Τα παιδιά δύο ηγετικών προσωπικοτήτων της ανανεωτικής αριστεράς δεν ξέφυγαν, τελικά, ούτε εκείνα από το δρόμο της ελληνικής πολιτικής «πεπατημένης» - της καθόδου στον εκλογικό στίβο με πολιτική κληρονομιά το όνομα του πατρός τους: Οι γιοι του Λεωνίδα Κύρκου και του Μιχάλη Παπαγιαννάκη θα κριθούν μεν στην πορεία με βάση τα ατομικά και πολιτικά τους προσόντα, η αφετηρία όμως της πολιτικής τους σταδιοδρομίας τους βρίσκει να επιλέγονται από τους σχηματισμούς στους οποίους θα είναι υποψήφιοι με βασικό κριτήριο το όνομα που «κουβαλούν».
Ο Μίλτος Κύρκος θα είναι υποψήφιος με το «Ποτάμι» στις ευρωεκλογές και ο Λευτέρης Παπαγιαννάκης είναι υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος του Γιώργου Καμίνη μετά από πρόταση του κόμματος Ευρώπη-Οικολογία.
Οι δυο υποψήφιοι εκφράζουν με τον ίδιο τρόπο την αντίθεσή τους στον παλαιοκομματισμό και τις αδυναμίες που χαρακτηρίζουν την αριστερά
Σε δημοσίευμα του «Εθνους της Κυριακής», πάντως, οι γιοί των αείμνηστων Λεωνίδα Κύρκου και Μιχάλη Παπαγιαννάκη Μίλτος και Λευτέρης αντίστοιχα, φαίνεται να έχουν πολλά κοινά στοιχεία καθώς κουβαλούν στο DNA τους τις παραδόσεις της ανανεωτικής αριστεράς και εκφράζουν με τον ίδιο τρόπο την αντίθεσή τους στον παλαιοκομματισμό τονίζοντας και τις αδυναμίες που χαρακτηρίζουν τον χώρο της αριστεράς.
Μίλτος Κύρκος: από τον Ρήγα στο Ποτάμι
Ο Μίλτος Κύρκος βρέθηκε δίπλα στο «Ποτάμι» λόγω της απόγνωσης για τις επερχόμενες εκλογές, αλλά υποψήφιος στο ευρωψηφοδέλτιο από ένα τυχαίο γεγονός. «Είμαι επιστημονικός συνεργάτης του ευρωβουλευτή του ΠΑΣΟΚ Σπύρου Δανέλη και ξανασυνάντησα τον Σταύρο Θεοδωράκη όταν μια μέρα συνάντησε τον Σπύρο για θέματα της Ε.Ε. Εκεί πρότεινα να βοηθήσω στην ελπίδα του Ποταμιού», λέει στο «Εθνος της Κυριακής» ο Μίλτος Κύρκος που ακόμα και η φωνή του θυμίζει τη χροιά και τον τόνο του πατέρα του Λεωνίδα.
«Και λέω ότι τον ξανασυνάντησα γιατί τον γνώριζα από την τελευταία συνέντευξη που είχε δώσει ο Λεωνίδας στον Σταύρο πριν πεθάνει. Μετά από λίγες ημέρες με πήρε τηλέφωνο ο Σταύρος και μου πρότεινε να μπω στο ευρωψηφοδέλτιο. Φυσικά και όχι, απάντησα. Πως σου ήρθε να μου το προτείνεις;», είπε στον Σταύρο Θεοδωράκη. «Καλά σκέψου και το ξανακουβεντιάζουμε σε λίγες ημέρες», ήταν η απάντηση του Σταύρου Θεοδωράκη.
Ο Μίτλος Κύρκος είπε το «ναι» στον Σταύρο Θεοδωράκη, θέλοντας να δώσει μια ευκαιρία στον εαυτό του
Ο Μίλτος Κύρκος -όπως αναφέρει- το σκέφτηκε και τελικά συμφώνησε δίνοντας μία ευκαιρία στον εαυτό του να κάνει πράξη «την πολιτική που μπορεί να φέρει αλλαγές στην ζωή των πολιτών εφαρμόζοντας συγκεκριμένες, υλοποιήσιμες και χρονικά προσδιορισμένες προτάσεις», όπως αναφέρει χαρακτηριστικά.
«Τη ΔΗΜΑΡ την αγαπώ»
Το ερώτημα είναι γιατί ο Μίλτος Κύρκος δεν εντάχθηκε στον προεκλογικό αγώνα της ΔΗΜΑΡ, του κόμματος που έφτιαξε ο Φώτης Κουβέλης και που ο Λεωνίδας Κύρκος έγινε το πρώτο μέλος του κόμματος. Απαντάει με μία φράση που αναφέρει στο βιογραφικό του: «Τη ΔΗΜΑΡ την αγαπώ. Οπως αγαπώ το Dolce, τον Μερακλή με τις πίτες στα Εξάρχεια, τον Βρούτο, τον Λεωνίδα. Το ότι δεν τους βλέπω πια δε σημαίνει πως τους ξέχασα». Μένει σε αυτό χωρίς να συνεχίσει σαν να λέει ότι η ελπίδα για μία άλλη πολιτική, όπως ο ίδιος την έχει προσδιορίσει, δεν μένει πια εδώ, καθώς γίνεται σαφές ότι στη φράση του η ΔΗΜΑΡ ταυτίζεται με πρόσωπα και μέρη τα οποία δεν υπάρχουν πια και αποτελούν μόνο μια ανάμνηση για τους γνωρίζοντες την ανανεωτική αριστερά.
Ο Μίλτος ασπάζεται την άποψη ότι πολιτική είναι «να θέτεις στόχους και να προσπαθείς να τους υλοποιήσεις» γι' αυτό και ποτέ δεν μπόρεσε να συμβιβαστεί και να συμμετάσχει σε ατέρμονες συζητήσεις στις κομματικές διαδικασίες.
Γεννήθηκε το 1959 στην Αθήνα και έχει σπουδάσει Χημικός Μηχανικός στην Ρουμανία όπου εντάχθηκε στον Ρήγα Φεραίο (ας βγει, στο Ρήγα εντάχθηκα το 1974, στη Ρουμανία πήγα το 1976). Τα τελευταία χρόνια Από το 1993 απασχολείται σε επιχείρηση εισαγωγής και παραγωγής επιτραπέζιων παιχνιδιών και είναι υπεύθυνος του οργανωμένου παιχνιδιού. τα οποία και παρουσιάζει σε παιδιά. Εχει εργαστεί ως επιστημονικός σύμβουλος στο Ευρωκοινοβούλιο, είναι συνεργάτης του Προγράμματος Εκπαίδευσης Μουσουλμανοπαίδων για την εκμάθηση ελληνικών και αναπτύσσει εκπαιδευτικές εφαρμογές σε υπολογιστές και στο διαδίκτυο.
Λευτέρης Παπαγιαννάκης: Είμαι ευεργετημένος που είχα πατέρα τον Μιχάλη
Αλλά κι ο Λευτέρης Παπαγιαννάκης δεν ακολούθησε την πολιτική διαδρομή μέσα από τα κόμματα της ανανεωτικής αριστεράς. Το 2012 συμμετείχε στο ψηφοδέλτιο επικρατείας των Οικολόγων Πράσινων, ενώ στο ψηφοδέλτιο του Γιώργου Καμίνη εντάχθηκε μετά από πρόταση του κόμματος Ευρώπη- Οικολογία και την υποστήριξη του Νίκου Χρυσόγελου. «Είμαι ευεργετημένος που είχα πατέρα τον Μιχάλη Παπαγιαννάκη. Προσπαθώ όμως να το διαχωρίσω και να αποκτήσω τη δική μου ταυτότητα», λέει στο «Εθνος της Κυριακής» αναφερόμενος στον πατέρα του.
«Εχω μια φυσική και σωματική αντίδραση σε κάθε τι παλαιοκομματικό», δηλώνει ο Λευτέρης Παπαγιαννάκης
Ο Λευτέρης υπήρξε συνεργάτης του κόμματος των Οικολόγων επί δύο περίπου χρόνια. «Κουβαλώντας» τις παραδόσεις της ανανεωτικής αριστεράς, δεν αποδέχεται κάθε τι που έχει σχέση με τον παλαιοκομματισμό. «Εχω μία φυσική και σωματική αντίδραση σε κάθε τι το παλαιοκομματικό. Δεν μπορώ να χαιρετάω κάποιον χωρίς να τον γνωρίζω επειδή είμαι υποψήφιος. Μαζί με άλλους υποψηφίους δημοτικούς συμβούλους έχουμε σκεφτεί να δράσουμε από κοινού κατά την προεκλογική περίοδο για να μεταφέρουμε μία άλλη άποψη για την πολιτική», αναφέρει χαρακτηριστικά ενώ μιλώντας για τον Γιώργο Καμίνη σημειώνει: «Είναι το προφίλ του ανθρώπου που ταιριάζει στην Αθήνα αλλά και στις δικές μου απόψεις. Εβαλε τάξη στα οικονομικά του δήμου και θέλει η πόλη να λειτουργεί με κανόνες όπως πιστεύω και εγώ».
Μιλά για τον πατέρα του με το μικρό του όνομα και εξηγεί ότι όταν αναφέρεται στον πολιτικό Παπαγιαννάκη τον αναφέρει ως Μιχάλη ενώ όταν αναφέρεται στον πατέρα του τον μνημονεύει ως «μπαμπά». Η πολιτική κληρονομιά του Μιχάλη Παπαγιαννάκη φαίνεται ότι έχει επηρεάσει τον Μίλτο που και αυτός πιστεύει ότι «δεν υπάρχει άλλος τρόπος για να γίνουν τα πράγματα διαφορετικά από το να τα κάνεις εσύ».
Ο Λευτέρης Παπαγιαννάκης γεννήθηκε το 1971 και έχει σπουδάσει νομικά στη Γαλλία. Εργάζεται στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών ως διοικητικός υπάλληλος ενώ για δύο χρόνια αποσπάστηκε στο κόμμα των Οικολόγων και κατόπιν στο υπουργείο Περιβάλλοντος στο γραφείο του γενικού γραμματέα. Ηταν υπεύθυνος για την εφαρμογή του προγράμματος Εκπαίδευσης Μουσουλμανοπαίδων για την εκμάθηση ελληνικών από το 2003 έως και το 2005 όπου διέμεινε στην Κομοτηνή. Κατά την διάρκεια του προγράμματος γνώρισε και τον Μίλτο Κύρκο. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος και συμμετείχε στην διοίκηση του Ινστιτούτου Μιχάλης Παπαγιαννάκης απ' όπου παραιτήθηκε.