Τον Αιμίλιο Χειλάκη τον είχα πάντα στο μυαλό μου ως έναν από εκείνους τους ηθοποιούς που δεν παίζουν απλώς ρόλους, αλλά τους κατοικούν.
Πριν από έναν χρόνο, σε μια κοινή παρέα, γνωριστήκαμε και μιλήσαμε για αρκετές ώρες. Είδα έναν άνθρωπο εξαιρετικά ευγενή, παθιασμένο για τη δουλειά του και γι' αυτά που πιστεύει, βαθιά καλλιεργημένο και με ξεχωριστό ενδιαφέρον για τα πολιτικά πράγματα.
Έκτοτε με τιμά με την φιλία του. Τις τελευταίες μέρες τον ακούω σχεδόν καθημερινά να αφηγείται την "Ιθάκη" του Αλέξη Τσίπρα. Γι' αυτή την αφήγηση, τη γνωριμία του με τον
πρώην πρωθυπουργό, τα πιστεύω του για την "Ιθάκη", αλλά και τη ματιά του για τη θεατρική παράσταση "Cancel" στην οποία πρωταγωνιστεί φέτος, μιλά σήμερα στο TheTOC.
Ακολουθεί η συνέντευξη:
Όταν γνώρισες για πρώτη φορά τον Αλέξη Τσίπρα, είχε περάσει από το μυαλό σου ότι κάποια στιγμή, για 27 ώρες, θα του δάνειζες τη φωνή σου και θα ήσουν εσύ ο Αλέξης Τσίπρας;
Δεν είμαι εγώ ο Αλέξης Τσίπρας. Είμαι άνθρωπος ο οποίος διαβάζει και αφηγείται ένα βιβλίο το οποίο έχει μέσα έναν κύκλο δραματικό. Με έναν περίεργο τρόπο ο Τσίπρας στο βιβλίο του έχει δημιουργήσει έναν δραματικό κύκλο. Πώς ξεκινάνε τα πράγματα και πώς κορυφώνονται κάποια στιγμή, εκεί που αυτός θεωρεί ότι ήταν η κορύφωσή τους, και πώς έρχεται μια λύση.
Όμως όταν ακούει κάποιος το βιβλίο, το ακούει και δεν το διαβάζει, ακούει έναν απολύτως πειστικό και παθιασμένο Τσίπρα.
Νομίζω πως οποιοσδήποτε Έλληνας διάβαζε, είτε συμφωνεί με τον Αλέξη είτε όχι, θα διάβαζε με συναισθηματικό τρόπο αυτό το βιβλίο. Γιατί όλα αυτά που περιγράφει εμείς τα έχουμε ζήσει,
τα θυμόμαστε. Ξαφνικά ακούμε τη γνώμη του ανθρώπου που τα έχει κάνει. Τη στιγμή λοιπόν που περιγράφεις έναν άνθρωπο που μιλάει με τη Μέρκελ, ξέρεις ότι θα έπρεπε η αφήγησή σου να έχει τις απορίες που είχε και ο ίδιος την ώρα που μιλούσε με τη Μέρκελ.
Πάντως, μια και εγώ ακούω το βιβλίο, πιστεύω πως όταν κάποιος ακούσει το βιβλίο σε σχέση με το να το διαβάσει, ακόμα και αν δεν συμπαθεί τον Τσίπρα, του γίνεται πιο συμπαθής.
Δεν ήταν πάντως ο στόχος μου αυτός. Πριν διαβάσω το βιβλίο είχαμε κάνει κάποιες συζητήσεις με τον Αλέξη, που είχαν να κάνουν με το προς τα πού το πηγαίνει ο ίδιος και τι θα ήθελε ο ίδιος να ακουστεί.
Να ανοίξω μια παρένθεση εδώ. Πότε γνωριστήκατε για πρώτη φορά και πώς γνωριστήκατε;
Άμα σου πω δεν θυμάμαι... Νομίζω κάπου κοντά στη διακυβέρνησή του, σε κάποια κοινή εκδήλωση, μιλήσαμε. Με ήξερε, τον ήξερα.
Είχες εσύ μια έτσι κι αλλιώς θετική εικόνα για τον Τσίπρα ή η γνωριμία και η επαφή σας έκανε αυτή την εικόνα πιο θετική και τη σχέση σας φιλική;
Εγώ ήμουν ψηφοφόρος του. Εγώ δεν έχω ψηφίσει τίποτα άλλο από Συνασπισμό από το 1989 που ψήφισα για πρώτη φορά. Είμαι ένας άνθρωπος ο οποίος οριοθετεί τον εαυτό του στη μη
σταλινική αριστερά, στην ευρωπαϊκή Αριστερά. Θεωρώ τον εαυτό μου στα διαβάσματά μου τροτσκιστή. Είμαι διεθνιστής αριστερός, δεν είμαι εθνικιστής αριστερός.
Εγώ, λοιπόν, γνώρισα τον ηγέτη του κόμματος που ήμουν ψηφοφόρος του. Ο Αλέξης γνώρισε έναν ηθοποιό ο οποίος ήταν γνωστός και είχε ένα κύρος λόγω του επαγγέλματός του.
Ποια ήταν το βασικό στοιχείο της χημείας σας;
Ο Αλέξης, που εγώ ξέρω, είναι ένας ευγενής άνθρωπος και έντονος τη στιγμή που πιστεύει ότι τα πράγματα πρέπει να ακουστούν ως αλήθεια. Και αυτά είναι δύο μέρη στα οποία μοιάζουμε πάρα πολύ. Η μεγάλη μας διαφορά είναι ότι εγώ είμαι πολίτης και αυτός πολιτικός.
Κατ’αυτή την έννοια της ουσιαστικής επικοινωνίας σας ήσουν από τους πρώτους που εκμυστηρεύτηκε ότι θέλει να γράψει βιβλίο;
Όχι, εγώ το έμαθα κάποια στιγμή που μου λέει "θα ήθελα να συνεργαστούμε". Λέω "σε τι;". "Θα ήθελα το βιβλίο που έχω γράψει να το κάνουμε audiobook". Απευθύνθηκε σε έναν επαγγελματία αφηγητή, ο οποίος ξέρει πώς να πάρει κάτι το οποίο να σε κάνει την ώρα που το ακούς, να πιστέψεις ότι συμβαίνει.
Είπες αμέσως το "ναι";
Δεν το συζητώ. Βεβαίως, είπα ναι. Είναι μεγάλη τιμή ο άνθρωπος που έχεις ακολουθήσει να έρχεται και να σου εμπιστεύεται κάτι τέτοιο.
Ζήτησες να το διαβάσεις αρκετά, να μπεις μέσα στη λογική του βιβλίου πριν ξεκινήσει η ηχογράφηση;
Το καλύτερο που είχα να κάνω, επειδή ακριβώς είχα τον συγγραφέα δίπλα μου, ήταν να μιλήσω μαζί του, να τον ρωτήσω γιατί έγραψε το βιβλίο. Από τη στιγμή που συζητάς με τον συγγραφέα γιατί έγραψε το βιβλίο, μπαίνεις αμέσως στη διαδικασία να είσαι υπέρ του σκοπού του.
Πόσες φορές συζητήσατε;
Αρκετές φορές μιλήσαμε για να αντιληφθώ, όχι τόσο το πλήθος των λεπτομερειών αλλά αυτό που λέει μέσα, ότι θέλει να μιλήσει για τη δική του αλήθεια.
Οι περισσότεροι λένε ότι το βιβλίο αυτό θα λειτουργήσει ως όχημα για ένα νέο κόμμα. Η πιο εξομολογητική, δική του φράση σε σένα ποια ήταν;
Δεν έχει να κάνει σε τίποτα με το ότι φτιάχνει ένα κόμμα. Ήθελε πάρα πολύ απλά να ακουστεί ο δικός του λόγος. Νομίζω πως από τα πιο σημαντικά μέρη του βιβλίου, αν εξαιρέσεις όλα τα
ιστορικά γεγονότα, είναι ο πρόλογος. Το γιατί το γράφω και ο επίλογος του τι θα ήθελα να συμβεί.
Είχε προαποφασίσει τον τίτλο "Ιθάκη" ή τον συζήτησε μαζί σου;
Όχι, δεν είχε συζητήσει τίποτα. Απλά κάποια στιγμή μου λέει "τελικά θα το πω Ιθάκη". Άλλωστε κατά μια έννοια, μια περιγραφή λαιστρυγόνων και κυκλώπων είναι το βιβλίο στα παραβολικά του μέρη.
Τι σε δυσκόλεψε στην ανάγνωσή του; Το ηχητικό βιβλίο είναι 27 ώρες.
Εικοσιεπτά ώρες ήταν το τελικό, όμως η όλη διαδικασία κράτησε πάνω από 70 ώρες. Για να καταλάβεις τη διαδικασία, πηγαίνεις μέσα και σε ένα τρίωρο - τετράωρο θα γράψεις 40 με 60 σελίδες. Κάνε λοιπόν τον λογαριασμό πόσα τρίωρα - τετράωρα έκανα για 760 σελίδες. Μου πήρε βδομάδες. Αλλά το σημαντικό ήταν ότι ερχόταν και ο ίδιος στην ηχογράφηση και άκουγε. Μάλιστα όταν ξεκίνησε να ηχογραφεί τα δικά του κομμάτια, του είπα δύο μυστικά. Του λέω "κάνε αυτά για να βγει καλύτερη η ηχογράφηση και να μη σε κουράσει". Και το έκανε αμέσως. Είναι οξύνους. Είναι ένας άνθρωπος ο οποίος θα ακούσει τον δίπλα του. Νομίζω πως οι άνθρωποι που είναι δίπλα του είναι ευτυχισμένοι γιατί τους ακούει.
Υπάρχει μια συζήτηση για το αν θα έπρεπε ευθέως ο Αλέξης Τσίπρας να κάνει αυτοκριτική. Γιατί πολλοί λένε ότι την κάνει εμμέσως.
Εγώ μπορώ να σου πω τι θα έκανα εγώ. Και αυτό που θα έκανα εγώ θα ήταν να αναλάβω την ευθύνη του λάθους. Όμως είναι προσχηματικό όλο αυτό που συμβαίνει με τον Αλέξη, ότι δεν έχει αναλάβει την ευθύνη. Την έχει αναλάβει κανονικότατα και πεντακάθαρα ζητάει συγγνώμη και λέει "δεν έπρεπε να συμβεί αυτό".
Ξέρεις κάτι; Θα ήθελα πάρα πολύ να δω κάποια στιγμή ένα βιβλίο του κ. Μητσοτάκη για τις υποκλοπές, τον ΟΠΕΚΕΠΕ, τα Τέμπη. Θα ήθελα πάρα πολύ να ακούσω για ποιο λόγο έχουν συμβεί όλα αυτά τα σκάνδαλα.
Τι σε δυσκόλεψε στην ανάγνωση του βιβλίου σε επίπεδο ψυχολογικό, προσωπικό, συναισθηματικό;
Τίποτα από όλα αυτά. Αν θα μπορούσε να με δυσκολέψει κάτι θα ήταν ο όγκος του βιβλίου και ο λίγος χρόνος που είχα για να το κάνω. Επειδή είμαι τελειομανής και ταλαιπωρούσα τα παιδιά
στην ηχογράφηση.
Μπήκες στο πετσί του ρόλου;
Όχι, γιατί δεν ήταν ρόλος. Το να αφηγηθείς, ας πούμε, τον καπετάν Μιχάλη του Καζαντζάκη είναι διαφορετικό από το να παίξεις τον καπετάν Μιχάλη.
Θα σου πω την προσωπική μου εμπειρία. Ακούω τον Τσίπρα μέσα από τη φωνή σου και σχηματίζεται μπροστά μου η εικόνα του Τσίπρα στο Eurogroup. Και αυτό το καταφέρνεις εσύ.
Νομίζω πως αυτό είναι το ταλέντο μου, αυτό είναι το χάρισμα που έχω όταν μιλώ, να απευθύνομαι. Ακόμα και όταν αρχίζει και μακρηγορεί ο λόγος μου έχει να κάνει με κάτι που θέλω να σε πείσω γιατί μένω σε άνω τελείες. Πρόσεξε τώρα, θα σου πω ένα μυστικό: το βιβλίο το έχω διαβάσει σχεδόν χωρίς τελείες. Αυτό δημιουργεί μια αίσθηση ροής του λόγου. Δημιουργεί μια αίσθηση ροής του ανθρώπου, ο οποίος θέλει κάτι να σου πει. Είναι καθαρά τεχνικό.
Σίγουρα την κατέχεις αυτή την τέχνη. Υπάρχουν και στιγμές που ανεβάζεις την ένταση ή μειώνεις τη φωνή και έτσι αυτός που σε ακούει βρίσκεται εκεί που συμβαίνουν τα γεγονότα.
Το κατάφερα. Έχω την τεχνική για να το κάνω. Να ξέρεις ότι κανένας ηθοποιός δεν ζει τον ρόλο. Όποιος ηθοποιός πει ότι ζει τον ρόλο λέει ψέματα. Απλά σου λέει κάτι για να τον θαυμάσεις. Οι καλοί ηθοποιοί έχουν την τεχνική που τους επιτρέπει να σε κάνουν να πιστέψεις ότι ζουν τον ρόλο.
Όταν ο Τσίπρας άκουσε τα πρώτα κεφάλαια που διάβασες τι είπε;
Δεν μου έχει πει ακόμα αν του αρέσει ή όχι, γιατί ουσιαστικά ήταν μια δουλειά που έπρεπε να γίνει και την αντιμετωπίσαμε και οι δύο σαν μια συμφωνημένη εργασία που είχαμε, ότι πρέπει
να ηχογραφηθεί ένα βιβλίο το οποίο έχει γράψει ένας άνθρωπος από τους πρωταγωνιστές μιας εποχής. Δεν μου έχει πει αν του άρεσε ή δεν του άρεσε.
Θα σου πω όμως κάτι που δεν το έχω πει πουθενά. Το πιο ευπώλητο βιβλίο στην Bookvoice ήταν ένα βιβλίο του Ρόμπιν Σάρμα με τίτλο "Ο μοναχός που πούλησε τη Φεράρι του". Σε τρία χρόνια είχε πουλήσει 3.000 βιβλία. Η "Ιθάκη" μέσα σε έξι ημέρες έχει πουλήσει 1.800. Αρα μέσα σε έξι μέρες είμαστε κοντά στα τρία πέμπτα των τριών χρόνων. Αυτό από μόνο του δείχνει κάτι. Την προσμονή του κόσμου και, σε κάποιο μέρος του, και την εμπιστοσύνη που δείχνουν στον αφηγητή Χειλάκη.
Εγώ άκουσα κάποια στιγμή τη Σία Κοσιώνη να λέει σε μια ραδιοφωνική εκπομπή "Ωχ, τι μας κάνει τώρα ο Τσίπρας; Μας βάζει τον Χειλάκη, που εγώ τον ακούω και πεθαίνω, και έτσι θα συμπαθήσω και τον Τσίπρα".
Με τιμάει αφού κατάφερα να κάνω τη Σία να συμπαθήσει τον Τσίπρα, που τον συμπαθούσε φαντάζομαι, δεν έχουν κάτι να χωρίσουν.
Προφανώς, το είπε χιουμοριστικά.
Κοίτα, είμαι ένας επαγγελματίας ο οποίος είμαι χρόνια στον χώρο και το κύρος δεν έχει να κάνει μόνο με το αν είμαι καλός ή όχι. Είναι ότι ξέρεις πως ο Αιμίλιος Χειλάκης, ή ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης ή κάποιοι άλλοι θα κάνουν σωστά τη δουλειά τους.
Από αυτά που διάβασες, στο βιβλίο τι ήταν αυτό που δεν ήξερες;
Η αναδιάρθρωση του χρέους. Δεν το ξέραμε. Την αναδιάρθρωση του χρέους τη μάθαμε το 2018. Για πρώτη φορά λέει στο βιβλίο ότι δεν έκανε την περιώνυμη κωλοτούμπα. Ότι αυτός γύρισε με μια συμφωνία απείρως καλύτερη, με αναδιάρθρωση χρέους, που πριν ο Σόιμπλε δεν
συζητούσε καθόλου, και μικρότερα πλεονάσματα. Και του έλεγα "ρε συ Αλέξη, γιατί μας βύθισες σε μια συλλογική θλίψη τότε τους ψηφοφόρους σου; Γιατί δεν το είπες τότε;".
Τι απάντησε;
Απάντησε ότι "δεν μπορούσα να μιλήσω τότε για αναδιάρθρωση χρέους γιατί ακόμα ήταν στα λόγια, γιατί ακόμα ήταν μια υπόσχεση, δόθηκε εντελώς τον Αύγουστο του 2018".
Μια και λες για τη συλλογική θλίψη, επειδή έχεις δηλώσει ψηφοφόρος και φίλος του Τσίπρα, έχασες ποτέ την εμπιστοσύνη σου σ’ αυτόν;
Όχι, όχι. Ήταν δύσκολες στιγμές για να μπορέσεις να πεις ότι κάποιος δεν κράτησε το λόγο του. Ήταν στιγμές που είχαν μπει δεκαετίες ονείρων στον ντορβά. Γιατί το "Πρώτη φορά Αριστερά"
ήταν ένα πάρα πολύ σημαντικό σύνθημα.
Να σε ρωτήσω κάτι; Ποια είναι η άποψή σου για τον νέο Τσίπρα; Γιατί πολλοί μιλούν για τον νέο Τσίπρα που δεν έχει σχέση με το 2015. Εσύ επειδή τον ζεις και έχεις μιλήσει μαζί του χωρίς συμβάσεις: Υπάρχει όντως ο νέος Τσίπρας;
Είναι λάθος η αντίληψη να πούμε για νέο Τσίπρα. Θα μιλήσουμε για έναν Τσίπρα ο οποίος είναι πιο ώριμος. Ο πολιτικός του λόγος, που ακούγεται πρώτη φορά μετά το 2019, έχει να κάνει με την αντίληψη ότι η οικονομία παγκοσμίως είναι σε μια φάση που δεν αντέχει περιορισμούς ή αναλύσεις του 20ού αιώνα. Αυτήν τη στιγμή η παγκόσμια αγορά ζητάει ελεύθερη διακίνηση προϊόντων κάτω από κρατική διαιτησία. Άρα η Αριστερά σήμερα είναι πιο κοντά στη σοσιαλδημοκρατία, δηλαδή την αντίληψη της ανοικτής αγοράς. Αυτό νομίζω πρεσβεύει και ο Αλέξης.
Εσύ δηλώνεις και αριστερός, και Ευρωπαίος ταυτοχρόνως. Έτσι δεν είναι;
Εγώ δηλώνω ως ένας άνθρωπος ο οποίος αντιλαμβάνεται τις οικονομικές συμμαχίες, τις πολιτικές και τις γεωπολιτικές συμμαχίες. Είμαι ένας πολίτης της Ελλάδας. Δεν είμαι πολιτικός.
Τώρα που το λες αυτό, θα μπορούσες να μεταπηδήσεις από τη θέση του πολίτη στη θέση του πολιτικού; Με τον Αλέξη είστε φίλοι. Πες ότι αύριο μεθαύριο σου προτείνει να πας μαζί του.
Νομίζω πως δεν θα το κάνει ποτέ, γιατί ξέρει ότι έχει έναν πολιτικό στο πεδίο. Δηλαδή εγώ είμαι επί σκηνής, ανεβαίνω στη σκηνή.
Γιατί ένας πολιτικός επί σκηνής δεν μπορεί να είναι ένας υπουργός Πολιτισμού που γνωρίζει τον πολιτισμό μέσα από τη δουλειά του και μπορεί να συνεισφέρει στο πεδίο πια της δράσης;
Γιατί είναι κάτι που δεν με ενδιαφέρει. Τόσο απλά.
Δεν θα το κάνεις ποτέ δηλαδή; Γιατί και άλλοι συνάδελφοί σου το έχουν πει και μετά έχουν μεταπηδήσει.
Πρόσεξε, εγώ μπορώ από σκηνής να σε κάνω να ονειρευτείς. Ο πολιτικός δεν μπορεί να το κάνει, μπαίνει σε διαδικασίες γραφειοκρατικές. Νομίζω πως πρέπει να είσαι πολύ τεχνοκράτης για να είσαι υπουργός. Δεν μπορεί ένας καθηγητής Οικονομικών, τεράστιος, σπουδαίος, να γίνει υπουργός Οικονομικών, όπως αποδείχτηκε με τον Βαρουφάκη.
Θες να ξαναδείς τον Αλέξη Τσίπρα πρωθυπουργό;
Ναι, εγώ θα ήθελα πολύ. Δεν ξέρω αν ο ίδιος θέλει. Εδώ είναι το θέμα. Κάνεις σε λάθος άνθρωπο την ερώτηση.
Κάνεις μια παράσταση, το "Cancel", που έχει πολύ σημαντικά πολιτικά μηνύματα, για την εποχή μας. Θα μπορούσε το βιβλίο Τσίπρα να γίνει θεατρικό έργο;
Όχι, θα μπορούσε να γίνει μια αυτοβιογραφική ταινία. Αλλά νομίζω πως οι αυτοβιογραφικές ταινίες δεν έχουν πια πέραση. Γιατί ο κόσμος δεν θέλει να δει τι έζησε κάποιος.
Μια και το θεατρικό σου έργο έχει να κάνει με το cancel, πιστεύεις ότι υπέστη ο Τσίπρας cancel τα χρόνια της διακυβέρνησης του ή μετά;
Μα, τώρα συμβαίνει το cancel στον Τσίπρα. Είναι τραγικά χαζοί οι άνθρωποι οι οποίοι χυμάνε με τέτοια αρνητική διάθεση και με με τέτοιους χαρακτηρισμούς για τον "ψεύτη Τσίπρα". Σε
έναν άνθρωπο που ακόμα δεν έχει μιλήσει, απλά έχει γράψει. Μου θυμίζει ακριβώς το ίδιο πράγμα που είχε συμβεί και στο δημοψήφισμα. Νομίζω πως ο κόσμος θα αρχίσει να συμπαθεί τον Αλέξη ακόμη περισσότερο γιατί θα λέει "ε, δεν μπορεί να είναι τόσο ψεύτης". Τουλάχιστον αυτός βγήκε και τα είπε. Έχει γράψει ένα βιβλίο.
Να σε ρωτήσω: Το φοβάσαι το cancel ως διαδικασία;
Στο έργο μιλάμε για έναν Αμερικανό σταρ τέτοιας παγκόσμιας εμβέλειας που αν του κάνεις cancel απλά του καταστρέφεις την καριέρα. Το να κάνεις cancel τον Αιμίλιο Χειλάκη θα
κρατήσει για μια-δύο ώρες.
Νομίζω πως στην Ελλάδα είμαστε ακόμα πιο πολύ βιοτεχνία και όχι βιομηχανία θεάματος. Και στη βιοτεχνία συμπαθούμε πάρα πολύ την κυρία Μαίρη, η οποία ράβει το φόρεμα. Έχουμε προσωπική σχέση δηλαδή με τον άνθρωπο που παράγει και δεν είναι απρόσωπο. Δεν θα μπορέσει το cancel να δράσει τόσο εύκολα, όπως και αποδείχτηκε.
Το έργο αυτό γιατί το επέλεξες; Εχει πολιτικά χαρακτηριστικά. Είναι μια μαύρη πολιτική κωμωδία, όπως λέγεται, και αγγίζει και πράγματα που έχει αγγίξει και η κοινωνία έχουν αγγίξει και οι πολιτικοί τα τελευταία χρόνια.
Η νέα δραματουργία παγκοσμίως δεν παίρνει θέση. Παρουσιάζει και τις δύο τάσεις. Δηλαδή δεν είναι ότι ανεβάζω εγώ κάτι για να μιλήσω για το καλό του κομμουνισμού, εγώ θα ανεβάσω ένα έργο που θα σου δείξω τον κομμουνισμό και τον φιλελευθερισμό. Και θα σου πω διάλεξε. Η νέα δραματουργία και εν προκειμένω στο συγκεκριμένο έργο δεν παίρνει θέση υπέρ κάποιου από τους τρεις. Σου παρουσιάζει και τους τρεις. Και πάρε εσύ την ευθύνη της επιλογής σου. Παρότι είμαι λάτρης του Μπρεχτ, είμαι εντελώς αντίθετος με το στρατευμένο θέατρο.
Άρα στα θέματα που θίγει μέσα παρουσιάζει και τη μία πλευρά, και την άλλη και λέει στο θεατή διάλεξε εσύ ποιο από τα δύο. Δεν φοβάσαι όμως μη σου πούνε αυτό το περίφημο "ισαποστάκιας";
Εγώ σαν καλλιτέχνης πρέπει να έχω ίση απόσταση. Για ποιο λόγο; Γιατί εσύ θα διαλέξεις. Γιατί το δύσκολο αρχίζει μετά για σένα. Γι' αυτό με λες ισαποστάκια. Γιατί εσύ πρέπει να αναλάβεις την ευθύνη της επιλογής σου. Και μετά του λες αυτουνού που σε λέει ισαποστάκια, εσύ τι
διαλέγεις; Και δεν μπορεί να διαλέξει. Γιατί ο άνθρωπος που βλέπει την παράστασή μας, βλέπει τον εαυτό του επί τρία. Γιατί ο καθένας είμαστε κάτι από αυτούς τους τρεις.
Μου αρέσει αυτό που είπες, ότι η ίση απόσταση σημαίνει πως δεν μπαίνεις στη διαδικασία να βολέψεις εσύ τον άλλον, επιλέγοντας εσύ για εκείνον.
Ακριβώς γι’αυτό εγώ θα σου τα παρουσιάσω όλα. Διάλεξε. Έχεις τα κότσια να αναλάβεις την ευθύνη του εαυτού σου;
Ερώτημα λοιπόν, γιατί φαντάζομαι μετά την παράσταση αρκετοί έρχονται στο καμαρίνι. Τι διαλέγουν; Διαλέγουν περισσότερο τον προοδευτικό ή τον συντηρητικό της παράστασης;
Κι όμως, οι περισσότεροι που έρχονται καταλαβαίνουν ότι είμαστε και τα τρία. Κοίτα να δεις, γιατί στην παράσταση αποδεικνύεται ότι αν ήθελαν αυτοί οι τρεις να τα βρουν, θα τα
βρίσκανε. Αλλά δεν ρίχνουν νερό στο κρασί τους. Σιχαίνομαι τους ανθρώπους που λένε διαφωνώ με ό,τι λες αλλά θα υποστηρίξω μέχρι θανάτου σου το δικαίωμα μου να μην σε
ακούω. Ουσιαστικά αυτό αποδεικνύει το cancel.
Άρα είσαι υπέρ του να ρίχνουμε γενικά νερό στο κρασί μας.
Είμαι υπέρ του ότι σε δύο γνώμες, όσο ακραία διαφορετικές και να είναι, θα υπάρχει κάπου στη μέση μια μικρή τομή όπου θα συμφωνήσουμε όλοι γιατί πρέπει να πάει παρακάτω το θέμα.
Ο Αλέξης Τσίπρας ήρθε και είδε την παράσταση. Τι σου είπε;
Του φάνηκε εξαιρετικά αστείο όλο αυτό που συμβαίνει, που πραγματικά δεν μπορούμε να βρούμε μια άκρη, να συνομιλήσουμε. Όταν βγήκαμε μετά και μιλήσαμε, είπαμε ακριβώς αυτό. Αυτό βασανίζει και την πολιτική σκηνή γενικά της Ευρώπης τώρα. Κανείς δεν ακούει κανέναν. Θέλουν όλοι να επιβάλουν τη γνώμη τους.
Φωτογράφος: Δημήτριος Κλεάνθους
Grooming: Γιώργος Ακριβός
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr


