
Η αρχή μιας προεκλογικής περιόδου είναι ίσως μια περίοδος αναστοχασμού για ένα πολιτικό. Για αυτά που έκανε, για αυτά που σχεδιάζει, για αυτά που οραματίζεται να κάνει.
Έχοντας αυτά στο μυαλό μου συνάντησα τον Βασίλη Κικίλια σε ένα από τα πιο κεντρικά ξενοδοχεία της Αθήνας με θέα την Ακρόπολη για να μιλήσουμε για όλη την πολιτική του πορεία, από τότε που για πρώτη φορά ασχολήθηκε με τα κοινά ως δημοτικός σύμβουλος στο δήμο της Αθήνας μέχρι σήμερα.
Λίγο πριν ξεκινήσει η συνέντευξη ένα γκρουπ από tour operators από την Ανατολική Ευρώπη, τη Ασία και το Καζακστάν που βρίσκονταν στο ξενοδοχείο τον αναγνώρισαν και του ζήτησαν να φωτογραφηθούν μαζί του λέγοντάς του πόσο υπέροχη χώρα είναι η Ελλάδα.
Ας αφήσουμε λοιπόν τον Βασίλη Κικίλια ως πετυχημένο υπουργό Τουρισμού και ας ξαναπάμε το χρόνο πίσω, τότε που που αποφάσισε για πρώτη φορά να ασχοληθεί με τα κοινά στον Δήμο της Αθήνας.

Η πρώτη ενασχόληση με την πολιτική
"Με πας αρκετά χρόνια πίσω τότε που έκανα ακόμα την ειδικότητα μου στην ορθοπεδική, μεταπτυχιακό και διδακτορικό και μαζί μ’ αυτά ο τότε υποψήφιος δήμαρχος της Αθήνας Νικήτας Κακλαμάνης, φίλος του πατέρα μου πολλά χρόνια, με έπεισε να κατέβω δημοτικός σύμβουλος και να αναλάβω πρόεδρος του Οργανισμού Νεολαίας και Άθλησης στο Δήμο της Αθήνας.
Ηταν μια απίστευτη εμπειρία, ένα σημαντικό ταξίδι για μένα, μια αδιαμεσολάβητη σχέση με τους ανθρώπους της τοπικής αυτοδιοίκησης και με την κοινωνία.
Μόλις είχα σταματήσει το μπάσκετ, ήμουνα γύρω στα 30 και θυμάμαι την Αθήνα, μια πόλη όχι και τόσο φιλική στο παιχνίδι για τα παιδιά, χωρίς αλάνες, χωρίς όλα αυτά που εμείς μάθαμε ως τρόπο ζωής μεγαλώνοντας.
Έπρεπε λοιπόν να δημιουργήσουμε αυτές τις συνθήκες. Θυμάμαι τα street games στην Πανεπιστημίου, τα γήπεδα ποδοσφαίρου, μπάσκετ και τένις, το beach volley στο Σύνταγμα. Φτιάξαμε πάνω από 40 παιδικές χαρές μέσα στην Αθήνα, πολιτιστικές εκδηλώσεις, σχολικές εκδηλώσεις.”

Σου λείπει εκείνη η εποχή;
"Ήταν πιο ωραία τα πράγματα, πιο αθώα . Εγώ έτσι κι αλλιώς ξεκίνησα από το μηδέν. Η οικογένειά μου δεν είχε καμία σχέση ούτε με τον αθλητισμό, ούτε με την ιατρική, ούτε με την πολιτική. Και η πρώτη μου αυτή ενασχόληση ήταν πολύ μεγάλο σχολείο.”
Είχες τότε όνειρο την πολιτική ή απλά μπήκες στην τοπική αυτοδιοίκηση για να κάτσεις κάποιο διάστημα και να φύγεις;
"Μάλλον το δεύτερο ,γιατί τότε εγώ παράλληλα με την ιατρική είχα και το επαγγελματικό μπάσκετ. Μετά έγινα γιατρός ορθοπεδικός διδάκτωρ του Πανεπιστημίου, σκέφτηκα ότι η καριέρα μου θα ήταν στην ιατρική. Ομως με μάγεψε αυτή η σχέση με τον κόσμο, την κοινωνία, τους απλούς φυσιολογικούς ανθρώπους και τις ανάγκες τους”.
Που έμενες τότε;
"Εμένα στο πατρικό μου στα κάτω Πετράλωνα. Οταν γεννήθηκα οι γονείς μου μετακόμισαν στην Εμμανουήλ Μπενάκη στα Εξάρχεια, πάνω από το Αστυνομικό Τμήμα μέναμε. Φύγαμε από κει όταν υψώθηκαν οι πρώτες σημαίες των αναρχικών και μετά βρέθηκα στη Νέα Σμύρνη, στον Πανιώνιο και η ιστορία είναι γνωστή.
Οι γονείς του πατέρα μου ήρθαν με χίλιες δυο δυσκολίες από τη Μάνη και έφτιαξαν τη ζωή τους στα Κάτω Πετράλωνα. Μια πολύτεκνη οικογένεια όπου μόνο ο πατέρας μου σπούδασε. Ο ένας θείος μου είχε μπακάλικο στα Κάτω Πετράλωνα, ο άλλος ήταν ζωγράφος, οι θείες μου δούλευαν εκεί.”
Η ενασχόληση με το μπάσκετ και τα πρώτα χρόνια ως Δημοτικός Σύμβουλος

Τι όνειρα είχε ο πατέρας σου για σένα;
"Ήμασταν και είμαστε μια παραδοσιακή οικογένεια, μεσοαστική, παραδοσιακή οικογένεια και το να γίνω γιατρός ήταν μεγάλο πράγμα. Αν και με ακολούθησαν οι γονείς μου και σε όλη την πορεία στο μπάσκετ.”
Το μπάσκετ το επέλεξες λόγω ύψους;
"Έκανα όλα τα σπορ, ήμουν Sport Bill αλλά επειδή ήμουν ψιλό παιδί, ένα κεφάλι πιο ψηλός από τους υπόλοιπους και οι γονείς μου επέλεξαν από πέντε χρονών παιδάκι να ακολουθήσω το μπάσκετ. Στον αθλητισμό έμαθα πολλά πράγματα, να συνεργάζομαι, να χάνω, να κερδίζω, το ομαδικό πνεύμα. Επίσης είχα και τεράστια ενέργεια και κάπου έπρεπε να την διοχετεύσω”.
Αυτή η ενέργεια από που προερχόνταν ήταν θέμα χαρακτήρα;
"Νομίζω ναι και αυτή την ενέργεια βλέπω τώρα να την έχει και ο γιος μου μάλλον είναι κληρονομικό, τον κυνηγάω συνέχεια από πίσω, έτσι ήμουνα και εγώ”.
Όταν είπες στον πατέρα σου ότι θα κατέβει υποψήφιος δημοτικό σύμβουλος στην Αθήνα τι σου απάντησε;
"Μου είπε παιδί μου εμείς έχουμε στηρίξει όλες σου τις επιλογές, αφού θέλεις να κάνεις αυτό θα σε στηρίξουμε και σε αυτό”.
Δεν σου είχε περάσει απ’ το μυαλό τότε ότι ο Δήμος της Αθήνας θα ήταν ένα σκαλοπάτι για την κεντρική πολιτική σκηνή;
"Όχι γιατί μέχρι τότε δεν είχα ασχοληθεί καθόλου με την πολιτική ούτε ήμουνα στις φοιτητικές νεολαίες ούτε στα πενταμελή του σχολείου. Δεν προλάβαινα λόγω αθλητισμού ήμουνα μόνο μαθήματα και αθλητισμό”.
Στον Δήμο λοιπόν έκατσες τέσσερα χρόνια σωστά;
"Ναι και για μένα ήταν μεγάλο σχολείο και όσον αφορά τη διαχείριση, σε ό,τι έχει να κάνει με την διοίκηση. Ο Οργανισμός Νεολαίας και Άθλησης είχε χίλιους εργαζόμενους, πολλούς χώρους μέσα στην Αθήνα, γήπεδα, σχολεία, εκδηλώσεις”.
Και μετά τον Δήμο έρχεται η περιφέρεια;
"Ναι ήταν κοντά στον Δεκαπενταύγουστο όταν με πήρε ένα τηλέφωνο ο Αντώνης Σαμαράς και μου λέει γύρνα στην Αθήνα. Γύρισα ήμουνα με ένα μπλουζάκι και ένα τζιν και πήγα στη Ρηγίλλης. Μου λέει είσαι των δύσκολων αποστολών Βασίλη, πιστεύω σε σένα, έχεις δύο επιλογές: ή θα είσαι υποψήφιος περιφερειάρχης Αττικής ή υποψήφιος περιφερειάρχης Αττικής. Διάλεξε.
Και θυμάμαι βγήκαμε έξω και κάναμε δηλώσεις εγώ με το κοντομάνικο και το τζιν. Απέναντι μου σε αυτή την μάχη ήταν ο Γιάννης Σγουρός, κραταιός νομάρχης Αθηνών, ο Γιάννης Δημαράς με τον οποίο συντάχθηκε και ο Πάνος Καμμένος τότε στο Άρμα Πολιτών που πήρε 18% , ο πρώην πρόεδρος του Συνασπισμού Αλέκος Αλαβάνος, ο Αλέξης Μητρόπουλος, ο Άδωνις Γεωργιάδης ως υποψήφιος του Γιώργο Καρατζαφέρη. Πολύ μεγάλη μάχη”.
Από την Αυτοδιοίκηση σε Υπουργείο επί Σαμαρά

Το σκέφτηκες εκείνη την ώρα να πεις όχι στο Σαμαρά;
"Δεν το σκέφτηκα το όχι για τον εξής λόγο, είπα ότι εσύ Βασίλη έχεις μάθει μία ζωή να κάνεις πρωταθλητισμό με υγιείς και καθαρούς όρους. Ο κόσμος λοιπόν ή θα δει κάτι σε σένα και θα δει ότι αυτό που κάνεις αξίζει να στηριχθεί ή αλλιώς ενδεχομένως θα είναι και το σήμα ότι δεν μπορείς να ακολουθήσεις αυτή τη διαδρομή, οπότε γυρνά στην επιστήμη σου.”
Όταν κατέβηκες ψυχανεμιζόσουν ότι θα χάσεις ή πίστευες ότι μπορεί να το παλέψεις και να κερδίσεις;
"Με έμαθε ο αθλητισμός να είμαι πρωταθλητής, να αγωνίζομαι και να παλεύω με οποιεσδήποτε συνθήκες. Άλλωστε τις εύκολες συνθήκες μπορούν να τις χειριστούν όλοι, αν θέλεις να είσαι πρωταθλητής και να ηγείσαι στις δύσκολες συνθήκες μπορείς να αποδείξεις τι μπορείς να κάνεις”.
Τι σου δίδαξε όσον αφορά την επιβίωση στην πολιτική εκείνη η εμπειρία;
"Πρώτα πρώτα ότι ορισμένα πολιτικά συστήματα και κατεστημένα είναι πολύ σκληρά. Επίσης δε μου χαρίστηκαν καθόλου τα media, όλα αυτά όμως με προετοίμασαν καλύτερα για τα δύσκολα.
Ήμουν πιτσιρικάς, δεν ήμουνα όνομα, δεν ήμουν γόνος πολιτικής οικογένειας, ήμουν εκτός συστημάτων μιντιακών και επιχειρηματικών. Ήμουνα απλά ο γιος του Κικίλια. Αυτός που όλοι έλεγαν ότι δεν θα περάσει στον πρώτο γύρο των περιφερειακών εκλογών. Πέρασα λοιπόν μαζί με τον Γιάννη Σγουρό και τελικά πήρα 47,5%.”
Αυτό το 47,5% που πήρες στον δεύτερο γύρο έβαλε μέσα στο μυαλό σου ότι τελικά η δική μου πορεία είναι η πολιτική και μπορώ να τα καταφέρνω;
"Όχι έβαλε στο μυαλό μου ότι υπάρχουν πολλοί απλοί πολίτες που ελπίζουν, πιστεύουν, κάνουν όνειρα και θέλουν να δουν αυτά τα όνειρα να υλοποιούνται για την οικογένειά τους, για τα παιδιά τους μέσα από ανθρώπους που ψηφίζουν, επιλέγουν και πιστεύουν. Αποφασίζεις λοιπόν να υπηρετήσεις ψυχή τε και σώματι αυτούς τους ανθρώπους ή όχι”.
Άρα οι εκλογές στην περιφέρεια σε έβαλαν σε ένα τρόπο σκέψης για το πως θα πολιτευτείς και τι θα κάνεις από κει και πέρα;
"Είδα ότι οι αρχές και οι αξίες μου, αυτά που πρεσβεύω έχουν απήχηση στον πολύ και απλό κόσμο. Άρα επιλέγεις με ποιους θέλεις να είσαι. Η δημοκρατία είναι το πολίτευμα που σου δίνει τη δυνατότητα να υπηρετήσεις τους πολλούς.
Βέβαια η πολιτική μετά το 2009 άλλαξε, δεν είναι όπως πριν την κρίση. Κατέρρευσε το αφήγημα της μεταπολίτευσης ότι κάθε γενιά που διαδέχεται την προηγούμενη έχει καλύτερη ποιότητα ζωής και καλύτερες ευκαιρίες και ήρθαμε όλοι πρόσωπο με πρόσωπο με σκληρές αποφάσεις, μνημόνια, χρεοκοπίες, περικοπές μισθών και συντάξεων, δυστυχία, στεναχώρια, άγχος.
Εγώ δεν πρόλαβα την προηγούμενη εποχή, εκλέχτηκα για πρώτη φορά βουλευτής το 2012 σε αυτές τις καταστάσεις, σε αυτές τις μεγάλες δυσκολίες.
Και έτσι ήταν πιο καθαρή μέσα μου η απόφαση ότι θέλω να υπηρετώ τους πολίτες.”
Το να υπηρετεί κάποιος σωστά τους πολίτες έχει και ένα προσωπικό τίμημα για το χρόνο που ξοδεύει για την προσωπική του ζωή. Αξίζει πάντα αυτό το τίμημα για να ασχοληθείς με την πολιτική;
"Είναι ένα πολύ βαθύ και αξιακό ερώτημα αυτό. Εγώ αισθάνομαι ότι αξίζει από τη στιγμή που μπορεί να συμβαδίσει με τα βασικά πράγματα της ζωής που θεωρούνται σημαντικά, δηλαδή με τη δυνατότητα να έχει κανείς την οικογένειά του, τους γονείς, τους φίλους του. Πρέπει να βρεις τον τροπο να ισορροπούν αυτά τα δύο. Όμως δεν μπορώ να μην παραγνωρίσω ότι είναι ακριβό το τίμημα. Δεν υπάρχει δυνατότητα ξεκούρασης, ιδιαίτερων διακοπών, πολύ ποιοτικού χρόνου με τους ανθρώπους σου.
Και πρέπει να έχεις μια συμπεριφορά που να συνάδει με την κάθε φορά κοινωνική πραγματικότητα. Γι’αυτό και νομίζω ότι τελείωσε εδώ και αρκετά χρόνια αυτή η καραμέλα ότι κρύβομαι πίσω από μια κομματική σημαία, άρα ψηφίζω το κόμμα και βάζω και ένα σταυρό σε έναν υποψήφιο. Όχι! Ψηφίζω το κόμμα, άρα ιδεολογία, άρα πιστεύω και αρχηγό. Από κει και πέρα όμως επιλέγω πολύ σωστά, πολύ σοβαρά και πολύ προσεκτικά τους ανθρώπους που θέλω να με εκπροσωπήσουν.
Οι εκλογές του 2012 σε βρίσκουν υποψήφιο στην Α' Αθηνών σωστά;
"Ναι οι εκλογές του 2012 ήταν πολύ σκληρές, με μία νέα πραγματικότητα πολύ δύσκολη για την ελληνική κοινωνία. Οι Έλληνες έχουν πιο βιώσει τις πιο πολλές κρίσεις από όλους τους Ευρωπαίους και σε ένταση και σε διάρκεια. Όμως η Α' Αθηνών δεν είναι μια τεράστια περιφέρεια, είναι περίπου 550.000 άνθρωποι, και στο Δήμο και την Περιφέρεια τόσα χρόνια έχω συναναστραφεί και έχω μιλήσει με πάρα πολλούς.”
Η πρόκληση του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη

Και η πρώτη φορά που αναλαμβάνεις υπουργικό θώκο;
"Στην κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά με τον Ευάγγελο Βενιζέλο το 2014 αναλαμβάνω το Yπουργείο Προστασίας του Πολίτη για επτάμισι μήνες”.
Ξαφνικά από βουλευτής πας στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη και με όλη αυτή την ατμόσφαιρα της εποχής. Δεν ήταν μεγάλο ρίσκο;
"Ναι ήταν ρίσκο, αυτό κι αν ήταν διακεκαυμένη ζώνη. Πολλές προκλήσεις, πολλή ένταση.”
Θυμάμαι κάτι που έλεγαν κάποιοι όχι και τόσο φίλοι σου όταν ανέλαβες το υπουργείο. Ωχ ανέλαβε ο Κικίλιας στο υπουργείο προστασίας του πολίτη θα βγούνε έξω όλοι οι τρομοκράτες.
"Είχα ακούσει διαφορά και γω στην αρχή όμως σε επτάμισι μήνες συλλάβαμε τον Μαζιώτη, τον Χριστόδουλο Ξηρό, τον Σταμπούλο, εξαρθρώσαμε όποια κακιά ρίζα εσωτερικής τρομοκρατίας υπήρχε στην χώρα, αποτρέψαμε βομβιστική επίθεση στον Κορυδαλλό, στην Cosco, στη Νέα Δημοκρατία και λοιπά”.
Τότε θεωρείς ότι μπήκες για πρώτη φορά στα βαθιά της πολιτικής είδες και πως συνδέονται τα νήματα πίσω από μια εικόνα;
"Αυτά που σου λέω είναι η κορυφή του παγόβουνου, υπήρχαν καθημερινά πορείες, οι αγανακτισμένοι, ένταση πολλή, όμως εμείς πέρα απ’ όλα αυτά μειώσαμε και την εγκληματικότητα στην Αθήνα με επιχειρήσεις σκούπα και στην Αττική.
Είχαμε και το προσφυγικό-μεταναστευτικό και αντέξαμε τα πολύ μεγάλα κύματα και την πίεση από την Τουρκία και υπήρχε και η πυρόσβεση και η πυροπροστασία, είχαμε εφτά Καναντέρ όλα και όλα για την καλοκαιρινή σεζόν και δεν άνοιξε μύτη.”
Ήταν η πρώτη φορά που έπαιρνες υπουργικό θώκο και λένε πολλοί ότι ένας βουλευτής θα πρέπει να ξεκινήσει από χαμηλά από ένα υφυπουργείο ας πούμε πρώτα και μετά να πάει σε ένα σημαντικό υπουργείο. Πως πήγαν τελικά καλά τα πράγματα;
"Με πολύ μεγάλη προσπάθεια, με πολύ συγκέντρωση, με πολλή δουλειά και με την βοήθεια όλων των γυναικών και των αντρών της αστυνομίας. Το έχω πει, το επαναλαμβάνω και θα το επαναλαμβάνω για μια ζωή. Αυτά τα παιδιά, οι Έλληνες αστυνομικοί, οι χαμηλόβαθμοι, όχι αυτοί που είναι στρατηγοί με τέσσερα και πέντε αστέρια, αλλά τα απλά παιδιά που πληρώνονται με 800-900 €, είναι αυτά τα παιδιά που κράτησαν την κοινωνία όρθια και την χώρα σε πολλαπλές κρίσεις από το 2008 μέχρι και τώρα. Βγήκαν μπροστά και στήριξαν την ελληνική κοινωνία και τους χρωστάμε όλοι. Τα αγαπώ πολύ και τα σέβομαι αυτά τα παιδιά. Όταν οι διάφορες ελίτ της χώρας κρύφτηκαν και δεν ήταν εκεί για τον κόσμο και την κοινωνία αυτά τα απλά παιδιά που ήρθαν από την περιφέρεια με αυτούς τους μικρούς μισθός βγήκαν μπροστά. Τους σέβομαι, τους τιμώ και όποτε τους βλέπω τους χαιρετώ και με χαιρετάνε με αγάπη.”
Ήταν η μέρα της σύλληψης του Μαζιώτη που κάποια άρχισα να σκέφτονται ότι ίσως ο Κικίλιας να μην είναι μόνο lifestyle;
"Ο καθένας επιλέγει με ποιους είναι και ποιους υπηρετεί . Εγώ υπηρετώ τις πλατειές λαϊκές μάζες ,τον κόσμο και την κοινωνία, αυτούς που με έστειλαν στο ελληνικό κοινοβούλιο να τους εκπροσωπώ. Πάντα υπάρχουν και οι κυνικοί, αυτοί που έχουν ως επάγγελμα να κριτικάρουν μόνο εκ του ασφαλούς και αυτοί που θέλουν να πεθάνει η κατσίκα του γείτονα”.
Φεύγεις από το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, έρχεται η αντιπολίτευση και η εκπροσώπηση της Νέας Δημοκρατίας. Σε εκείνα τα χρόνια είχες μια εικόνα πιο ήπιου πολιτικού χωρίς εντάσεις χωρίς τοξικότητα είναι ένα στυλ που έχεις επιλέξει;
"Και τότε και τώρα έχω κάνει αυτή την επιλογή δεν πιστεύω στην μικροπολιτική και την κλωτσοπατινάδα σε προσωπικό επίπεδο. Αυτό υπηρετεί μόνο μικροπολιτικά συμφέροντα και όχι την ευημερία, την ποιότητα ζωής και τα κέρδη για τους πολλούς.
Δεύτερον οδηγεί σε τέτοιο σημείο το πολιτικό σύστημα που όταν προκύψει κάτι σοβαρό και μείζον για το οποίο πρέπει να συνεννοηθούν οι πολιτικές δυνάμεις το καθιστά αδύνατο, γιατί υπάρχει ένα υπόστρωμα τέτοιας τοξικότητας που δεν μπορεί να συνεννοηθεί κανένας με κανέναν. Φυσικά πρέπει να υπάρχει πραγματική, σοβαρή πολιτική αντιπαράθεση, με επιχειρήματα επί προγραμμάτων και πολιτικών. Όχι όμως τοξικότητα και χτυπήματα κάτω από τη μέση.
Δεν μου ταιριάζουν και δεν τα πιστεύω. Μια και λες για τα χρόνια της αντιπολίτευσης νομίζω ότι ήταν μια εποχή πολιτικής ωρίμανσης για μένα. Ο χρόνος στην αντιπολίτευση σε κάνει να ωριμάσεις να κάνεις την αυτοκριτική σου να διορθώνεσαι και να εξελίσσεσαι. Πιστεύω στην εξέλιξη, πιστεύω ότι οι πολιτικοί δεν τα ξέρουν όλα, πρέπει να έχουμε δίπλα μας ανθρώπους τεχνοκράτες. Γι’ αυτό κάνουν οι τεχνοκράτες για να κάνουν συγκεκριμένη δουλειά”
Στις εκλογές του 2019 ξανά στην πρώτη Αθήνας. Για ακόμα μια φορά δεύτερος σε σταυρούς όπως και το 2015 από πέμπτος που ήσουν το 2012. Προκάλεσε ζήλιες αυτή η άνοδος;
"Όλα αυτά είναι στη σφαίρα της μικροπολιτικής, δεν με απασχολούν και δε με ενδιαφέρουν, είναι το έλασσον και όχι το μείζον”.
Οι πρώτες σκέψεις μετά το ξέσπασμα της πανδημίας

Το 2019 ο Μητσοτάκης σε επιλέγει για το Υπουργείο Υγείας.
"Ναι στην ηλεκτρική καρέκλα της κάθε κυβέρνησης. Και προέκυψε και η μεγαλύτερη κρίση παγκόσμιας υγείας εδώ και 100 χρόνια”.
Όταν ξεκίνησε η πανδημία τι είπες μέσα σου;
"Έβλεπα να έρχεται μήνες πριν από την Κίνα έτσι πως εξελισσόταν, και σκέφτηκα ότι ήταν κάτι που μας υπερβαίνει όλους και αμέσως άρχισα να κάνω σενάρια στο μυαλό μου το πως θα μπορούσε να προετοιμαστεί η χώρα και να το αντιμετωπίσουμε”.
Φοβήθηκε ότι μπορεί να σε καταστρέψει πολιτικά αυτή η ιστορία;
"Ναι υπήρχαν πολλές πιθανότητες να συμβεί αυτό όπως συνέβη με τους περισσότερους υπουργούς Υγείας στην Ευρώπη. Γιατί συνέβη ό,τι βλέπαμε στις ταινίες του Χόλιγουντ και πιστεύαμε ότι δεν θα συμβεί ποτέ.
Ενας αόρατος εχθρός που κινούνταν με απίστευτες ταχύτητες και γεωμετρική πρόοδο όπου δεν υπήρχε φάρμακο και εμβόλιο και όπου τα συστήματα δεν ήταν έτοιμα για αυτόν”.
Εκείνες τις πρώτες μέρες που έπρεπε να πάρεις δύσκολες αποφάσεις ήρθες σε σύγκριση με άλλους συναδέλφους σου στην κυβέρνηση μια και ήσουν από εκείνους που επέμεναν ότι έπρεπε να κλείσουν όλα και γρήγορα.
"Τις αποφάσεις τις πήρε ο πρωθυπουργός και ήταν μια πολύ μεγάλη πολιτική κίνηση που απαιτούσε πολύ μεγάλη πολιτική ψυχή και δύναμη για να αποφασίσει η Ελλάδα, που δεν ήταν η πρώτη οικονομία της Ευρώπης, να κλείσει οριζόντια την οικονομία της πριν την Γερμανία και την Γαλλία. Πράγματι αυτό το εισηγήθηκα στο υπουργικό συμβούλιο, στον πρωθυπουργό.
Αντιμετώπισε αυτή η πρόταση πολύ μεγάλες αντιδράσεις από συναδέλφους γιατί σκέφτονταν διαφορετικά το πράγμα. Εγώ έβλεπα όμως τι απαιτείται για να ετοιμαστεί το εθνικό σύστημα υγείας, να αντέξει ο κόσμος και να σωθούν οι ανθρώπινες ζωές. Το λέω, το έλεγα τότε, το λέω και τώρα: η ανθρώπινη ζωή είναι πάνω απ’ όλα. Ο πρωθυπουργός πήρε την απόφαση και δικαιώθηκε εκ του αποτελέσματος γιατί μπορέσαμε να στηρίξουμε και να δυναμώσουμε το Εθνικό Σύστημα Υγείας.
Κατά τη διάρκεια της πανδημίας φτιάχτηκαν ΜΕΘ, προσελήφθησαν υγειονομικοί, σώθηκαν πολλές ανθρώπινες ζωές. Νομίζω ήταν η πιο δύσκολη κατάσταση στην οποία θα μπορούσε να βρεθεί ένας πολιτικός. Γι’ αυτό και το αποτέλεσμα δικαίωσε τη χώρα ως ασφαλή προορισμό, έδωσε ανάπτυξη, επενδύσεις, τουρισμό, κανονική οικονομική δραστηριότητα, ο κόσμος αισθάνθηκε ότι τον στηρίζει η πολιτεία”.
Από τον κορονοϊό στον... Τουρισμό

Και από ένα υπουργείο που πρέπει να αντιμετωπίσει μια παγκόσμια κρίση υγείας σε ένα ένα άλλο, στο Τουρισμού, όπου λίγο αργότερα ξεκινά μια άλλη πανευρωπαϊκή και παγκόσμια κρίση με τον πόλεμο στην Ουκρανία.
"Ναι μετά από 80 χρόνια ξεσπάει πόλεμος στην Ευρώπη, που δεν περίμενε κανείς αφού όλοι οι επαΐοντες έλεγαν ότι δεν θα μπει ο Πούτιν στην Ουκρανία και μπήκε, και στη συνέχεια ότι ο πόλεμος θα είναι υπόθεση λίγων ημερών, και ακόμα διαρκεί.
Οι άνθρωποι της αγοράς έλεγαν ότι καταστραφήκαμε δεν θα προχωρήσει ο τουρισμός δεν θα υπάρχουν κρατήσεις, όμως δουλέψαμε πολύ σκληρά.”
Φοβήθηκες μήπως η καταστροφή που γλίτωσες στο Υγείας θα σε έβρισκε στο υπουργείο Τουρισμού;
"Όλος ο κόσμος του τουρισμού φοβόταν την καταστροφή. Τρέξαμε πολύ, κάναμε καμπάνια 12 μήνες το χρόνο με τον ΕΟΤ, σημαντικές συμφωνίες με όλους τους μεγάλους παίκτες σε όλο τον πλανήτη για να έρθουν στην Ελλάδα. Το πολέμησα και το κυνήγησα μέχρι τέλους. Φέραμε 17,6 δις έσοδα το 2022 με όλα αυτά που συνέβησαν με πανδημία, ενεργειακή κρίση, πόλεμο, πληθωρισμό, ακρίβεια, ελληνοτουρκικά σε έξαρση. Και την επιτυχία αυτή την αποδέχονται οι άνθρωποι του τουρισμού και αυτό είναι το σημαντικό.
Οκτώ στις 10 επενδύσεις ήταν τουριστικές στη χώρα τα τελευταία χρόνια. Φέτος αν δε συμβεί κάτι άλλο συγκλονιστικό η χρονιά θα είναι ακόμα καλύτερη από το 2022, γύρω στο 20% πάνω τα έσοδα και οι αφίξεις. Θα ξεπεράσουμε σίγουρα τα 18 δις και θα δούμε που θα φτάσουμε.
Η πολιτική μας στην επιμήκυνση της τουριστικής περιόδου έχει γίνει μια πραγματικότητα, δεν σταμάτησαν να έρχονται τουρίστες στην Αθήνα και τον χειμώνα. Κάναμε συμφωνίες με 10 αεροπορικές εταιρείες που πέταξαν off season Γενάρη, Φλεβάρη Και Μάρτη. Είχαμε πολύ κόσμο και στους εναλλακτικούς προορισμούς.
Έχουμε 58 απευθείας πτήσεις την εβδομάδα από την Αμερική, 10 πτήσεις από τον Καναδά , χθες ανακοινώσαμε την Κορέα 5 συνδέσεις την εβδομάδα από τη νότιο Κορέα, ανοίξαμε την αγορά της Αυστραλίας κάνοντας και γραφείο του ΕΟΤ στην Μελβούρνη. Ανοίγει φέτος μετά από δύο χρόνια πανδημίας η Κίνα. Κάνουμε προσπάθειες να μπούμε στην πολύ μεγάλη αγορά της Ινδίας η οποία περνά σε ανάπτυξη την Κίνα και είναι ο νέος μεγάλος παίκτης”.
Αν μπορούσες να επιλέξεις από τα τρία υπουργεία που πέρασες που θεωρείς ότι απέδωσες περισσότερο;
"Ήταν τρία διαφορετικά υπουργεία σε πολύ υψηλό επίπεδο ευθύνης, εγώ θα ήθελα να κριθώ από αυτό γιατί για πολλά πολλά χρόνια οι πολιτικοί κρίνονταν για το τι έλεγαν και όχι για το τι έκαναν.
Ολα αυτά κατέρρευσαν στην κρίση σαν χάρτινος πύργος. Ο κόσμος και η κοινωνία θέλουν να δουν στο πεδίο τι κάνεις, γιατί στην πολιτική πολλές φορές απέχει πολύ αυτό που λένε κάποιοι από αυτό που κάνουν”
Η σχέση με την Τζένη Μπαλατσινού

Πότε ο Βασίλης Κικίλιας αποφάσισε εκτός από την πολιτική να ασχοληθεί και με την προσωπική του ζωή;
"Με ενδιέφερε πάντα και η προσωπική μου ζωή, ήταν όμως έξω από τα φώτα της δημοσιότητας. Στην προσωπική ζωή δεν μπαίνει πρόγραμμα ποτέ και το τάιμινγκ είναι διαφορετικό για τον καθένα. Ευτύχησα να μεγαλώσω σε μια ευτυχισμένη μεσοαστική οικογένεια με τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν όλοι στην καθημερινότητά τους και ευτύχησα να κάνω και μια δικιά μου ευτυχισμένη οικογένεια και να βρω την ισορροπία μου με τον άνθρωπο μου. Και ήρθε το πλήρωμα του χρόνου να έχω και τον γιο μου, που ήταν ένα θείο δώρο.”
Το γεγονός ότι είσαι ζευγάρι με μια επώνυμη Ελληνίδα σκέφτηκες ότι δεν θα σου επέτρεπε να διαφυλάξεις την οικογενειακή σου ζωή; Ενας επώνυμος πολιτικός με μια επώνυμη Ελληνίδα άρα τα φώτα της δημοσιότητας πάνω σας.
"Είναι αληθινό αυτό όμως ζούμε μια στρωτή ήρεμη ζωή με τα βασικά πράγματα που μας ικανοποιούν, ποιοτικός χρόνος στο τέλος της ημέρας, να συζητάμε να δούμε μια ταινία, ποιοτικές στιγμές με το παιδί μας. Τα μικρά είναι τα πιο σημαντικά στην ζωή και στην καθημερινότητα”.
Η πιο αγαπημένη σου συνήθεια με την Τζένη όταν έχετε χρόνο και οι δύο ;
"Αγαπάμε και οι δύο πάρα πολύ τη θάλασσα, κατά το ήμισυ είμαι και νησιώτης γιατί η μαμά μου είναι από τη Σύρο.
Όταν βρισκόμαστε λοιπόν στην θάλασσα με τους φίλους μας και τα παιδιά είναι μια από τις πιο ωραίες στιγμές. Εξίσου ωραία στιγμή είναι να κάνει ο πιτσιρικάς ποδήλατο στον Εθνικό Κήπο και να τον κυνηγάω από πίσω. Στρωτά φυσιολογικά πράγματα που σε ικανοποιούν”.
Τι όνειρα έχεις για το γιο σου;
"Να τον μεγαλώσω σωστά και να ζει σε συνθήκες τέτοιες που να είναι καλύτερες από αυτές που ζούμε εμείς. Το όνειρο της μέσης ελληνικής οικογένειας που χάθηκε κάπου στην πορεία όλων αυτών των κρίσεων αλλά είναι θεμιτό να θέλουμε το καλύτερο για τα παιδιά μας”.
Θα βοηθήσει η Τζένη στην προεκλογική εκστρατεία θα την χρησιμοποιήσεις;
"Είναι ένας πολύ σταθερός και υποστηρικτικός άνθρωπος. Είναι εκεί δίπλα μου και με στηρίζει πάντα διακριτικά. Δεν είναι εύκολο για μια γυναίκα που είναι πετυχημένη να αφήσει πράγματα. Έχει αφήσει πράγματα για μένα, είχε site και το πούλησε για να μη λένε ότι θα πάρει κρατική διαφήμιση, έκανε τηλεόραση και την σταμάτησε για να μη λένε ότι μπορεί να υπάρχει κάποιου είδους διαπλοκή. Δεν είναι εύκολο για έναν άνθρωπο πρώτης γραμμής όπως είναι η Τζένη να είναι με ένα πολιτικό στις μέρες μας”.
Φοβάσαι χτυπήματα κάτω από τη μέση στην Τζένη προκειμένου να χτυπήσουν εσένα;
"Ο αθλητισμός είναι τέσσερις γραμμές, μπαίνεις μέσα, δείχνεις αυτό που είσαι, αν είσαι καλός σε χειροκροτούν και σε αποθεώνουν, αν δεν είσαι καλός σε βγάζει αλλαγή ο προπονητής σου. Η πολιτική δεν είναι έτσι και στις μέρες μας είναι ακόμα πιο άγρια, όμως όλα αυτά δε μας ακουμπούν και δε μας αγγίζουν.
Το δείχνω στην πράξη με την πορεία και την διαδρομή μου, ότι τα παιδιά, οι γυναίκες, οι οικογένειες, πρέπει να είναι εκτός πολιτικής μάχης, το θεωρώ μη ηθικό".
Λένε πως όταν ένας βουλευτής αποκτά υπουργικά καθήκοντα, και μια και δυο και τρεις φορές, οι φιλοδοξίες του μεγαλώνουν.
"Είναι τόσο πυκνός πια ο πολιτικός χρόνος, τόσο πολλές οι κρίσεις και τόσο απρόβλεπτες οι συνθήκες που ανά πάσα στιγμή μπορεί να συμβεί το οτιδήποτε και να αλλάξει τα οποιαδήποτε δεδομένα. Με αυτόν τον γνώμονα και με τον αξιακό κώδικα που έχω και υπηρετώ και δεν πρόκειται να αλλάξει ποτέ, θα συνεχίσω να περπατάω και να βαδίζω υπηρετώντας τους συμπολίτες μου.
Όποιος δεν το θέλει ,το αισθάνεται βάρος αυτό, να υπηρετεί τους συμπολίτες του να ακούει τα προβλήματα τους, τα μικρά και τα μεγάλα, να προσπαθεί να βρίσκει λύσεις , να είναι εκεί στις δύσκολες στιγμές τους και στις χαρές τους, να είναι ένας με αυτούς. Όποιος αυτό το κάνει από αγγαρεία ή με το ζόρι δεν κάνει για πολιτικός.
Εγώ προσπαθώ να βελτιώνομαι πάντα, να γίνομαι καλύτερος, να εξελίσσομαι, να κλέβω γνώση, να μαθαίνω, να ακούω, να συμβουλεύομαι τον κόσμο. Η εμπειρία έρχεται με τον χρόνο, δεν αγοράζεται ,ούτε κερδίζεται από τη μια μέρα στην άλλη”.
Είσαι αισιόδοξος για τις εκλογές;
"Είμαι αισιόδοξος άνθρωπος και βλέπω το ποτήρι μισό γεμάτο και θεωρώ ότι η ελπίδα είναι κινητήριος δύναμη και για τον κόσμο και για τους πολιτικούς. Είμαι όμως και μαχητής, έχω μάθει να κάνω πρωταθλητισμό και η πολιτική πάντα είναι μια μάχη και είναι σημαντικό να ξεπερνάς τον εαυτό σου”.
Αυτό που σου έχει διδάξει μέχρι τώρα η ζωή και η πολιτική και το ακολουθείς πάντα πιστά;
"Μην ξεχνάς από που ξεκίνησες”.
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr