Συζητώντας με τον Γιώργο Καπουτζίδη, συνειδητοποιείς ότι διαθέτει στοιχεία από όλους τους
ρόλους που έχει ενσαρκώσει στη μικρή οθόνη. Έχει, για παράδειγμα, τον αυθορμητισμό του Χοσέ από τις Σαββατογεννημένες, την έμφυτη ευγένεια του Σπύρου από το Παρά 5 και τη δομημένη σκέψη του Χρήστου από την Εθνική Ελλάδος.
Ο ίδιος, πάντως, όπως αποκαλύπτει, θεωρεί ότι από όλους τους χαρακτήρες που έχει δημιουργήσει εκείνος που του μοιάζει περισσότερο είναι ο Οδυσσέας, ο πρωταγωνιστής της σειράς Σέρρες, που προβάλλεται κάθε Τρίτη στις 22:30 στον ΑΝΤ1. Όπως ήταν αναμενόμενο, η κουβέντα μας έκανε στάση στις Σέρρες –ως σειρά αλλά και ως τόπο καταγωγής του–, αφού πρώτα πέρασε από τη Θεσσαλονίκη και τα φοιτητικά του χρόνια, για να καταλήξει στην Αίγινα, όπου ζει μόνιμα τα τελευταία χρόνια, αλλά και την Αθήνα, όπου κάνει γυρίσματα για το The Voice και προετοιμάζει το reunion του Παρά 5.
Συνέντευξη στην Ελένη Καραγιάννη.
Πότε αποφάσισες ότι το δικό σου κάλεσμα είχε να κάνει με το γράψιμο και τη δημιουργία χαρακτήρων;
Όταν σπούδαζα Νομική στη Θεσσαλονίκη, ο Γιώργος, τότε συγκάτοικός μου, ο οποίος παραμένει κολλητός μου φίλος μέχρι σήμερα, βλέποντας ότι η Νομική δεν ήταν αυτό που με έκανε χαρούμενο, μου είχε πει: "Εσένα το ταλέντο σου είναι να μαζεύεις κόσμο, να λες ιστορίες και να τους κάνεις να γελάνε". Ήταν ο πρώτος άνθρωπος που το κατάλαβε αυτό για μένα. Εγώ το κατάλαβα λίγο αργότερα, δουλεύοντας. Άλλωστε, το πρώτο μου σενάριο, οι Σαββατογεννημένες, δεν προέκυψε από την ανάγκη μου να γράψω, αλλά από την επιθυμία μου να παίξω – ήθελα να γράψω έναν ρόλο για μένα. Πλέον το κίνητρό μου δεν είναι να παίξω. Γράφω για να εκφραστώ, να φτιάξω έναν κόσμο μέσα στον οποίο να νιώθω ευτυχισμένος.
Περίμενες τότε ότι αυτά που έγραφες θα είχαν τόσο μεγάλη αποδοχή;
Για τις Σαββατογεννημένες, και ειδικά για τον χαρακτήρα του Χοσέ, η αλήθεια είναι ότι δεν το
περίμενα να αγγίξει τόσο τον κόσμο. Για το Παρά 5, όμως, κατάλαβα γρήγορα ότι είχε μεγάλη
διείσδυση στο κοινό. Κοντά στο τέλος της πρώτης σεζόν συνειδητοποίησα ότι θα γινόταν σαν τις
ταινίες του παλιού ελληνικού κινηματογράφου, που τις βλέπουμε ξανά και ξανά. Έχουν περάσει 20 χρόνια από τότε που πρωτοπροβλήθηκε το Παρά 5 και νομίζω ότι είναι ασφαλές να πω ότι είναι ένα κομμάτι της ποπ κουλτούρας μας.
Πώς νιώθεις γι’ αυτό;
Είμαι πολύ χαρούμενος. Αισθάνομαι ότι έχω κάνει κάτι μεγάλο. Όχι με την έννοια ότι η σειρά είναι η καλύτερη που έχει υπάρξει –εξάλλου, αυτό είναι απολύτως υποκειμενικό και έχει να κάνει με τα γούστα του καθενός μας–, αλλά νομίζω ότι ίσως είναι η πιο επιδραστική. Ωστόσο, σε προσωπικό επίπεδο νιώθω ότι το Παρά 5, πέρα από το τεράστιο καλό που μου έκανε ως δημιουργό, μου έκανε και κακό. Ξέρω ότι έκανα κάτι που θα αντέξει στον χρόνο κι αυτό καλύπτει ένα μεγάλο κενό, αλλά με έναν τρόπο "σκοτώνει" και τη φιλοδοξία. Έτσι, μπορεί και να προσπαθώ λιγότερο γιατί θεωρώ ότι έχω πάρει ήδη ένα "χρυσό μετάλλιο". Από την άλλη, βέβαια, είναι πολύ θετικό για την ψυχική μου ισορροπία. Δεν είμαι στην τσίτα, δεν αγχώνομαι για να κάνω το "κάτι παραπάνω".
Πιστεύεις ότι η τέχνη έχει τη δύναμη να κάνει τον κόσμο καλύτερο;
Είναι πολύ ρομαντική αυτή η σκέψη και μάλλον υπερβολικά αισιόδοξη. Σίγουρα μπορεί να γίνει,
αλλά δεν ποντάρω σ’ αυτό. Θα συνεχίσουν να υπάρχουν κακοί άνθρωποι ή άνθρωποι με παρωπίδες – δε θα τους αλλάξει καμία σειρά ή ταινία και κανένας πίνακας ζωγραφικής. Ας πορευτούμε γνωρίζοντας ότι υπάρχει κι αυτό. Το βασικό για μένα είναι εμείς οι δημιουργοί να μάθουμε να εκφραζόμαστε χωρίς να σκεφτόμαστε ότι μπορεί κάποιοι να ενοχληθούν, να νιώθουμε ελεύθεροι.
Εσύ τότε αποφάσισες ότι μπορείς να μιλήσεις για τη διαφορετικότητα, όχι μόνο μέσα από τα έργα σου, αλλά και ως δημόσιο πρόσωπο; Όταν ένιωσες ο ίδιος ελεύθερος;
Πρώτα μίλησα και μετά συνειδητοποίησα πόσο ελεύθερος ένιωσα κάνοντάς το. Ως δημιουργός,
πάντα αυτά που έγραφα μιλούσαν για το διαφορετικό, έστω και κάπως "καλυμμένα". Όταν όμως βγήκα μπροστά και ως δημόσιο πρόσωπο, αισθάνθηκα πιο ελεύθερος και σ’ αυτά που γράφω. Στην αρχή οι πρωταγωνιστικοί χαρακτήρες στα έργα μου ήταν γυναικείοι, γιατί μου ήταν δύσκολο να γράψω για έναν στρέιτ άνδρα, δεν το ήξερα καλά αυτό το θέμα. Από τη στιγμή που απελευθερώθηκα μου είναι πολύ εύκολο να γράψω για έναν γκέι πρωταγωνιστή και για τη σχέση του με τον μπαμπά του.
Έχεις πάρει μηνύματα από ανθρώπους που μέσα από τη σχέση του Οδυσσέα με τον πατέρα του βρήκαν τον τρόπο να επικοινωνήσουν με το δικό τους παιδί ή τον δικό τους γονιό;
Έχω πάρει συγκλονιστικά μηνύματα και πιστεύω ότι με την ολοκλήρωση της προβολής του
δεύτερου κύκλου, που είναι πολύ πιο δυνατός και ειλικρινής, θα λάβω ακόμη περισσότερα. Στην
πρώτη σεζόν πήρα πολλά μηνύματα από γκέι άτομα που ζουν στην επαρχία και, για να είμαι
ειλικρινής, νομίζω ότι αυτούς σκεφτόμουν όταν έγραφα.
Εκτός από τα όμορφα μηνύματα, η επιλογή σου να μιλάς ελεύθερα ως γκέι άνδρας έχει φέρει και πολλά κακόβουλα σχόλια... Σε σοκάρει αυτό;
Όχι, δε με σοκάρουν τέτοιου είδους σχόλια, αυτή είναι η πραγματικότητα και δε θα αλλάξει. Όταν κάποιος σε καταριέται, το πρόβλημα δεν το έχεις εσύ που τρως την κατάρα, αλλά εκείνος που τη δίνει. Αντί να ρωτάτε, λοιπόν, εμένα πώς νιώθω που ακούω τέτοιου είδους σχόλια, το σωστό είναι να ρωτήσετε εκείνους που τα κάνουν τι έχουν στην καρδιά και στο μυαλό τους. Εκείνοι είναι που βασανίζονται από το μίσος που έχουν μέσα τους – εγώ δε θα πάθω κάτι. Με στενοχωρεί που έχουν κάνει αυτή την επιλογή ζωής, αλλά την έχουν κάνει και είναι δική τους, όχι δική μου. Έτσι όπως βλέπω εγώ τα πράγματα, υπάρχουν δύο παράλληλοι κόσμοι: Από τη μία, είναι όσοι θέλουν να είναι ευτυχισμένοι, να είναι ο εαυτός τους και να μη φοβούνται – αυτοί οι άνθρωποι είναι πολύ περισσότερα πλέον απ’ ό,τι παλαιότερα. Από την άλλη, υπάρχουν όσοι μένουν κολλημένοι με το πώς ζουν οι άλλοι.
Γράφεις κάτι καινούριο αυτή την εποχή;
Όχι, αυτή την περίοδο θέλω να απολαύσω τις Σέρρες βλέποντας τον δεύτερο κύκλο μαζί με τον
κόσμο, παρόλο που έχω δει πολλές σκηνές ακόμα και 200 φορές! Παράλληλα, κάνω το The Voice και προετοιμάζω το reunion που θα κάνουμε στο Παρά 5. Μετά από αυτά πιστεύω ότι θα γράψω κάτι...
Υπάρχει κάτι που μπορείς να αποκαλύψεις για το reunion του Παρά 5; Είναι κάτι που περιμένει πολύ ο κόσμος.
Θα προσπαθήσουμε να κάνουμε κάτι πραγματικά ωραίο. Θα βγει προς το τέλος της χρονιάς, κοντά στα Χριστούγεννα. Αυτό που μπορώ να πω είναι ότι θα γίνει με τη βοήθεια του κόσμου, γιατί ο κόσμος το έχει κρατήσει ζωντανό όλα αυτά τα χρόνια. Πιστεύω ότι θα μπορέσουμε να είμαστε πάλι όλοι μαζί όσοι δουλέψαμε για τη σειρά και να πούμε όσα θυμόμαστε, όσα αγαπήσαμε, όσα χάσαμε.
Οι Σέρρες θα έχουν τρίτο κύκλο;
Αυτή τη σειρά την αγαπώ και είμαι ευγνώμων που υλοποιήθηκε. Ακόμα και ως τηλεθεατής θα
ήθελα να δω τη συνέχεια. Αν το θέλουν και οι υπόλοιποι συντελεστές, ναι, θα μου άρεσε να γράψω κι άλλον κύκλο.
Οι φωτογραφίες είναι της Ολυμπίας Κρασαγάκη.