Διονύσης Σαββόπουλος: Η σπάνια εξομολόγηση στην αυτοβιογραφία του για τον καρκίνο - "Μου αφαίρεσαν μισό πνευμόνι"

Στη μάχη που έδωσε με τον καρκίνο, την περίοδο της πανδημίας του κορονοϊού, αναφέρεται στην αυτοβιογραφία ο Διονύσης Σαββόπουλος.

Στο βιβλίο του "Γιατί τα χρόνια τρέχουν χύμα", ο "Νιόνιος" περιγράφει την περίοδο που διαγνώστηκε με καρκίνο στον πνεύμονα, τον κορονοϊό που κόλλησε λίγο αργότερα αλλά και τις στιγμές που πέρασε στο νοσοκομείο.

Ξεκινώντας να περιγράφει την περιπέτεια που πέρασε, ο Διονύσης Σαββόπουλος αναφέρει πώς έμαθε αρχικά την διάγνωση, μετά το τέλος των παραστάσεων που έκανε στο "Άλσος" με τον Μανώλη Μητσιά.

"Μια και είχα χρόνο στη διάθεσή μου, πήγα να δω τους γιατρούς, γιατί είχα κάτι ενοχλήσεις. Στις εξετάσεις διαπιστώθηκε καρκίνος στον πνεύμονα. Έτσι ξαφνικά; Όχι και τόσο ξαφνικά. Όλο γκούχου – γκούχου ήμουν το τελευταίο διάστημα, πάνω από 50 χρόνια καπνίζω, και σας το λέω αυτό για προσέχετε, να ‘χετε το νου σας, κι αν – ο μη γένοιτο – σας συμβεί, μη φοβηθείτε, αντιμετωπίστε το, κι έχει ο Θεός. Μου αφαίρεσαν μισό πνευμόνι κι ύστερα μπήκα σε κάποιες θεραπείες, που όσο να ’ναι έχουν τις παρενέργειές τους. Κόπωση βασικά. Μια αίσθηση μεγάλη αδυναμία", γράφει ο Διονύσης Σαββόπουλος.

Και σαν να μην έφτανε αυτό, την άνοιξη του 2022 κόλλησε και κορονοϊό, ενώ ταυτόχρονια είχε ήδη ξεκινήσει τις θεραπείες για να αντιμετωπίσει τον καρκίνο του πνεύμονα.

"Ενώ έκανα τις ανοσοθεραπείες μου κανονικά στο νοσοκομείο, μου ζήτησαν απ’ την Κύπρο να δώσω μερικές συναυλίες για τα 100 χρόνια από τη Μικρασιατική Καταστροφή. Δεν μου ήταν δυνατό ν’ αρνηθώ… Πήραμε όλες τις προφυλάξεις και κατεβήκαμε με τον Γιώτη Κιουρτσόγλου στο νησί. Εγώ πάντα μάσκα φορούσα…

Και μόλις γύρισα, έπεσα στο κρεβάτι με υψηλό πυρετό. Φωνάξαμε γιατρό. "Γρήγορα στο νοσοκομείο με ασθενοφόρο!" διέταξε. Είχα φορτωθεί με κορονοϊό. Ήμουν που ήμουν αδύναμος απ’ τις θεραπείες, άρπαξα και τον ιό στο αεροπλάνο, διότι τα αεροπλάνα είναι θάλαμοι αερίων, και να το αποτέλεσμα", γράφει.

Σε άλλο σημείο του βιβλίου, ο σπουδαίος μουσικοσυνθέτης περιγράφει τις άβολες στιγμές που πέρασε στο νοσοκομείο.

"Κάναν σύσκεψη από πάνω μου οι γιατροί, μήπως πρέπει να μπω στην εντατική λόγω δύσπνοιας, Μεγάλη Εβδομάδα ήταν. Αποφάσισαν να περιμένουν λίγο. Μου βάλαν ορό στη φλέβα, μάσκα οξυγόνου, και με πλάκωσαν στα φάρμακα, με μεγάλες δόσεις Lasix. Ξυπνώ ένα βράδυ μούσκεμα. Είχα βρέξει εσώρουχα πιτζάμες, σεντόνια, χάλια τα ‘χα κάνει. Τώρα; Πρέπει να φωνάξω τις νοσοκόμες; Πρέπει να με δουν έτσι; Είμαι ο… Σαββόπουλος. Δεν γίνεται.

Γίνεται! Τι άλλο να έκανα, χτύπησα το κουδούνι. Κατέφθασε πρώτα η μία, είδε τί έγινε και φώναξε και τις άλλες. Ανέκφραστες και άψογες όλες τους:

"Σηκωθείτε, κύριε Σαββόπουλε". Να γδυθώ; Έβγαλα αμήχανος τις πυτζάμες. Με ελέγξανε.

"Βγάλτε και τα εσώρουχά σας". Τα ‘βγαλα και στάθηκα στη γωνιά ντροπιασμένος, κρύβοντας με τις παλάμες μου ό,τι μπορούσα. Ένας γυμνοσάλιαγκας ήμουν, ένα τίποτα.

Κι όπως ήμουν έτσι ν’ ανοίξει η γη να με καταπιεί, ένιωσα ξάφνου σαν να μην έχει σημασία πια, σα ‘να φυγε ένα βάρος από πάνω μου, ανάσανα, κι αφέθηκα στα χέρια των γυναικών. Με πλύνανε, μου βγάλαν να φορέσω καινούργιες πιτζάμες, με ξάπλωσαν στα καθαρά σεντόνια και με σκέπασαν.

"Χρόνια πολλά, μου είπαν φεύγοντας οι αδελφές. Είχε έρθει το Πάσχα"" καταλήγει.

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr