Υπήρξε μια απογοήτευση

Η ανάκριση για την τραγωδία των Τεμπών έχει την κατάληξη που όφειλε να έχει. Αφού ασχοληθήκαμε για δυο χρόνια με την πυρόσφαιρα και τα ξυλόλια, το κρυφό φορτίο με το εύφλεκτο υλικό, τα εξαερωμένα βαγόνια και άλλες ευφάνταστες ιστορίες, επιστρέφουμε στο μείζων. Πώς δυο τρένα βρέθηκαν σε πορεία σύγκρουσης και μάλιστα για 12 ολόκληρα λεπτά, χωρίς να υπάρχει ένας μηχανισμός διόρθωσης του ανθρώπινου λάθους και έτσι χάθηκαν τόσο άδικα, τόσες ζωές. Και φυσικά, για την κακοδαιμονία του σιδηροδρόμου (και για την απουσία του μηχανισμού διόρθωσης του ανθρώπινου λάθους που οδήγησε τους ανθρώπους στον θάνατο), δεν μπορεί να φταίει ο άσχετος σταθμάρχης, φταίνε οι άνθρωποι που ήταν υπεύθυνοι για το τρένο. Οι αρμόδιοι υπουργοί Μεταφορών. Μένει να δούμε λοιπόν, αν οι αυτονόητες πολιτικές τους ευθύνες έχουν και ποινική διάσταση. Ήξεραν ότι υπήρχε κίνδυνος για τις ανθρώπινες ζωές όπως τους προειδοποιούσαν οι υφιστάμενοί τους ή όχι;

Αυτό θα το κρίνει όμως το δικαστήριο. Το δικαστήριο όπου αναμφίβολα θα παραπεμφθεί ο κ. Καραμανλής (για τον κ. Σπίρτζη οι ποινικές ευθύνες έχουν σίγουρα παραγραφεί.)

Η ανάκριση για την τραγωδία των Τεμπών έχει λοιπόν την κατάληξη που όφειλε να έχει, αφού και η αυτονόητη και αναμενόμενη πλέον παραπομπή των πολιτικών προσώπων στο δικαστήριο, θα γίνει μετά από πρωτοβουλία του Εφέτη- Ανακριτή, που "σκόνταψε" σε πραγματικά στοιχεία που τους εμπλέκουν- και που ο ίδιος δεν δικαιούται να διερευνήσει- και όχι μετά από πρωτοβουλία και απόφαση κάποιων πολιτικών γραφειοκρατών, που θέλουν να κερδίσουν πόντους στον κομματικό ανταγωνισμό και που υποδύονται τους ανακριτές.

Αν λοιπόν η ανάκριση για την τραγωδία των Τεμπών έχει την κατάληξη που όφειλε να έχει και είναι η κατάληξη την οποία διεκδικούσε και η αντιπολίτευση και οι χιλιάδες διαδηλωτές αλλά και η ευρύτερη κοινή γνώμη, είναι πραγματικά παράδοξο, ότι αυτή η εξέλιξη αντιμετωπίστηκε τόσο διακριτικά και τόσο αθόρυβα, τόσο αδιάφορα θα έλεγε κανείς, και από τους ακτιβιστές της υπόθεσης και από τα media. Ήταν τέτοια η σιωπή τις πρώτες ώρες μετά από την επίσημη ανακοίνωση ότι ο Εφέτης Ανακριτής στέλνει στη Βουλή τη δικογραφία για τα Τέμπη, με ενδείξεις για τυχόν ποινική ευθύνη του Κώστα Καραμανλή (και του κ. Σπίρτζη), που θα έλεγε κανείς ότι σε ορισμένους κύκλους υπήρξε απογοήτευση. Μεγάλη απογοήτευση.

Απογοήτευση γιατί πιθανώς είχε γίνει τόση μεγάλη επένδυση στη "συγκάλυψη", που οι εξελίξεις δημιουργούσαν ένα κενό. Σαν να χάθηκε ο στόχος.

Πού ήταν οι πολιτικοί αρχηγοί που ζητούσαν "να πάει φυλακή ο Καραμανλής για το έγκλημα των Τεμπών"; Για παράδειγμα, το ΠΑΣΟΚ, δεν εξέδωσε καν μια ανακοίνωση για την εξέλιξη, περιορίστηκε σε μια ανακοίνωση των τομεαρχών του για το νομοσχέδιο Κυρανάκη- με τις γνωστές κοινοτοπίες για τον δημόσιο χαρακτήρα του ΟΣΕ- ενώ ο εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ έκανε μια τόσο λιτή δήλωση- τύπου "όλα στο φως με σεβασμό στο Σύνταγμα"- που έδειχνε σαν να έγινε με το ζόρι. Για την τιμή των όπλων και μόνο. Να φταίει η εμπλοκή του Σπίρτζη; Αμφιβάλω. Δεν νομίζω να έχουν μεγάλη αγωνία για τον κ. Σπίρτζη στον ΣΥΡΙΖΑ.

Ο Κυριάκος Βελόπουλος ζήτησε από τον Κυριάκο Μητσοτάκη να άρει την ασυλία των βουλευτών του. Τι ήθελε να πει, μόνο αυτός το ξέρει.

Η μόνη που κράτησε όρθια το φρόνημα ήταν η Ζωή Κωνσταντοπούλου, που κάλεσε αμέσως τα κόμματα να συντονιστούν ώστε να καταθέσουν από κοινού την πρόταση για την προανακριτική επιτροπή. Μετάφραση: Μην τολμήσετε εσείς του ΠΑΣΟΚ να με αφήσετε απ΄έξω. Θέλω να υπογράψω κι εγώ. Ο καθένας με τον πόνο του.

Πού ήταν τα ΜΜΕ που κατηγορούσαν την κυβέρνηση και προσωπικά τον πρωθυπουργό για το μπάζωμα των ευθυνών και την ένοχη προστασία του υπουργού του; Η είδηση για την (ουσιαστικά) παραπομπή του Κώστα Καραμανλή στο Ειδικό Δικαστήριο (προτρέχω, αλλά αυτή θα είναι η κατάληξη) ήταν χθες πρώτο θέμα σε μια και μοναδική εφημερίδα. Και μην βιαστείτε να μου πείτε ότι όλες οι "πετσωμένες εφημερίδες" στηρίζουν την κυβέρνηση. Και οι αντιπολιτευόμενες την είχαν θάψει την είδηση. Σε ορισμένες από τις πιο έξαλλες μάλιστα, η είδηση ήταν τελείως εξαφανισμένη. Ούτε στα μεγάλα κανάλια ήταν πρώτη είδηση η αποστολή της δικογραφίας για τον Κώστα Καραμανλή στη Βουλή.

Πού ήταν ακόμα και οι συγγενείς των θυμάτων, που ζητούσαν να καθίσει στο σκαμνί ο Καραμανλής και απαιτούσαν την παραδειγματική τιμωρία του πρώην υπουργού Μεταφορών; Πού ήταν εκείνοι οι νομικοί και πολιτικοί παραστάτες των συγγενών, που διατύπωναν καθημερινά αμφιβολίες για την ανεξαρτησία και την επάρκεια του Εφέτη Ανακριτή κ. Μπακαΐμη; Η απόλυτη σιωπή. Τόση σιωπή, που έμοιαζε με μεγάλη απογοήτευση.

Τώρα ξέρουμε πού θα δοθεί η επόμενη μάχη, αφού υπάρξει πρόσβαση των κομμάτων στη δικογραφία και δούμε ποια αδικήματα μπορεί να φωτογραφίζει ή δεν φωτογραφίζει ο Εφέτης Ανακριτής.

Η μάχη θα δοθεί για τα αδικήματα για τα οποία θα παραπεμφθούν τα πολιτικά πρόσωπα, βασικά ο Κώστας Καραμανλής βέβαια, που είναι και ο μόνος που ενδιαφέρει, αφού αυτός έχει βρεθεί στο στόχαστρο των συγγενών και της κοινής γνώμης.

Μάχη θα δοθεί και για το αν θα λειτουργήσει η Προανακριτική Επιτροπή ή θα επιλεγεί το μοντέλο Τριαντόπουλου- με απευθείας παραπομπή στον φυσικό δικαστή- ώστε να αποφύγει η κυβερνητική πλειοψηφία το σώου της ανάκρισης σε live μετάδοση. Ο κ. Μαρινάκης μας προϊδέασε για το δεύτερο και δεν νομίζω να εξεπλάγησαν πολλοί.

Σε κάθε περίπτωση, η επιστροφή στην επικαιρότητα της ιστορίας των Τεμπών, μοιάζει να γίνεται σε ένα πολύ διαφορετικό περιβάλλον. Από τη στιγμή που διαψεύστηκαν τα πιο ευφάνταστα σενάρια και υποχώρησαν οι θεωρίες συνωμοσίας, από τη στιγμή που σταμάτησαν να ασχολούνται με το θέμα και οι μεσημεριανές εκπομπές στην τηλεόραση, φαίνεται να υπήρξε και μια κατακόρυφη έκπτωση στο ενδιαφέρον της κοινής γνώμης. Η συνέχεια επί της οθόνης.

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr