Συμπτωματικά ένας φίλος μου έστειλε αποσπάσματα από την συνέντευξη ενός ευρωπαίου πολιτικού με αφορμή τα αποτελέσματα του βρετανικού Δημοψηφίσματος. Τα διάβασα προσεκτικά και ετοιμάστηκα να χαιρετίσω τον ηγέτη που προωθεί την προοδευτική μεταρρύθμιση και εκσυγχρονισμό της Ευρώπης.
Σας παραθέτω τα αποσπάσματα:
«..Το αποτέλεσμα αυτού του δημοψηφίσματος αποτελεί ορόσημο για τη δημοκρατία και στρέφεται κατά ενός πλήρως εσφαλμένου συγκεντρωτισμού της ΕΕ. Τώρα είναι ανάγκη να αναγνωρίσουν η ΕΕ και οι πολιτικοί υπεύθυνοι αυτή τη δημοκρατική αφύπνιση…
…Τώρα πρέπει να απαιτήσουμε από την ΕΕ μια πορεία μεταρρυθμίσεων. Αυτό είναι αποφασιστικής σημασίας. Η ΕΕ χρειάζεται αμέσως μια συνεκτική διαδικασία εκδημοκρατισμού. Ο Juncker και ο Schulz θα έπρεπε να παραιτηθούν αμέσως και να αφήσουν ελεύθερο το δρόμο προς αυτή την κατεύθυνση. Είναι αναγκαία η επιστροφή αρμοδιοτήτων από τις Βρυξέλλες στα εθνικά κοινοβούλια….
…Χρειαζόμαστε μια Ευρώπη των ανθρώπων και όχι των ευρωγραφειοκρατών. Πρέπει η ΕΕ τώρα να κατανοήσει αυτή την κραυγή. Διαμόρφωσε μια πολιτική των ευρωγραφειοκρατών μακριά από τους πολίτες. Οι ελίτ παράγουν σήμερα πολιτική κατά των πολιτών και των λαών της Ευρώπης. Ακόμη και τώρα δεν έχει χαθεί ο κόσμος με αυτό το αποτέλεσμα στο δημοψήφισμα. Πρέπει τώρα να αρχίσει μια διαδικασία συζητήσεων για τις μεταρρυθμίσεις. Στο τέλος των διαπραγματεύσεων θα πρέπει να υπάρξουν νέες Συνθήκες και μόνο προς την κατεύθυνση μιας Οικονομικής Ένωσης. Στο τέλος φυσικά θα πρέπει να υπάρξει δημοψήφισμα επ’ αυτού….»
Όπως ήταν φυσικό ετοιμάσθηκα να χαιρετήσω την σύμπραξη ενός ακόμη ευρωπαίου ηγέτη στο προοδευτικό στρατόπεδο, εκείνο που έκανε τις αντίστοιχες ερμηνείες για το βρετανικό δημοψήφισμα και κατέληγε στα ίδια συμπεράσματα.
Ένα πραγματικό σοκ με περίμενε,όταν ο φίλος σε δεύτερο email, μου έστειλε το πλήρες κείμενο της συνέντευξης. Ηταν η συνέντευξη του αρχηγού του ακροδεξιού ρατσιστικού κόμματος των Ελεύθερων της Αυστρίας Χεινζ Κριστιαν Στρατσε στην εφημερίδα Die Presse. Ο οποίος μετά από όλα αυτά αναφέρθηκε φυσικά στο δικαίωμα της κάθε χώρας να αποφασίζει ποιος θα περνά τα σύνορα της και να προειδοποιεί ότι εάν τεθεί θέμα ένταξης της Τουρκίας στην Ε.Ε. και συνέχιση της ενίσχυσης της γραφειοκρατίας θα πρέπει και η Αυστρία με δημοψήφισμα να αποφασίσει για την θέση της στην Ε.Ε.
Για μια ακόμη φορά αναδεικνύεται η τεράστια σύγχυση. Όπου η ακροδεξιά συμπίπτει συχνά στην κριτική της με την λαϊκιστική ρητορεία στην οποία έξυπνα μπήκαν καβάλα τα περιθωριακά κόμματα με αριστερές καταβολές
Η έκπληξη ήταν μεγάλη γιατί για μια ακόμη φορά αναδεικνύεται η τεράστια σύγχυση στο εσωτερικό της Ευρώπης. Όπου η ακροδεξιά συμπίπτει συχνά στην κριτική της εναντίον των «Βρυξελλών» με την λαϊκιστική ρητορεία στην οποία έξυπνα μπήκαν καβάλα τα περιθωριακά κόμματα με αριστερές καταβολές έχοντας σχεδόν πείσει τους πάντες ότι έτσι διαμορφώνονται οι συμμαχίες για την νέα Ευρώπη.
Περισσότερη Ευρώπη είναι η απάντηση στα προβλήματα της Ε.Ε.,υποστηρίζει η «προοδευτική» ελίτ. Όταν όμως έρχεται η στιγμή να αποδεχθεί ότι αυτή η περισσότερη Ευρώπη σημαίνει μεγαλύτερη παραχώρηση κυριαρχικών αρμοδιοτήτων σε υπερεθνικά όργανα ,τότε ξαφνικά αναδεικνύεται το σύνθημα του Φαρατζ και του Τραμπ: «να πάρουμε πίσω την χώρα μας», να «ανακτήσουμε την κυριαρχία μας». Είναι το σύνθημα που ακούγεται από τον Φαράτζ ,τον Τζόνσον,την Λεπέν ,τον Βίλντερς ,τον Ορμπάν , τον Στράτσε ,τον Καμμένο ,τον Τσίπρα, τον Ιγκλέσιας .
Χωρίς να ξέρουν ακριβώς ποια «κυριαρχία» θέλουν να πάρουν πίσω και από ποιόν. Ο κλασικός εχθρός ,η «Γερμανία»,οι «Τράπεζες»,οι «γραφειοκράτες» είναι ωραία συζήτηση καφενείου,αλλά δεν αρκεί για να δώσει τις απαντήσεις. Το πώς η Ευρώπη θα σταθεί στα πόδια της,στο πώς θα υπάρξει ανάπτυξη και ανταγωνιστικότητα ,ώστε να υπάρχει κοινωνικό πλεόνασμα ,το όποιο θα στηρίξει το κοινωνικό κράτος ,το οποίο δοκιμάζεται από την οικονομική κρίση ,από την έλευση εκατοντάδων χιλιάδων μεταναστών και προσφύγων ….
Δυστυχώς η βαθιά κρίση που δοκιμάζει τις αντοχές της Ε.Ε., ισοπεδώνει ιδεολογίες και κοσμοθεωρίες . Και αναδεικνύει ένα επικίνδυνο κράμα ενός ιδιότυπου εθνικιστικο-σοσιαλιστικού λαϊκισμού…
Που τον έχει πληρώσει ακριβά η Ευρώπη.