Τους ψεκάζουν… ΣΥΡΙΖΑ

Τα περιστατικά είναι πολλά για να είναι τυχαία. Στην αρχή η κυβέρνηση αντιμετώπισε το σκάνδαλο των υποκλοπών με τη λογική "μπόρα είναι, θα περάσει”. Λίγο τα (ελεγχόμενα σε ένα βαθμό) ΜΜΕ, λίγο η προπαγάνδα, λίγο τα μπάνια του λαού τον Αύγουστο, "ποιος ασχολείται…”.

Φυσικά έκανε λάθος. Η παρακολούθηση ενός πολιτικού αρχηγού (Nίκος Ανδρουλάκης) και ενός δημοσιογράφου (Θανάσης Κουκάκης) από την ΕΥΠ χωρίς να δίνονται καν εξηγήσεις, είναι ζήτημα πολύ βαρύ για τους θεσμούς και το κράτος δικαίου. Η απόπειρα να ξεπεραστεί με ένα "έλα μωρέ” δείχνει βαθιά περιφρόνηση στα παραπάνω και μια αντίληψη αυθαιρεσίας στον τρόπο άσκησης της εξουσίας.

Μετά όμως άρχισε η βροχή δημοσιευμάτων στα μεγαλύτερα ΜΜΕ του πλανήτη (σ.σ. δείχνοντας και τη γύμνια των εγχώριων ΜΜΕ), καθώς δεν είναι φυσιολογικό σε μια χώρα της ΕΕ οι υπαγόμενες στον πρωθυπουργό μυστικές υπηρεσίες να παρακολουθούν πολιτικούς αρχηγούς, δημοσιογράφους και όποιους γουστάρουν με πρόσχημα την "εθνική ασφάλεια”.

Και τότε άνοιξαν τα μπεκ και άρχισε ο άμεσος "ψεκασμός” (direct port injection ανοησίας για τους petrolheads): Συριζαίοι οι New York Times, ακροαριστερός ο αρθρογράφος τους, "λάθος” δημοσίευμα του Politico, "συριζαία” η δημοσιογράφος του, το Spiegel "επιτίθεται στην Ελλάδα” επειδή κάνει κριτική στον πρωθυπουργό, κλπ. Ολοι ΣΥΡΙΖΑ, "μαδούρια" και πληρωμένοι, σε αντίθεση με όσους εξυμνούν την κυβέρνηση που το κάνουν αφιλοκερδώς.

Οπότε ο ψεκασμός ολοκληρώνεται με τη νέα συνωμοσία: Όλοι αυτοί, εκτός από ΣΥΡΙΖΑ, είναι πράκτορες των ξένων και των σκοτεινών δυνάμεων, Πούτιν και Ερντογάν θέλουν να ρίξουν τον Μητσοτάκη γι’ αυτό έβαλαν την ΕΥΠ να παρακολουθεί τον Ανδρουλάκη, ξένα κέντρα επιβουλεύονται την πατρίδα που κινδυνεύει, κλπ.

Ταυτόχρονα διαμορφώνεται στη δημόσια συζήτηση, με ευθύνη της κυβέρνησης, μια ολοκληρωτική και αυταρχική αντίληψη ότι όποιος υπερασπίζεται τους θεσμούς και τη δημοκρατία απέναντι στην κυβερνητική αυθαιρεσία είναι ΣΥΡΙΖΑίος ή πράκτορας του Ερντογάν και του Πούτιν.

"Συριζαίος” ο Ευάγγελος Βενιζέλος, ο Νίκος Αλιβιζάτος, ο Μιχάλης Σταθόπουλος και πλήθος νομικών και πολιτικών που επισημαίνουν το παράνομο της παρακολούθησης Ανδρουλάκη και την παραβίαση του κράτους δικαίου.

Φυσικά δεν γλίτωσε και ο Καραμανλής, κάτι μεταξύ Μαδούρο και πράκτορας του Πούτιν, κατά τις ίδιες πηγές των ψεκασμών.

Στην ίδια γραμμή είναι και τα ψευτοδιλήμματα περί πολιτικής σταθερότητας ή κράτους δικαίου, ή μεταξύ ακρίβειας και δημοκρατίας, όπως είπε ο υπουργός Ανάπτυξης Άδωνις Γεωργιάδης: "Ο κόσμος θα πεινάσει και εμείς ασχολούμαστε με το κινητό του Ανδρουλάκη”. Αν η θητεία της κυβέρνησης έληγε τον άλλο μήνα τι θα γινόταν; Ή αν αντιστρέφαμε το δίλημμα: "Ακρίβεια και Αδωνις ή φθηνότερες τιμές με άλλη κυβέρνηση;”.

Ναι μεν είναι λογικό κάθε κυβέρνηση να καταφεύγει σε μια γραμμή άμυνας όταν την πιάσουν με την "γίδα στην πλάτη”, αλλά εδώ κοντεύουμε να ξεπεράσουμε σε θεωρίες συνωμοσίας ακόμη και τους ΑΝΕΛ του Πάνου Καμμένου.

Διότι εντάξει, είπαμε να φτιάξει μερικές εφαρμογές για τα Iphone ο Πιερρακάκης, αλλά όχι να στήσουμε παράγκα με κοριούς. Και μετά να κουνάμε και το δάχτυλο ψεκάζοντας με ανοησίες…

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr