Σε ηλικία τεσσάρων μηνών τον βρήκαν παρατημένο πλάι σε ένα σκουπιδοτενεκέ στη Φλόριντα. Ωστόσο μέσα από το δράμα του o μικρός Φρέντι στάθηκε τυχερός, μια που εκεί τον βρήκαν και οι θετοί του γονείς και το υιοθέτησαν αν και οι ίδιοι ήταν φτωχοί.
Ο Νέιθαν Φίγκερς ήταν εργάτης και η Μπέτι Μέι δούλευε σε μια φάρμα. Ζούσαν στο Κουίνσι, μια επαρχιακή κωμόπολη περίπου 8.000 κατοίκων στη βόρεια Φλόριντα και όταν ο Φρέντι γεννήθηκε το 1989, βρίσκονταν ήδη στην έκτη δεκαετία της ζωής τους.
Είχαν ήδη γίνει ανάδοχοι πολλών παιδιών, αλλά αποφάσισαν να υιοθετήσουν τον Φρέντι όταν αυτός ήταν μόλις δύο ημερών. Ο Φρέντι αναφέρει πως οι γονείς του τον αγάπησαν όσο μπορεί να αγαπήσει κάποιος γονιός το παιδί του.
Θα έλεγε κανείς πως από τη στιγμή που το μικρό παιδί βρήκε σπίτι σε τόσο μικρή ηλικία και μεγάλωσε σε οικογένεια με ισχυρούς δεσμούς, θα γινόταν επιτέλους ευτυχισμένο. Δυστυχώς όμως ο νεαρός Φρέντι υπέστη σοβαρό bullying από τους γείτονες και συμμαθητές του μεγαλώνοντας.
Ο άνθρωπος αυτός ( που σήμερα είναι CEO σε μια εταιρεία 62 εκατομμυρίων δολαρίων), έπρεπε να πηγαίνει κάθε μέρα σε ένα σχολείο που έπρεπε να ακούει ότι είναι "σκουπίδι", ότι βρωμάει και ότι κανείς δεν τον θέλει από τη στιγμή που τον παράτησαν. Χαρακτηρισμοί σκληροί για ένα μικρό παιδί που προσπαθεί να βρει τον δρόμο του.
"Μην αφήνετε τις περιστάσεις να καθορίζουν ποιοι είστε".
Αυτή είναι η συμβουλή ζωής του 31χρονου επιχειρηματία. Όταν ήταν 8 ετών, ρώτησε τον πατέρα του Νέιθαν, για τη γέννησή του. Η απάντηση που πήρε του έμεινε αξέχαστη.
"Άκου", του είπε, "θα σου μιλήσω στα ίσια Φρεντ. Η βιολογική σου μητέρα σε παράτησε όταν γεννήθηκες. Εγώ και η Μπέτι Μέι δεν θέλαμε να σε στείλουμε σε ανάδοχους και σε υιοθετήσαμε. Είσαι ο γιός μου".
Ο Φρέντι έμαθε πως η μητέρα του τον είχε παρατήσει δίπλα σε έναν κάδο σκουπιδιών στην Φλόριντα.
"Όταν μου το είπε ο πατέρας μου, θεώρησα πως είμαι απλά ένα σκουπίδι", θυμάται ο ίδιος μιλώντας στο BBC. "Πως δε με ήθελε κανείς. Αλλά με άρπαξε από τους ώμους και μου είπε να μην πιστέψω ποτέ πως ισχύει κάτι τέτοιο".Αλλά τα άλλα παιδιά στο Κουίνσι είχαν κτηνώδη συμπεριφορά. "Ήμουν θύμα bullying και με φώναζαν σκουπιδοπαίδι. Μου έλεγαν πως είμαι βρώμικος, πως κανείς δε με θέλει. Θυμάμαι πως όταν κατέβαινα από το σχολικό έρχονταν, με άρπαζαν και με έριχναν σε σκουπιδοτενεκέδες και γέλαγαν".
Οι επιθέσεις έφτασαν σε τέτοιο σημείο που ο πατέρας του τον περίμενε στη στάση του σχολικού. Αλλά τα παιδιά κορόιδευαν και τον Νέιθαν: "Χα,χα, κοιτάξτε τον γέρο με τη μαγκούρα", φώναζαν.
Για τον Φρέντι, όμως, οι γονείς του ήταν οι ήρωές του, και παραδείγματα προς μίμηση.
"Ο πατέρας μου πάντα βοηθούσε αγνώστους να περάσουν τον δρόμο, ή έδινε φαγητό σε αστέγους. Ήταν ένας εκπληκτικός άνθρωπος, αυτός ο άνθρωπος θα ήθελα να γίνω".
Τα σαββατοκύριακα, ο Φρέντι και ο Νέιθαν δούλευαν ως ρακοσυλλέκτες, προσπαθώντας να βρουν χρήσιμα αντικείμενα που άλλοι τα είχαν πετάξει. Ο Φρέντι ήθελε πάντα να βρει έναν υπολογιστή. "Πάντα με μάγευαν οι υπολογιστές. Πάντα ήθελα έναν υπολογιστή Gateway αλλά δεν μπορούσα να τον αγοράσω".
Δείτε περισσότερα στο womantoc.gr