Την βαθιά ανησυχία της για την απόφαση του αιγυπτιακού δικαστηρίου σχετικά με το καθεστώς της Μονής της Αγίας Αικατερίνης στο Σινά εξέφρασε σε ανακοίνωσή της η Διεθνής Ένωση Βυζαντινών Σπουδών (ΑΙΕΒ).
Συγκεκριμένα, η ΑΙΕΒ καλεί τις αρχές της Αιγύπτου να δώσουν μία απάντηση που θα καθησυχάσει αρχικά την διεθνή κοινή γνώμη αλλά και την ακαδημαϊκή κοινότητα και ζητά να διασφαλιστεί στο ακέραιο η συνέχιση της ύπαρξης και το μέλλον του μοναστηριού και των μοναχών του.
Αναλυτικά η ανακοίνωση της ΑΙΕΒ:
Η Διεθνής Ένωση Βυζαντινών Σπουδών έχει ενημερωθεί για μια απόφαση δικαστηρίου της Αραβικής Δημοκρατίας της Αιγύπτου που κινδυνεύει, τώρα ή στο μέλλον, να αλλάξει τον τρόπο ζωής των μοναχών και το καθεστώς της Μονής της Αγίας Αικατερίνης στο Σινά.
Η είδηση αυτή έχει αναστατώσει έντονα τη διεθνή κοινή γνώμη, ιδίως στην ακαδημαϊκή κοινότητα πολλών χωρών.
Ως Πρόεδρος της Διεθνούς Ένωσης Βυζαντινών Σπουδών, εκ μέρους του Προεδρείου και όλων των εθνικών επιτροπών της, γράφω για να εκφράσω τη βαθιά μου ανησυχία σχετικά με την πρόσφατη απόφαση.
Η Μονή της Αγίας Αικατερίνης, πέρα από ζωντανή μαρτυρία της θρησκευτικής και πνευματικής παράδοσης των τελευταίων δύο χιλιετιών, που ενσαρκώνεται από την παρουσία των μοναχών της, αποτελεί μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς παγκόσμιας σημασίας. Είναι γνωστή για τα βυζαντινά και μεταβυζαντινά μνημεία της, για την πλούσια βιβλιοθήκη της που περιέχει μοναδικά χειρόγραφα της ανατολικής χριστιανικής παράδοσης γραμμένα στα ελληνικά, συριακά, αραβικά, γεωργιανά κ.ά., και για τα πολύ σημαντικά καλλιτεχνικά αντικείμενα που καλύπτουν τους αιώνες της ιστορίας της μονής.
Ταυτόχρονα, η ιστορία του μοναστηριού είναι άρρηκτα συνυφασμένη με την ιστορία της Αιγύπτου, ο πλούτος της οποίας αντανακλάται στη διαρκή ποικιλομορφία των πολιτισμών και των θρησκειών της χώρας, τόσο στο παρελθόν όσο και στο παρόν.
Έχοντας επίγνωση όλων αυτών, η Διεθνής Ένωση Βυζαντινών Σπουδών απευθύνει έκκληση προς τις αρχές της Αραβικής Δημοκρατίας της Αιγύπτου, προς τον Πρόεδρο και τους αρμόδιους Υπουργούς, για μια απάντηση που όχι μόνο θα καθησυχάζει τη διεθνή κοινή γνώμη και την ακαδημαϊκή κοινότητα, αλλά και θα διασφαλίζει και θα εγγυάται τη συνέχιση της ύπαρξης και το μέλλον του μοναστηριού και των μοναχών του, χωρίς καμία αλλαγή στον τρόπο ζωής τους που διατηρείται εδώ και 1500 χρόνια.