Νάντια Μουρούζη: Σπάει τη σιωπή της- Η βία που υπέστη και η νέα ζωή της

Μετά από δώδεκα χρόνια δίνει την πρώτη της μεγάλη συνέντευξη και εξηγεί γιατί αποφάσισε να εγκαταλείψει την Ελλάδα, ομολογώντας ότι αυτή ήταν η καλύτερη απόφαση που έχει πάρει μέχρι σήμερα στη ζωή της.

Διαβάστε όσα είπε στο Down Town:

Γιατί αποφεύγετε να δίνετε συνεντεύξεις;

Αν δεν έχω να πω για μια νέα δουλειά, το θεωρώ περιττό να βγω να μιλήσω. Η τελευταία μου συνέντευξη ήταν με αφορμή ένα έργο. Όπως έλεγε και ο Αρτώ, ηθοποιός και θεωρητικός του μοντέρνου θεάτρου, για το περιοδικό του : «το περιοδικό αυτό δεν είναι ούτε εβδομαδιαίο ούτε μηνιαίο ούτε τίποτ᾽ άλλο. Θα βγαίνει όταν έχουμε κάτι να πούμε».

Ωστόσο όλα αυτά τα χρόνια άλλαξαν σχεδόν τα πάντα στη ζωή σας. Φύγατε από την Ελλάδα, παντρευτήκατε, έχετε μια νέα καθημερινότητα πια.

Έτσι είναι. Είχα ανάγκη να αλλάξω σελίδα, να έχω κοντά μου ανθρώπους με καλή ενέργεια, να ζήσω μια νέα ζωή.

Τι σας έκανε να θέλετε τόσο έντονα να φύγετε στο εξωτερικό;

Πήρα την απόφαση το 2014. Είπα «Νάντια, ήρθε η στιγμή ν ᾽αλλάξεις τη ζωή σου». Ο λόγος που έφυγα από την Ελλάδα ήταν ότι είχα υποστεί έντονη βία – μην με ρωτήσεις σε παρακαλώ περισσότερα γι΄αυτό, δεν θα ήθελα να επεκταθώ – και αμέσως μετά ήρθε ο θάνατος της μητέρας μου, με την οποία ήμουν πολύ δεμένη. Έφτασα λοιπόν, στο μηδέν και είπα «ή προχωράς ή βουλιάζεις εδώ». Κι έτσι ξεκίνησα.

Και αποφασίζετε να εγκατασταθείτε στη Γαλλία. Γιατί επιλέξατε το συγκεκριμένο μέρος;

Πηγαίνεις εκεί που σε περιμένουν άνθρωποι, φίλοι. Εγώ λοιπόν, πήγα πρώτα σε μια στενή μου φίλη στο Λονδίνο. Κατά έναν περίεργο τρόπο την ίδια στιγμή, τρεις πολύ στενοί μου άνθρωποι έφυγαν και εκείνοι για το εξωτερικό. Δεν μου πήγαινε όμως πολύ το Λονδίνο και δυο μήνες μετά αποφάσισα να φύγω για τη Γαλλία.

Πώς είναι οι πρώτες μέρες στη Γαλλία;

Όπως λέει και η γαλλική παροιμία «κάθε ἀναχώρηση κι ένας μικρός θάνατος». Πήγα λοιπόν στο Παρίσι όπου είχα πολύ αγαπημένους φίλους μου. Λένε επίσης, ότι «Παριζιάνος δεν είναι αυτός που γεννιέται στο Παρίσι, αλλά αυτός που αναγεννιέται στο Παρίσι». Εγώ λοιπόν, αισθανόμουν στο Παρίσι, κατά κάποιον τρόπο, σαν να επιστρέφω στον τόπο μου. Μιλούσα και τα γαλλικά οπότε μου ήταν πιο εύκολο. Τον πρώτο καιρό έμενα στο διαμέρισμα της φίλης μου, της Christine, κοντά στη Βαστίλλη.

Φεύγοντας από την Ελλάδα, πρώτα για το Λονδίνο και ύστερα για το Παρίσι, πήρατε κάποια προσωπικά αντικείμενα μαζί σας; Εννοώ αντικείμενα που να είχαν μια ιδιαίτερη συναισθηματική αξία για εσάς.

Πήρα μαζί μου μια εικονίτσα της Παναγίας που μου είχε δώσει η γιαγιά μου, μια φωτογραφία της μαμάς μου κι ένα κουκλάκι.

Και για να καταλάβω. Βάλατε αυτά τα αντικείμενα και δυο ρούχα σε μια βαλίτσα και είπατε «πάω να κάνω μια καινούργια αρχή;». Δεν υπήρχαν φόβοι, ενδοιασμοί, δεύτερες σκέψεις;

Όταν πεις «θα κάνω κάτι δημιουργικό στη ζωή μου», το κάνεις. Έφυγα χωρίς φόβο και χωρίς δεύτερη σκέψη.

Και αποφασίζετε να εγκατασταθείτε στο Παρίσι λοιπόν και εκεί γνωρίζετε τον άνδρα σας όπου αν δεν απατώμαι, είναι Έλληνας που ζει μόνιμα στο εξωτερικό;

Ναι, ο Νίκος ζει στο Παρίσι από 21 χρονών. Είχε κάνει εκεί έναν πρώτο γάμο από τον οποίο απέκτησε τρεις γιους. Διδάσκει Γεωλογία στη Σορβόννη.

Πώς γνωριστήκατε;

Σε μια ποιητική βραδιά. Παρότι ο Νίκος εκτός από καθηγητής, είναι πάρα πολύ γνωστός και για τις ποιητικές του συλλογές στη Γαλλία, δεν τον ήξερα. Γενικά είναι ένας άνθρωπος πολύ δραστήριος και ενθουσιώδης. Έχει κάνει εξερευνήσεις, στα βάθη των ωκεανών, στην Αρκτική και στις ερήμους.

Τι ξεχωριστό είχε αυτός ο άνθρωπος που δεν είχατε ξανασυναντήσει σε κάποιον άλλον σύντροφό σας στο παρελθόν;

Μετά την πρώτη γνωριμία μας, άρχισα να διαβάζω ποιήματά του και κατάλαβα πως διαθέτει πολλές ευαισθησίες που μου ταιριάζουν. Μέσα από τα ποιήματά του τον αγάπησα. Επίσης όταν κάποιος έρχεται και σου δίνει το χέρι χωρίς υστεροβουλία, λες, αυτός ο άνθρωπος αξίζει.

Ήρθε λοιπόν, την κατάλληλη στιγμή;

Αυτό ακριβώς. Και μου έδωσε μια ουσιαστική σχέση και μια καινούργια οικογένεια.

Και αποφασίζετε να τον παντρευτείτε.

Μόλις στους τρεις μήνες σχέσης! Παντρευτήκαμε τον Ιούλιο του 2015, σε στενό κύκλο στο δημαρχείο. Εμείς και δύο μάρτυρες μόνο. Γενικά δεν ήμουν ποτέ η γυναίκα που ονειρευόταν γάμους, νυφικά και παιδιά και όμως, το φόρεσα τελικά.

Δεν έχετε ξαναπαντρευτεί; Είχα την εντύπωση ότι μπορεί να είχατε κάνει και δύο ή τρεις γάμους στο παρελθόν.

Έχεις αυτήν την εντύπωση γιατί όλες μου οι σχέσεις ήταν μακροχρόνιες. Δεν είναι όμως, έτσι. Τώρα παντρεύτηκα για πρώτη φορά στη ζωή μου με τον σύντροφό μου.