Έναν απολογισμό για το 2015 έκανε ο πρόεδρος της Κομισιόν Ζαν-Κλώντ Γιούνκερ με άρθρο του στην ιστοσελίδα project-syndicate.
Όπως ήταν αναμενόμενο, ο πρόεδρος της Κομισιόν δεν μπορούσε να μην αναφερθεί στις πολύμηνες διαπραγματεύσεις της ελληνικής κυβέρνησης με τους ευρωπαίους εταίρους, οι οποίες όπως αναφέρει ο Γιούνκερ «δοκίμασαν την υπομονή όλων μας».
Ειδικότερα, ο κ. Γιούνκερ αναφέρει:
Από την αρχή του χρόνου, οι συζητήσεις για την Ελλάδα δοκίμασαν την υπομονή όλων μας. Πολύς χρόνος και πολύ εμπιστοσύνη χάθηκε. Γέφυρες κάηκαν. Λέξεις ειπώθηκαν που δεν μπορεί κανείς να πάρει εύκολα πίσω
«Η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη δοκιμάστηκε σοβαρά κατά τη διάρκεια του χρόνου που πέρασε από την ελληνική κρίση, ο οικονομικός και κοινωνικός αντίκτυπος της οποίες συνεχίζει να γίνεται αισθητός τόσο στην ευρωζώνη όσο και στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Από την αρχή του χρόνου, οι συζητήσεις για την Ελλάδα δοκίμασαν την υπομονή όλων μας. Πολύς χρόνος και πολύ εμπιστοσύνη χάθηκε. Γέφυρες κάηκαν. Λέξεις ειπώθηκαν που δεν μπορεί κανείς να πάρει εύκολα πίσω. Είδαμε τις δημοκρατίες της Ευρώπης να αντιπαρατίθενται η μία στην άλλη».
Κοιτάξαμε την άβυσσο
Με ιδιαίτερα ανάγλυφο τρόπο, ο Ζαν-Κλωντ Γιούνκερ δεν διστάζει να περιγράψει τον οριακό σημείο στο οποίο έφτασε το ευρωπαϊκό εγχείρημα λόγω της ελληνικής κρίσης:
«Συλλογικά η Ευρώπη κοίταξε την άβυσσο. Και μόνο όταν φθάσαμε στο έσχατο σημείο καταφέραμε να κάνουμε ένα βήμα πίσω. Στο τέλος τα μέλη της Ε.Ε. στήριξαν την Ελλάδα, ελήφθησαν δεσμεύσεις, εφαρμόστηκαν και υιοθετήθηκαν και ένα νέο πρόγραμμα έχει τεθεί σε ισχύ. Η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη επικράτησε και η εμπιστοσύνη άρχισε να αποκαθίσταται. Το σημαντικό σημείο είναι, πλέον, να εφαρμοστούν οι μεταρρυθμίσεις και η Κομισιόν συνεχίζει να στηρίζει την ελληνική πλευρά με ένα Νέο Πρόγραμμα Στήριξης των Μεταρρυθμίσεων αλλά και μέσω της παροχής τεχνικής βοήθειας σε κάθε βήμα σε αυτό το μακρύ ταξίδι».
Η προσφυγική κρίση
Ο πρόεδρος της Κομισιόν επιμένει ιδιαίτερα και στο ζήτημα της προσφυγικής κρίσης, σημειώνοντας πως αποτελεί το δεύτερο πεδίο στο οποίο δοκιμάζεται η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη.
«Δεν κατανοώ γιατί η υλοποίηση των δεσμεύσεων που έχουν αναληφθεί στο υψηλότερο επίπεδο είναι το τόσο δύσκολο», αναφέρει μεταξύ άλλων ο Γιούνκερ.
«Για παράδειγμα, στη μία σύνοδο μετά την άλλη, οι ηγέτες υποστήριζαν ότι θα στείλουν δυνάμεις για να βοηθήσουν την Ελλάδα να προστατεύσει καλύτερα τα εξωτερικά σύνορα της Ε.Ε ή θα ενισχύσουν οικονομικά τους γείτονές μας στην Ιορδανία, τον Λίβανο και την Τουρκία για να αντιμετωπίσουν τον μεγάλο αριθμό μεταναστών.
Κάθε φορά, πέρναγαν εβδομάδες χωρίς να επιτυγχάνονται οι στόχοι, χωρίς να εκπληρώνονται οι δεσμεύσεις. Αντίθετα ξεκίνησε ένα «παιχνίδι αλληλοκατηγοριών» που έβαζε το ένα κράτος να αντιπαρατίθεται με το άλλο, ένας αγώνας δρόμου προς τον πάτο στον οποίο οι εθνικές κυβερνήσεις υποβάθμιζαν το σύστημα παροχής ασύλου τους για να το κάνουν λιγότερο ελκυστικό από εκείνο της διπλανής χώρας. Και οι πολιτικοί από τα δεξιά μέχρι τα αριστερά έτρεφαν έναν λαϊκισμό που έφερναν μόνο θυμό, όχι λύσεις».
Σε έντονα συναισθηματικό ύφος, ο Γιούνκερ αναφέρει μεταξύ άλλων πως η Ευρώπη είναι «η αγάπη της ζωής μου. Αυτή η γενναία ήπειρος. Με τους ευγενικούς ανθρώπους. Ένα μέρος που θεωρείται διεθνώς ως ασφαλές και δίκαιο. Πρέπει να επιβεβαιώσουμε αυτήν τη φήμη. Πρέπει να δείξουμε την αντίστασή μας».