Ήταν μία από εκείνες τις ημέρες που όλα πήγαιναν στραβά, που έτρεχαν έξοδα, που δεν μπορούσα να συνεννοηθώ με την τηλεφωνική εταιρεία, που έπρεπε να προλάβω να μαγειρέψω για την επόμενη μέρα και μετά να πάω για πρόβα. Να γυρίσω γρήγορα και να μπορέσω να πάω την λατρεία μου στο μάθημα καράτε. Κι εκείνη την ημέρα ήταν που της φώναξα.
Ξέσπασα τα νεύρα μου στο παιδί, επειδή ήμουν πιεσμένη με όλα και ένιωθα μόνη, τα έβλεπα όλα βουνό. Πίσω από όλα αυτά κρυβόταν το ότι καταβάθος ένιωθα πώς δεν ήμουν η τέλεια μητέρα κι αυτό με τσάκιζε.