Μπορεί να διανύουμε τη δεύτερη εβδομάδα του νέου έτους, όπως όμως διαφαίνεται το πολιτικό ημερολόγιο θα αρχίσει να γυρίζει σελίδες μετά την επιστροφή του Κυριάκου Μητσοτάκη από τις ΗΠΑ και τις συναντήσεις του Πρωθυπουργού με τους πολιτικούς αρχηγούς στις αρχές της επόμενης εβδομάδας.
Παρά την πολιτική εκεχειρία (λόγω περιόδου), τα κόμματα έχουν ξεκινήσει από τώρα να χαράσσουν τις στρατηγικές τους αφού κοινή είναι η πεποίθηση ότι το 2020 από τους πρώτους μήνες θα είναι αρκετά θερμό. Η αλήθεια είναι ότι το κλίμα έντασης και αβεβαιότητας που επικρατεί στο διεθνές περιβάλλον φέρνει πιο κοντά τις πολιτικές δυνάμεις της χώρας, κάτι που καταγράφηκε σαφώς και κατά τη συζήτηση του προυπολογισμού με αφορμή τα ελληνοτουρκικά. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι η αντιπολίτευση είναι διατεθειμένη να διευκολύνει την κυβέρνηση, υποχωρώντας από τις επιδιώξεις της και τους στόχους τους. Το ίδιο βέβαια ισχύει και για την κυβέρνηση, που αναζητεί πάντως και «συμμάχους» ή πρόσκαιρους «συνοδοιπόρους», προκειμένου να ενισχυθεί σε κρίσιμα θέματα, αλλά και να ξεπεράσει εμπόδια.
Το πρώτο μεγάλο στοίχημα είναι αυτό του εκλογικού νόμου. Όπως διευκρίνισε ο Στέλιος Πέτσας το όνομα του Προέδρου της Δημοκρατίας θα ανακοινωθεί μετά τη ψήφιση του νομοσχεδίου στα τέλη του Ιανουαρίου ή στις αρχές Φεβρουαρίου το αργότερο, οπότε ευνόητο είναι ότι τις επόμενες ημέρες η κυβέρνηση θα κάνει την κίνηση της καταθέτοντας την νομοθετική της πρωτοβουλία στη Βουλή.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει δηλώσει κατ΄ επανάληψη ότι είναι κατηγορηματικά αντίθετος στην απλή αναλογική που θεσμοθέτησε ο ΣΥΡΙΖΑ. Το ιδανικό σενάριο για τον Πρωθυπουργό θα ήταν το δικό του νομοθετικό πλαίσιο να ψηφιστεί από 200 βουλευτές, ώστε να ισχύει από τις επόμενες εκλογές. Κάτι που όμως μοιάζει στην καλύτερη περίπτωση απίθανο, έως ακατόρθωτο στη χειρότερη. Η ΝΔ μπορεί να αναμένει μόνο τις 22 ψήφους του ΚΙΝΑΛ και αυτές όμως με αστερίσκο αφού η Φώφη Γεννηματά λέει «ναι» στην κατάργηση της απλής αναλογικής και στην επαναφορά του μπόνους, αλλά υπό προυποθέσεις (σ.σ για το δεύτερο). Έτσι ο Πρωθυπουργός αν θελήσει να κερδίσει και το ΚΙΝΑΛ θα πρέπει να λάβει σοβαρά τις θέσεις του τόσο για την κλιμάκωση του μπόνους των βουλευτών, (αναλόγως το ποσοστό του πρώτου κόμματος) όσο και για το ποσοστό που θα πρέπει να «πιάσει» ο νικητής των εκλογών για να τα πάρει όλα.
Σύμφωνα με κυβερνητικά στελέχη ο εκλογικός νόμος συνδέεται έμμεσα και με την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας. Πηγές της ΝΔ αναφέρουν ότι τυχόν ψήφιση του εκλογικού νόμου από το ΚΙΝΑΛ συνιστά μια κατ ρχήν θετική όσμωση μεταξύ των δύο κομμάτων για το επόμενο εγχείρημα που είναι να βρεθεί εν νέου κοινός τόπος για τον διάδοχο του Προκόπη Παυλόπουλου.
Στην περίπτωση του ΠτΔ ευνόητο είναι ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης επιθυμεί διακαώς η δική του πρόταση να τύχει όσο το δυνατόν μεγαλύτερης αποδοχής, διότι αφενός θα δώσει απάντηση σε όσους τον κατηγορούσαν ότι με την πρόσφατη τροποποίηση του συνταγματικού άρθρου για την εκλογή του πρώτου πολίτη της χώρας ευτελίζει τον κορυφαίο θεσμό, αφετέρου θα κερδίσει ακόμα μια «παρτίδα» απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ που επιχειρεί όλα αυτό το διάστημα να στήσει θέμα πάνω στον ΠτΔ συνδέοντας τον έως και με τα εθνικά.
Με δεδομένη την άρνηση του ΚΚΕ, αλλά και του ΜεΡΑ25 να συμπράξει με τις κυβερνητικές επιλογές, η ΝΔ έχει να περιμένει (αν δεν υπάρξουν νέα δεδομένα) μόνο την στήριξη του ΚΙΝΑΛ, αλλά και της Ελληνικής Λύσης.
Ο Πρωθυπουργός επιμένει να κρατά κρυφό το χαρτί του, αν και τις τελευταίες ημέρες ονόματα πάνε και έρχονται. Πάντως και εδώ η Φώφη Γεννηματά έχει τις δικές της προτιμήσεις, επιμένοντας σε Πρόεδρο με κεντροαριστερές καταβολές, επιλογή που δεν φαίνεται να απορρίπτει το Μαξίμου.
Όσο για τον ΣΥΡΙΖΑ δεν φαίνεται διατεθειμένος να ρίξει λευκή πετσέτα, στην περίπτωση που ο Πρωθυπουργός δεν επιλέξει όπως αναμένεται τη δική του πρόταση, τον Προκόπη Παυλόπουλο. Με όλες τις πληροφορίες να συγκλίνουν ότι ο ίδιος ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα διευκολύνει την κυβέρνηση στην περίπτωση που η επιλογή της θα αφορά άλλο πρόσωπο, η Κουμουνδούρου εξετάζει το ενδεχόμενο να κάνει ρελάνς, καταθέτοντας νέα πρόταση με το βλέμμα στο ΚΙΝΑΛ.
Στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ αναγνώριζουν ότι με τον τρόπο αυτό θα πιεστεί η κυβέρνηση καθώς θα υπάρχει ο κίνδυνος να μείνει μόνη της χωρίς συμμάχους με αποτέλεσμα ο νέος ΠτΔ να επιλεγεί μόνο από τη ΝΔ με ότι αυτό σημαίνει, αλλά ταυτόχρονα θα πρέπει και το ΚΙΝΑΛ να πάρει θέση απέναντι στις δύο προτάσεις κάτι που θα προκαλέσει εσωκομματικές τριβές.
Για να συμβεί βέβαια αυτό θα πρέπει η πρόταση της Κουμουνδούρου να μην διαθέτει αυστηρά αριστερά χαρακτηριστικά, αλλά να πρόκειται για προσωπικότητα που θα μπορεί να γίνει αποδεκτή από τον κεντρώο χώρο.
Στις πρώτες εβδομάδες του 2020 η κυβέρνηση θα κληθεί να δώσει ακόμα μια μάχη και αυτή τη φορά δεν θα είναι μόνο εντός Βουλής, αλλά και στο πεζοδρόμιο.
Πρόκειται για το νέο νόμο για τις συγκεντρώσεις που αποτελεί κόκκινο πανί κυρίως για τα κόμματα της αριστεράς αλλά και για τα συνδικάτα και λοιπούς κοινωνικούς φορείς.
Το Μαξίμου διαβεβαιώνει ότι δεν πρόκειται να περιορίσει τα δικαιώματα των διαδηλωτών και διαμαρτυρόμενων, διευκρινίζοντας πάντως ότι δεν μπορούν οι λίγοι να καταδυναστεύουν τους πολλούς. Η άλλη πλευρά με τη σειρά της χρεώνει στην ΝΔ ότι επιχειρεί να εγκαταστήσει και στο πεδίο αυτό το δόγμα τάξη και ασφάλεια περιορίζοντας δικαιώματα δεκαετιών.