σχεδόν αποκλειστικά στην Μόσχα). Επιπλέον, ο ορυμαγδός των κυρώσεων σε συνδυασμό με τα capital controls υποχρεώνει τους Ρώσους να πωλούν ότι συνάλλαγμα διαθέτουν και να αγοράζουν ρούβλια για τις καθημερινές τους ανάγκες και την αποπληρωμή υποχρεώσεων, φόρων κ.λπ. Πράγματα που, φυσικά, αυξάνουν κατακόρυφα την ζήτηση για το Ρωσικό νόμισμα και οδηγούν την τιμή του στα ύψη.

Πρόκειται όμως για μία καθαρά πλασματική εικόνα, ένα νομισματικό show για το θεαθήναι! Του οποίου όμως το κόστος πληρώνουν οι Ρώσοι πολίτες που δεν βρίσκουν ν’ αγοράσουν τα περισσότερα από τ’ απαραίτητα. Φυσικό επακόλουθο για μια οικονομία που δεν παράγει πολλά πέρα από κάποια γεωργικά προϊόντα και επιβιώνει χάρη στον τεράστιο ορυκτό πλούτο της χώρας, χωρίς να δημιουργεί προστιθέμενη αξία για την παραγωγή της.

Για όσο διάστημα λοιπόν η Ευρώπη εξακολουθεί να είναι εξαρτημένη από τα Ρωσικά καύσιμα, αυτή η μαγική εικόνα θα συνεχίσει να υφίσταται. Όσο όμως περνά ο καιρός και οι Ευρωπαίοι βρίσκουν και εφαρμόζουν εναλλακτικές, τόσο θα μεγαλώνει το πρόβλημα για το καθεστώς.

Η Κίνα δεν πρόκειται να βοηθήσει την Ρωσία, πέρα από ένα όριο. Απλούστατα διότι δεν έχει κανένα λόγο να απλώσει τα χέρια της και να βγάλει τα μάτια της μόνη της. Γνωρίζει καλά πως αυτό θα κάνει εάν εναντιωθεί στον μεγαλύτερο πελάτη της, την ΕΕ. Προφανώς θα προσπαθήσει να επωφεληθεί από την αδυναμία της Ρωσίας, προσφέροντας κάποια ψήγματα βοήθειας με σημαντικότατα ανταλλάγματα (π.χ. αγορές αερίου και πετρελαίου αλλά αποτιμημένες σε… γουάν – γελούν και τα φτερά της ουράς των περιστεριών στις πλατείες του Πεκίνου με την συγκεκριμένη συναλλαγή), αλλά έως εκεί.

Οπότε η ερώτηση αφορά την περαιτέρω διάρκεια του Ρωσικού παραδόξου; Θα διαρκέσει 3 μήνες; 5 μήνες; Ίσως λίγο περισσότερο; Δύσκολο να προσδιοριστεί ο χρόνος με ακρίβεια, καθώς η πληροφόρηση και τα δεδομένα είναι ελλιπή ή αναξιόπιστα, λόγω του ασφυκτικού ελέγχου διακίνησής τους. Αλλά είναι μαθηματικά βέβαιο ότι εντός των επομένων μηνών, η πίεση στην Ρωσική οικονομία θα αυξηθεί κατακόρυφα.

Στο σημείο εκείνο, όπου η Ρωσική κοινωνία θα προσεγγίσει τα επίπεδα… βρασμού, θα κριθούν όλα. Πολύ περισσότερα απ΄ όσα θα θέλαμε!

Διότι, ας μην το ξεχνάμε, υπάρχει και η περίπτωση του κουμπιού και του πατήματος του, από κάποιον από τους παρανοϊκούς που κυβερνούν την μεγαλύτερη σε έκταση χώρα της Ευρώπης...

Πηγή: Capital.gr

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr