Η Θεοφανία Παπαθωμά σε συνέντευξη εφ΄ όλης της ύλης στο περιοδικό HELLO! όπου μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στον ρόλο της Βιολέτας στην σειρά "Άγριες Μέλισσες”, αποκάλυψε την μεγάλη της ανησυχία και δεν δίστασε να πει τι είναι αυτό που θα άλλαζε πάνω της με το πέρασμα του χρόνου.
Ερμηνεύοντας τη Βιολέτα για τρίτη συνεχή χρονιά στις "Άγριες Μέλισσες", τη νιώθετε σαν κομμάτι σας πια;
Τρία χρόνια μετά, η Βιολέτα μού είναι πάρα πολύ οικεία – πάντα μου ήταν δηλαδή, από την αρχή. Φρόντισα να τη φέρω κοντά μου, να μπω μέσα της και να μπει μέσα μου, να την αποδώσω όσο πιο σωστά γίνεται, έτσι όπως τη φαντάστηκα και σύμφωνα με τις οδηγίες που μου έδωσαν. Η αλήθεια είναι ότι η Βιολέτα έγινε πολύ αγαπητή, μίλησε στην ψυχή των ανθρώπων. Ταυτίστηκαν πολλές γυναίκες μαζί της –αυτό είναι όντως επιτυχία και είμαι ευγνώμων.
Από τον κάθε κύκλο της σειράς ξεχωρίζετε ιδιαίτερα μια σκηνή για κάποιο λόγο;
Από τον πρώτο κύκλο ξεχωρίζω το διαπληκτισμό με τον Κωνσταντή, που έκλεψε τα ρούχα της Βιολέτας κι εκείνη αναγκάστηκε να περπατήσει ημίγυμνη στο χωριό. Από τον δεύτερο, τη σκηνή που αντίκρισατον Μιλτιάδη νεκρό. Αυτές οι δύο ήταν πολύ δυνατές δραματικές σκηνές κατά κοινή ομολογία.
Αν ζούσατε την εποχή της Βιολέτας, πιστεύετε ότι θα κάνατε τα πράγματα διαφορετικά;
Υπάρχουν γυναίκες που δεν υπακούουν στις κοινωνικές επιταγές, στα ήθη, στους καιρούς και στις συνήθειές τους. Ακολουθούν το δρόμο τους σύμφωνα με το χαρακτήρα που έχουν και υφίστανται τημοίρα τους ασυμβίβαστες, πιστές στις αξίες και τις αρχές τους. Συναντάς τέτοιες γυναίκες σε όλες τις εποχές. Δεν θα έκανα κάτι διαφορετικό, θεωρώ ότι η Βιολέτα τα έχει καλώς καμωμένα όλα, ανάλογα με τις περιστάσεις.
Η εποχή μας έχει δώσει στη γυναίκα δύναμη και εφόδια να ορθώνει το ανάστημά της;
Συνεχίζουμε να ζούμε σε μια ανδροκρατούμενη κοινωνία. Η γυναίκα βέβαια έχει ορθώσει το ανάστημά της, έχει διεκδικήσει τα δικαιώματά της, τη θέση της στην κοινωνία, στην εργασία, στην οικογένεια. Αν εξαιρέσουμε το ότι δουλεύει περισσότερο απ’ ό,τι τα παλαιότερα χρόνια, νομίζω ότι είμαστε λίγο καλύτερα σε επίπεδο αντιμετώπισης και σεβασμού.
Κάνατε μια ριζική αλλαγή στα μαλλιά σας για το ρόλο σας. Θα κάνατε κάποια άλλη αλλαγή πάνω σας για ένα ρόλο;
Μου αρέσουν οι αλλαγές, τις κάνω και στη ζωή μου. Για ένα ρόλο εννοείται ότι θα έκανα οποιαδήποτε αλλαγή, εκτός από αλλαγή φύλου! (γέλια) Ευτυχώς, σε αυτό με βοηθά πολύ το πρόσωπό μου. Αλλάζω πολύ εύκολα. Δεν νοείται ο ηθοποιός να μένει ίδιος από ρόλο σε ρόλο γιατί μετά είναι ο τάδε που υποδύεται αυτόν το ρόλο, δεν είναι ο ρόλος.
Κοιτάζοντας τον εαυτό σας στον καθρέφτη, θα αλλάζατε κάτι πάνω σας; Ίσως με το πέρασμα του χρόνου;
Όχι, δεν θα άλλαζα τίποτα. Είμαι ευχαριστημένη με την εικόνα και το σώμα μου, θεωρώ ότι είμαι προικισμένη από τη φύση, ευλογημένη από τον Θεό. Το μόνο που θέλω, περνώντας τα χρόνια, είναι να σέβομαι το σώμα μου, την εικόνα μου, και να τη διατηρώ με φυσικά μέσα, δηλαδή με καλή διατροφή, άσκηση, διαλογισμό, θετικές σκέψεις, επαφή με τη φύση, ενεργειακές θεραπείες, ορθές ανθρώπινες σχέσεις και οτιδήποτε άλλο βοηθά.
Ζούμε μια παρατεταμένη περίοδο κοινωνικών εντάσεων. Πώς τις αξιολογείτε;
Κάθε εποχή έχει τη δική της πολιτική και κοινωνική ένταση, τις δικές της δυσκολίες. Εμάς μας έτυχε τώρα αυτό, το παράδοξο, το θέατρο του παραλόγου. Θα ζήσουμε μέσα σε αυτό, θα το ξεπεράσουμε, θα πορευτούμε ο καθένας σύμφωνα με τα εφόδια που έχει, όπως η συνειδητότητά του του επιτρέπει. Θα το αντιμετωπίσουμε όσο καλύτερα γίνεται. Θα μάθουμε από αυτό και θα βγούμε νικητές. Η νίκη είναι να μπορείς να εξελίσσεσαι μέσα σε οποιαδήποτε δυσκολία, να πορεύεσαι προς τη θετική και φωτεινή κατεύθυνση.
Ποια είναι η δική σας μεγαλύτερη ανησυχία;
Ανησυχώ όταν αισθάνομαι ότι τα παιδιά μου δεν είναι χαρούμενα. Δεν θέλω να βλέπω λυπημένα και θλιμμένα παιδιά και κάνω ό,τι μπορώ προς αυτή την κατεύθυνση. Συνήθως, μαλώνω με όλους τους ασυνείδητους που βγάζουν τα προβλήματά τους πάνω στα παιδιά. Τα παιδιά είναι η χαρά, η θετικήενέργεια, το φως, είναι ο καθρέφτης μας, αντανακλούν το πρόβλημά μας.
Δεν υπάρχουν προβληματικά παιδιά, υπάρχουν προβληματικοί γονείς. Ζούμε βέβαια δύσκολες εποχές, θλίψη και μαυρίλα μάς καταδιώκουν σε κάθε βήμα, η χαρά είναι δυσεύρετη, αλλά αυτή είναι η πρόκλησή μας: να δημιουργούμε χαρά και ομορφιά μέσα σε οποιεσδήποτε συνθήκες. Άσκηση για το σπίτι! Και ποιες είναι οι πνευματικές σας αντιστάσεις σε ό,τι μπορεί να σας δυσκολέψει; Η πίστη! Η έλλειψη πίστης γεννά το φόβο. Ο φόβος γεννά τη θλίψη και την ανησυχία, που ασχημαίνουντη ζωή μας. Η πίστη γεννά την αισιοδοξία και τη χαρά.
Ο ορισμός σας για τη μητρότητα;
Η μητρότητα είναι το παν, το όλον. Είναι ο Θεός ο ίδιος, η φύση, η αγάπη, το φως. Οι μητέρες θα έπρεπε να είναι σε μια ανέγγιχτη και αμόλυντη, πλήρως προστατευμένη σφαίρα για να μπορούν να επιτελούν τοέργο τους απερίσπαστα, δοσμένες με όλο τους το είναι, για να μπορούν να μεγαλώνουν υγιή καιφωτισμένα παιδιά, κι έτσι να δούμε κάποια στιγμή έναν καλύτερο κόσμο.