Το τίμημα της αλήθειας

"Για τα θαύματα θα σας ομολογήσω λοιπόν ότι εγώ δεν έχω δει θαύμα εδώ ενός τυφλού να βλέπει, ενός παράλυτου να περπατάει, ενός ασθενούς να θεραπεύεται μπροστά στα μάτια μου. Όμως έχω δει χιλιάδες ψυχές, οι οποίες έρχονται κουρασμένες, απογοητευμένες, ακόμα και σε σημείο να εγκαταλείψουν τα παρόντα βίαια. Και να αναχωρούν από την Παναγία ανάλαφροι, χαμογελαστοί, εσωτερικά αναπαυμένοι και να αποφασίζουν ότι πρέπει να βάλουν μια τελεία και να ξεκινήσουν μία καινούργια ζωή".

Σε μια από τις "ζωηρές" (για να το θέσουμε όσο το δυνατόν πιο ήπια) ολομέλειες της προδικτατορικής Βουλής κι ενόσω βρισκόταν στο βήμα ο τότε πρωθυπουργός Γεώργιος Παπανδρέου, ένας από τους βουλευτές της τότε αντιπολίτευσης φωνασκούσε συνέχεια, ώσπου κάποια στιγμή του ξέφυγε και κάτι σχετικά "βαρύ" (για τα μέτρα της εποχής). Θορυβημένος ο Παπανδρέου διέκοψε την ομιλία του και απευθύνθηκε προς τους παριστάμενους βουλευτές με βλοσυρό ύφος: "Ποιος το είπε αυτό;". Ο θορυβοποιός σήκωσε το χέρι του και ο Παπανδρέου του έριξε ένα περιφρονητικό βλέμμα: "Α, εσύ το είπες; Τότε δεν έχει καμιά σημασία". Πιθανότατα την έχετε ξανακούσει αυτή τη χαριτωμένη ιστοριούλα διότι έκτοτε χρησιμοποιείται τακτικά ως παράδειγμα του πότε έχουν και πότε δεν έχουν σημασία τα λόγια κάποιου. Σήμερα πια, με τα social media, έχουμε φθάσει στο αντίθετο άκρο: να έχει σημασία μονάχα το "ποιος λέει τι" κι ελάχιστη έως καθόλου το "τι λέει ποιος". Οι περισσότερες από τις επιθέσεις που δεχόμαστε ή εξαπολύουμε στο Διαδίκτυο είναι ad hominem, όπως λέμε στα χωριά μας, "επί προσωπικού": συχνά δεν μπαίνουμε καν στον κόπο να πληροφορηθούμε τις απόψεις που σπεύδουμε να κεραυνοβολήσουμε. Επ’ αυτού, έχουν πολύ πλάκα και οι τίτλοι στα βιντεάκια του YouTube. "Ξεβράκωσε ο Δείνα τον Τάδε", διαβάζουμε στο ένα κανάλι, "Ξεφτίλισε ο Τάδε τον Δείνα", διαβάζουμε στο άλλο –και από κάτω βλέπουμε το… ίδιο βίντεο. Πώς το έλεγε η παλιά μακάβρια διαφήμιση ενός γραφείου κηδειών; "Πριν από σας, για σας". Περίπου.

Στη συγκεκριμένη όμως περίπτωση, όταν αναφερόμαστε στην ταυτότητα εκείνου που έκανε τη δήλωση στην αρχή του κειμένου, το δόγμα "ποιος λέει τι" δεν θα μπορούσε να έχει πιο βροντερή επιβεβαίωση. Βλέπετε, εάν αυτή τη δήλωση την υπέγραφα εγώ ή κάποιος άλλος σκεπτικιστής, άθεος, άθρησκος, αντίχριστος, ανθέλληνας, μηδενιστής, σατανιστής (συμπληρώστε κοσμητικά κατά το δοκούν), η θρεπτική της αξία θα ήταν ασήμαντη. Ωστόσο, όταν την υπογράφει ένας καθ’ ύλην αρμόδιος, όπως ένας μητροπολίτης, και μάλιστα ο κατ’ εξοχήν αρμόδιος, ο μητροπολίτης Σύρου και Τήνου Δωρόθεος Β’ (σε συνέντευξη που παραχώρησε τον Μάρτιο του 2022 στη δημοσιογράφο Βίκη Βαμιεδάκη για τον ειδησεογραφικό ιστότοπο News 24/7), το ποντάρισμα στο παιχνίδι ανεβαίνει δραματικά. Τηρουμένων των αναλογιών, θα ήταν σαν να είχαμε μια γραπτή ομολογία του Στάλιν για τα Γκουλάγκ ή του Χίτλερ για την Τελική Λύση.

Δεν ισχυρίζομαι ότι έχω παρακολουθήσει συστηματικά και διαχρονικά όλες τις δηλώσεις μητροπολιτών ανά την επικράτεια, αλλά –από όσες έχουν υποπέσει στην αντίληψή μου- αυτή είναι με διαφορά η πιο θαρραλέα, εάν συνυπολογίσει κανείς ότι αναφέρεται στην Παναγία της Τήνου κατά τον Δεκαπενταύγουστο, έναν από τους ισχυρότερους θρησκευτικούς "εισπρακτικούς μηχανισμούς" (για να θυμηθούμε πάλι και την αμίμητη ρήση του Νίκου Ευαγγελάτου με άλλη ανάλογη αφορμή). Κατέβαλε άραγε κάποιο κόστος, κάποιο τίμημα, ο Δωρόθεος για το θάρρος του; Μικρό τίμημα, ναι, κατέβαλε. Διάφορες παραθρησκευτικές ιστοσελίδες, από εκείνες που είναι πάντοτε "βασιλικότερες του βασιλέως", τον κατήγγειλαν έως και για "αιρετικό", αλλά η επικοινωνιακή σκόνη που σήκωσαν ήταν ουσιαστικά αδιόρατη και, από όσο είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε, ο Δωρόθεος δεν κλήθηκε να "απολογηθεί" ποτέ και από κανένα επίσημο εκκλησιαστικό πειθαρχικό όργανο. Παραμένει μητροπολίτης του "εισπρακτικού μηχανισμού" με δόξα και τιμή.

Ούτε γάτα ούτε ζημιά λοιπόν; Όχι ακριβώς. Κατανοούμε ότι ο καθένας αντιλαμβάνεται το τίμημα με τα δικά του σταθμά και ίσως ένας μητροπολίτης που από καιρού εις καιρόν λέει –ή του ξεφεύγει- και καμιά πικρή αλήθεια να είναι "κάρφος" στο μάτι των υπολοίπων μητροπολιτών, παράδειγμα προς αποφυγήν, αν όχι διαρκής υπόμνηση ότι, εκτός από την αχρειότητα, υπάρχει κι "ένας άλλος κόσμος δυνατός". Μολαταύτα, θα προτιμούσαμε να συνοδεύσει την "αλήθειά" του με την "παραίτησή" του, να τους τρίψει στη μούρη έναν μητροπολιτικό θώκο συνώνυμο μιας διαχρονικής και κραυγαλέας απάτης εις βάρος των αγαθών δυστυχισμένων ανθρώπων που συρρέουν αυτές τις ημέρες στη Μεγαλόχαρη. Εάν ήθελε να προσδώσει στην παραίτησή του και μεγαλύτερη συμβολική σημασία, θα μπορούσε εφέτος να κατέβει από την εξέδρα των επισήμων, να προσεγγίσει τους συγγενείς των δύστηνων και να τους πει μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες: "Σας παρακαλώ· πάρτε από εδώ τον άνθρωπό σας· δεν πρόκειται να γίνει καλά· ποτέ και κανέναν δεν είδα να γίνεται καλά"… Λέμε τώρα κι εμείς καμιά χαζομάρα να περάσει η ώρα.

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr