Τι αλλάζει στο στιλ μετά τα 40; Πολύ ωραίο ερώτημα για να σου απαντήσω ότι το στιλ δεν αλλάζει εξαιτίας της ηλικίας, εσύ αλλάζεις - κι άρα ο τρόπος που ντύνεσαι. Πράγματα που με ευχαρίστηση μπορείς να φορούσες 20, 10 ή και 2 χρόνια πριν, μπορεί άνετα να καταλήξουν στο βάθος της ντουλάπας με διάφορες σκέψεις να τα συνοδεύουν: μα, καλά πώς τα φορούσα ή πώς χωρούσα ή γιατί τα πήρα αφού δεν θα τα φορούσα. Ε, λοιπόν, αυτό είναι το στιλ: μια κατάσταση που διαρκώς εξελίσσεται ή για να το διατυπώσω όπως το αισθάνομαι, μία κατάσταση που προσαρμόζεται στις ανάγκες και τις επιθυμίες κάθε δεδομένης περιόδου της ζωής. Μην απορείς, για παράδειγμα, αν στα 20 φορούσες περισσότερο μαύρα, γιατί περνούσες τη goth / μελαγχολική φάση σου και στα 40 την έχεις βρει με τα χρώματα και τα εμπριμέ. Ή το αντίστροφο, αν από μαξιμαλίστρια εξελίχθηκες σε φανατική οπαδός του μίνιμαλ. Η ζωή κάνει κύκλους, το ίδιο και το στιλ που την εκπροσωπεί. Όσο για μένα, να συστηθώ: είμαι η Δήμητρα, είμαι fashion editor και είμαι 46 ετών. Τι σταμάτησα να φοράω μετά τα 40 και με τι τα αντικατάστησα; Όχι τα πολύ βασικά πράγματα, κυρίως άλλαξε η διάθεσή μου απέναντι στο ντύσιμο: θέλω να νιώθω πια πιο άνετη, φουλ άνετη για την ακρίβεια. Όλο το υπόλοιπο, το ύφος, το styling, οι statement ή μη επιλογές, είναι απλά θέμα διάθεσης.
1. Skorts & sneakerinas
Σόρι Gen-Z, αλλά εγώ φορούσα tennis skirts, skorts και sneakerinas πολύ πριν γίνουν cool. Προφανώς, εκείνη την εποχή δεν είχα ιδέα τι θα μπορούσαν να σημαίνουν για μια επόμενη γενιά και τον τρόπο που ντύνεται, αλλά για εμένα τότε ήταν μια επιλογή άνεσης - κυρίως στις διακοπές. Το σχετικό στιγμιότυπο το αποδεικνύει.
Διαβάστε Επίσης
I'm a fashion editor | Τι να προσέξεις στο στιλ σου αν το ύψος σου δεν ξεπερνάει το 1,60
Γιατί εγκατέλειψα αυτά τα items, πολύ πριν τα 40 μάλιστα; Ας ξεκινήσουμε με το ό,τι μάλλον δεν "χωράω" πια σ' αυτά τα tiny tiny bottoms. Κι όταν λέω δεν "χωράω", δεν εννοώ ότι δεν μπορώ να βρω στο νούμερο μου · εννοώ ότι το σώμα μου έχει αλλάξει (κανένα πρόβλημα μ' αυτό) και δεν θεωρώ ότι με κολακεύουν όσο παλιά που η επιδερμίδα ήταν "τσίτα", το πόδι γυμνασμένο και ο πισινός στεκόταν στο ύψος του. Εδώ να πω ότι δεν κρίνω καμία γυναίκα που νιώθει άνετα να φοράει οτιδήποτε μπορεί να αναδεικνύει τις "αδυναμίες" της. Επιλογή της και γούστο της - καμάρι της. Εγώ πάλι επιλέγω κάτι άλλο, και πλέον φοράω περισσότερο denim σορτς και ψηλόμεσα σορτς.
Όσο για τα sneakerinas, ποτέ δεν μου άρεσαν ιδιαίτερα. Ούτε τότε, ούτε τώρα. Μάλλον, η επιλογή τους εκείνη τη εποχή ήταν καθαρά με κριτήριο άνεσης.
Με tennis skort και sneakerinas σε διακοπές στη Τζιά- περίπου το 2004.
2. Skinny jeans
Ο Θεός να με φυλάει πλέον από αυτή την "κατάρα" ! Για πολλά χρόνια στη ζωή μου φορούσα στενά τζιν. Και όχι μόνο στενά, αλλά και χαμηλοκάβαλα- άλλη "κατάρα" της μόδας. Θες γιατί ήταν στα '90s η μόδα, θες γιατί νόμιζα ότι μου ταιριάζουν - ήμουν και πολύ αδύνατη, αυτό το στιλ μου πήρε καιρό να καταλάβω ότι δεν είναι το πιο κολακευτικό για τον γυναικείο σωματότυπο (τουλάχιστον τον δικό μου) - ειδικά όταν εκεί έξω υπάρχουν τα ψηλόμεσα και οι flared γραμμές-, αλλά κυρίως ότι δεν είναι τα πιο βολικά παντελόνια. Η ιδέα ενός skinny τζιν μου μοιάζει αποτρεπτική σε μια ηλικία που η μόνη "στενή επαφή" που θα μπορούσα να δεχτώ είναι η ...τρίτη*. Κι αυτή από περιέργεια.
Πλέον, επιλέγω να φοράω τζιν σε mom fit ή baggy γραμμή, και φυσικά, ψηλόμεσα.
Με στενό χαμηλοκάβαλο τζιν και - ναι!- sneakerinas, σε εκδρομή στην Κύθνο.
3. Εφαρμοστά (γενικώς)
Εφαρμοστά σακάκια, εφαρμοστά πουλόβερ, εφαρμοστά φορέματα και γενικώς ό,τι δεν αφήνει χώρο και ελευθερία κινήσεων στο σώμα μου μένει πια εκτός της λίστας των επιλογών μου. Οκέι, μπορεί να φορέσω ένα κολάν, επειδή είναι ελαστικό και προσφέρεται για άνετο περπάτημα ή γυμναστική, ή ένα στενό ζιβάγκο με το οποίο μπορώ να κάνω layering. Αλλά νομίζω ως εκεί φτάνει η ανοχή μου με τα ρούχα που αισθάνομαι ότι μπορεί να με κάνουν να νιώσω ότι ασφυκτιώ.
Ταξίδι στη Σουηδία, Χριστούγεννα 2009: Με στενό τζιν, εφαρμοστό μπουφάν και μπότες χιονιού.
4. Πολύ ψηλά τακούνια / φιάπες
Νομίζω ότι δεν θα σταματήσω ποτέ να αναρωτιέμαι: μα, πώς μπορούσα και φορούσα κάποτε τόσο ψηλό και λεπτό τακούνι; Μάλλον, παρά τον πόνο που μου προσέφεραν πάντα τα ψηλοτάκουνα, είχα πείσει τον εαυτό μου, όπως και πολλές άλλες γυναίκες φαντάζομαι, ότι αυτή είναι η πιο σέξι επιλογή που μπορείς να κάνεις σε παπούτσια. Μ' ένα ψηλοτάκουνο παπούτσι δείχνεις θηλυκή, ήταν η κυρίαρχη αντίληψη. Thank you, next. Τη θεωρία αυτή έχουν καταρρίψει εδώ και καιρό ζευγάρια, όπως τα kitten heels, που είναι και κομψά και άνετα.
Εγώ πάντως δεν έχω σκοπό να ξανανέβω εκεί πάνω και ό,τι ζευγάρι έχει απομείνει στη ντουλάπα μου θα καταλήξει ως δώρο σε όσες αντέχουν ακόμα. Κι εδώ να πω για τις φιάπες: καιρός να αναπαυθούν εν ειρήνη.
Δείτε περισσότερα στο missbloom.gr