Μαρίζα Κωχ: Ξέρω ότι ο πατέρας μου με αγκάλιασε πριν τον εκτελέσουν - Ήμουν δέκα μηνών [βίντεο]

NDP

Συγκλόνισε το τηλεοπτικό κοινό η Μαρίζα Κωχ, η οποία μίλησε για την απώλεια του πατέρα της, Βίλι Κωχ, τον οποίο και δεν γνώρισε ποτέ, καθώς τον εκτέλεσαν όταν εκείνη ήταν μόλις δέκα μηνών.

"Δεν τον πρόλαβα τον πατέρα μου, όχι. Ξέρω όμως ότι με αγκάλιασε γιατί ήμουν δέκα μηνών όταν τον εκτέλεσαν. Ξέρουμε ότι ήταν στο κρατητήριο αλλά δεν ξέρουμε μετά τι έγινε.
Ξέρουμε όμως ότι την ημέρα της οπισθοχώρησης των Γερμανών, ο Νίκος Κούνδουρος με τα παιδιά της ΕΠΟΝ ήταν πάνω στο καμπαναριό του Αγίου Διονυσίου οπλισμένα και μου ορκίστηκε ότι δεν βαρέσαν καμία τουφεκιά. Τους άφησαν λοιπόν και φύγανε. Άδειασαν το αρχηγείο και το κρατητήριο που ήταν στο πειραματικό σχολείο. Έφυγαν όλοι αλλά στο τέλος βρέθηκαν εκτελεσμένοι άνθρωποι κάτω στο κρατητήριο. Ο Θεός ξέρει…" είπε η σπουδαία ερμηνεύτρια στην εκπομπή της ΕΡΤ "Studio 4".

Διαβάστε Επίσης

Η αδημοσίευτη συνέντευξη του Νότη Μαυρουδή: "Γυναικοκτονίες, παιδοκτονίες, παιδοφιλίες, πόλεμος…όλα αυτά μας πληγώνουν"

"Ξέραμε ότι αν είχε ζήσει, δεν χρειαζόταν να μας ψάξει. Ήξερε ότι στη Σαντορίνη θα έβρισκε τα χνάρια μας. Δεν μας άφησε όμως τέτοια ελπίδα η μαμά γιατί φόρεσε τα μαύρα και έμειναν για πάντα" πρόσθεσε, χαρακτηρίζοντας τον εαυτό της "κόρη κατακτητή", με δεδομένο ότι ο πατέρας της ήταν Γερμανός.

Δείτε το βίντεο:

Μαρίζα Κωχ: Ο Γερμανός πατέρας της και η γνωριμία με τη μητέρα της στην Κατοχή

Η μελωδός Μαρίζα Κωχ ήρθε στη ζωή, στις 14 Μαρτίου του 1944, στο τέλος του τελευταίου μεγάλου πολέμου. Ήταν καρπός του έρωτα ενός Γερμανού αξιωματικού, του Βίλι Κωχ, και μιας όμορφης Σαντορινιάς, της Μαργαρίτας.

Πριν από μερικά χρόνια η καλλιτέχνιδα διηγήθηκε για πρώτη φορά την ιστορία τους, στην εφημερίδα "Lifo".

"Ο πατέρας μου ήταν Γερμανός και το "έρως ανίκατε μάχαν" ίσχυε και για τη μητέρα μου στην καταπληκτική ιστορία τους. Είχε έρθει από τη Σαντορίνη στην Αθήνα για να βγάλει φωτογραφίες, τις "εβδομαδιαίες", όπως τις έλεγαν τότε.

Ήταν κακό για μια κοπέλα να κυκλοφορούν δεξιά κι αριστερά φωτογραφίες της, οπότε έπρεπε απαραιτήτως να περιμένει μέχρι να εμφανιστούν, να τυπωθούν και να τις πάρει, διαδικασία που κρατούσε μία εβδομάδα περίπου.

Ο φωτογράφος, εντυπωσιασμένος από την ομορφιά της -είχε κατάμαυρα, άφρο λουκ μαλλιά και καταγάλανα μάτια- την έκανε, χωρίς να τη ρωτήσει, μεγάλο κάδρο στη βιτρίνα του μαγαζιού του.

Εκεί δίπλα είχε και το γραφείο του ο πατέρας μου, ο Βίλι Κωχ, αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού των Γερμανών.

Περνάει μια μέρα, βλέπει τη φωτογραφία της μάνας μου, μπαίνει μέσα, αρχίζει να ρωτάει. "Πού την ξέρουμε αυτή;". Και μετά: "Παίρνω τις φωτογραφίες της κι όταν θα έρθει να της ζητήσει, θα με φωνάξεις εμένα να της τις δώσω".

Έτσι έγινε. Τον βλέπει η μάνα μου, τρομάζει, κάνει μια κίνηση να του πάρει τις φωτογραφίες, γιατί θα έχανε και το πλοίο, αλλά αυτός της λέει με νοήματα "την άλλη βδομάδα εδώ πάλι". Πάει το πλοίο!

Όντως την άλλη βδομάδα ο Βίλι περίμενε τη Μαργαρίτα καθισμένος στο παγκάκι της πλατείας Καρύτση. "Κάτσε" της λέει, "δεν κάθομαι", μέχρι που αυτός αρχίζει να της μιλάει αρχαία ελληνικά. Η μάνα μου πάλι, ως κόρη παπά, θυμόταν τη γλώσσα του Ευαγγελίου κι έτσι ξεκίνησαν διάλογο.

Πάνω σ' εκείνο τον διάλογο τα μάτια τους συναντήθηκαν και τότε η μάνα μου παρακαλούσε μέσα της να μην της δώσει τις φωτογραφίες ώστε να ξαναβρεθούν την επόμενη εβδομάδα. Ακολούθησαν κι άλλες εβδομάδες για να καταλάβουν ότι ήθελαν να ζήσουν μαζί.

Στα τρία χρόνια που έμειναν μαζί γεννηθήκαμε η αδερφή μου κι εγώ.

Τι απέγινε ο Βίλι Κωχ

Τελευταίο μήνυμα που πήρε η μάνα μου από τον πατέρα μου ήταν από τα κρατητήρια του Πειραματικού Γυμνασίου στο Κολωνάκι, όπου οι Ες-Ες φυλάκιζαν όσους Γερμανούς στρατιώτες είχαν κάνει οικογένεια με Ελληνίδες.

Κατά την οπισθοχώρηση, όταν οι Γερμανοί άδειαζαν το κτίριο κι εγκατέλειπαν την Αθήνα, νέοι Επονίτες είχαν ανέβει στο καμπαναριό του Αγίου Διονύση του Αρεοπαγίτη και πυροβολούσαν.

Μεταξύ τους και ο Νίκος Κούνδουρος, ο οποίος, πολλά χρόνια μετά, στη συναυλία της Μεταπολίτευσης, μου αφηγήθηκε πως στα κρατητήρια βρήκαν τα πτώματα πολλών Γερμανών αξιωματικών που οι δικοί τους άφησαν πίσω, αποχωρώντας ηττημένοι…".

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr