Χασκογελώντας με τα λεφτά των άλλων

Δεν είναι ότι δεν το ξέρουμε ή δεν το φανταζόμαστε. Στον κυνικό κόσμο της εξουσίας, όπως την φαντάζονται πολλοί, κάπως έτσι έχουν τα πράγματα. "Δώσ’ τους λεφτά να μας ξαναψηφίσουν".

Η συνομιλία του νυν δημάρχου Σπάρτης και πρώην υφυπουργού Οικονομικών (επί Καραμανλή), Πέτρου Δούκα με τον εκδιωχθέντα υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης, Σπήλιο Λιβανό ήταν αποκαλυπτική για το πώς διοικείται η Ελλάδα.

"Όπως θυμάσαι είχαμε πάει στην Ηλεία στις φωτιές τότε, έτσι πήραμε τις εκλογές το 2007. Είχαμε κατέβει κάτω με τσάντες και αποζημιώναμε […] εκεί που πέφταμε με 15% θα καταστρεφόμασταν, πήγαμε εκεί και με δύο κινήσεις γύρισε όλο το παιχνίδι”, λέει ο κ. Δούκας γελώντας. Για "εποποιΐα" μίλησε ο χαμογελαστός κ. Λιβανός.

Ενας άλλος από την συμπαθή ομήγυρη συμπληρώνει ότι "όποιος έλεγε καλημέρα" τότε, έπαιρνε και το αξέχαστο τριχίλιαρο.

Αμεσος, απλός, δωρικός, λιτός, χομπίστας, όπως ήταν και η επική ατάκα του Αλκη Παναγιωτίδη στην ταινία "Φτηνά Τσιγάρα" του Ρένου Χαραλαμπίδη.

Αν θυμηθούμε και τις σκανδαλώδεις υποθέσεις της εποχής, π.χ. δομημένα ομόλογα, Βατοπέδι, "κουμπάροι", προσλήψεις στο Δημόσιο με το τσουβάλι, φοροαπαλλαγές, αφορολόγητα τζιπ, κλπ, καταλήγουμε με συνοπτικές διαδικασίες στον δημοσιονομικό εκτροχιασμό του 2009 και τη χρεοκοπία της χώρας που μας ταλαιπώρησε για μια δεκαετία.

Δεκαπέντε χρόνια μετά οι υπουργοί και τα στελέχη της ΝΔ χασκογελούν που μοιράζουν λεφτά του κράτους σε πελάτες – ψηφοφόρους.

Φυσικά "τιμωρήθηκαν" τα πρόσωπα, όχι η νοοτροπία.

Κανείς δεν μας εξήγησε π.χ. με ποια κριτήρια ο πρωθυπουργός αποφάσισε ότι ο εγκλωβισμός λόγω χιονιά στην Αττική Οδό κοστολογείται 2.000 ευρώ και ποια θεσμική διαδικασία προβλέπει απευθείας διαπραγματεύσεις του πρωθυπουργικού γραφείου με μια ιδιωτική εταιρεία διαχειρίστρια δρόμων.

Η συντηρητική παράταξη είτε στη εκδοχή της λαϊκής Δεξιάς (Καραμανλής), είτε της εθνικοπατριωτικής (Σαμαράς) είτε "φιλελεύθερης" (Μητσοτάκης), αποδεικνύει συνεχώς ότι παραμένει ένα κόμμα βαθιά πελατειακό. Άλλωστε, πέρα από τις μεγαλόστομες διακηρύξεις περί "κεντρώας μεταρρυθμιστικής" σημερινής ΝΔ, οι όποιες ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις ακόμη αγνοούνται, αν εξαιρέσουμε μερικές χρήσιμες τεχνολογικές καινοτομίες του Κυριάκου Πιερρακάκη.

Δεν είναι όμως μόνο η πελατειακή Δεξιά της ιδιοκτησιακής αντίληψης κράτους και θεσμών. Είναι και η "νεοκαραμανλική" εκδοχή του πολιτικού συστήματος την τελευταία δεκαετία με τον ΣΥΡΙΖΑ να έχει υιοθετήσει πλήρως την διακυβέρνηση 2004-2009, να έχει συνεργαστεί με Παυλόπουλο, Παπαγγελόπουλο, Καμμένο, Κουντουρά, Παπακώστα, κλπ και με πρωτοκλασάτα στελέχη της κυβέρνησης Καραμανλή, σήμερα να βρίσκονται στις τάξεις του.

Ούτε καν τη λέξη "Καραμανλής" δεν τόλμησε να ξεστομίσει ο ΣΥΡΙΖΑ στην ανακοίνωσή του για την υπόθεση Δούκα - Λιβανού.

Τι κοινό έχει άραγε ένα κόμμα της "Ριζοσπαστικής Αριστεράς" με τη λαϊκή Δεξιά; Μα τι άλλο, από τους λεγόμενους "αρμούς της εξουσίας", δηλαδή την πρόσβαση στους μηχανισμούς του βαθέως κράτους που προσέφεραν απλόχερα οι πολιτικοί "μετανάστες" της Δεξιάς στην Κουμουνδούρου.

Άλλωστε, ας μην ξεχνάμε ότι την ίδια χρονιά (2007) που η ΝΔ έκανε εκλογές μοιράζοντας τριχίλιαρα, ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε προεκλογική καμπάνια με κεντρικό σύνθημα "100.000 προσλήψεις στο Δημόσιο". Και μετά κατηγορούσε ΝΔ – ΠΑΣΟΚ ότι "κατέστρεψαν τη χώρα".

Επομένως, όσοι αυτοπροσδιορίζονται ως δήθεν μεταρρυθμιστές ή δήθεν προοδευτικοί, πρώτα πρέπει να αποδεικνύουν ότι δεν βλέπουν το κράτος ως λάφυρο ή ως εργαλείο πλουτισμού, βολέματος ημετέρων και μοιρασιάς "δουλειών".

Διαφορετικά, από τους επιτελικούς άριστους καταλήγουμε πάλι στους αρεστούς, μέχρι να ξαναέρθει η "δεύτερη φορά Αριστερά" για να διορίσει και τους υπόλοιπους αδιόριστους καραμανλικούς.

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr