Επιμένει ο Βαρουφάκης για το παράλληλο σύστημα πληρωμών

Νέα παρέμβαση για το θέμα του παράλληλου συστήματος πληρωμών.

Νέα παρέμβαση για το θέμα του παράλληλου συστήματος πληρωμών που φέρεται να εισηγήθηκε στο υπουργικό συμβούλιο το 2015 ο τότε υπουργός Οικονομιών Γιάνης Βαρουφάκης. Σε κείμενο που αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα του DiEM25, του κινήματος του Γιάνη Βαρουφάκη, γίνεται λόγος για «υστερική προπαγάνδα» για το θέμα, μετά το σάλο αντιδράσεων που προκάλεσαν οι σχετικές αποκαλύψεις.

«Το ζητούμενο είναι να σταματήσει η ερημοποίηση της χώρας. Το παράλληλο σύστημα πληρωμών ήταν, και παραμένει, βασικό εργαλείο για την επίτευξη αυτού του εθνικά και πατριωτικά ανώτατου καθήκοντος» αναφέρεται μεταξύ άλλων στο κείμενο.

Διαβάστε το πλήρες κείμενο όπως δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα του DiEM 25

«ΤΙ ΚΡΥΒΕΤΑΙ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΣΤΕΡΙΚΗ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΛΗΡΩΜΩΝ

Την ώρα που…

οι εργαζόμενοι καλούνται να τα βγάλουν πέρα με όλο και μικρότερους μισθούς
οι συνταξιούχοι, έχοντας χάσει το ΕΚΑΣ και την επικουρική, χάνουν σταδιακά την πενιχρή κύρια σύνταξή τους
οι ελεύθεροι επαγγελματίες εξοντώνονται από εισφορές σε ταμεία που δεν τους εξασφαλίζουν τίποτα
οι επιχειρήσεις αφανίζονται από φόρους που πετιούνται στο βαρέλι-δίχως-πάτο του μη βιώσιμου χρέους
ένα στα δύο νοικοκυριά αποτελείται από ανέργους ή οικτρά υπο-απασχολούμενους
οι άνεργοι χάνουν κάθε ελπίδα
οι επενδυτές γελάνε με τα σχέδια για «έξοδο στις αγορές»
οι νέοι μεταναστεύουν κατά χιλιάδες

…πολιτικά κόμματα και «μέσα» τα οποία τον Ιανουάριο του 2015 «θίχτηκαν» που στεναχωρήσαμε τον Γιερούν Ντάιζελμπλουμ (λέγοντάς ΟΧΙ στις απειλές του για κλείσιμο τραπεζών αν δεν πούμε ΝΑΙ ΣΕ ΟΛΑ), και τον επόμενο Ιούλιο ορύωνταν υπέρ του ΝΑΙ, σήμερα ορύωνται εναντίον του παράλληλου συστήματος πληρωμών.

Τι κρύβεται πίσω από αυτή την υστερία για το παράλληλο σύστημα πληρωμών;

Κρύβεται ο τρόμος που ένιωσε η ολιγαρχία το 2015 όταν έχασε τον έλεγχο των εξελίξεων, με τον λαό να μην χειραγωγείται πλέον εύκολα από τα φερέφωνά της
Κρύβεται ο θυμός της τρόικας όταν αντιμετώπισε έναν υπουργό οικονομικών χώρας της Ευρωζώνης αποφασισμένο να μην δεχθεί άλλο ένα αρπακτικό δάνειο (με αντάλλαγμα την μονιμοποίηση της χρεοδουλοπαροικίας της χώρας του)
Κρύβεται η αντιπάθεια όσων προτιμούσαν μια μονομερή έξοδο από το ευρώ (π.χ. με παράλληλο νόμισμα) χωρίς να δοθεί η ευκαιρία στην ΕΕ να σκεφτεί σοβαρά την πιθανότητα ενός έντιμου συμβιβασμού.
Κρύβεται ο πανικός του Eurogroup όταν οι αφέντες του κατάλαβαν ότι η μικρή αυτή χώρα είχε τρόπους να τιμήσει το ΟΧΙ της και να κρατηθεί, παρά τις αναπόφευκτες δυσκολίες, όρθια μέσα στην Ευρωζώνη (ακόμα κι αν της έκλειναν τις τράπεζες) – με το κόστος μιας αποβολής της από το ευρώ να ανέρχεται στα 1 τρις ευρώ για την ΕΕ και τους θεσμούς της

Αυτά είναι τα κίνητρα που κρύβονται πίσω από την υστερία των ημερών.

Κάθε φορά που προσεγγίζουμε την επέτειο του δημοψηφίσματος, η τρόικα εσωτερικού δαιμονοποιεί το παράλληλο σύστημα πληρωμών ώστε να εξορκίσει εκείνο το ΟΧΙ που απαιτούσε ένα τέτοιο σύστημα ως στήριγμα.

Κρύβεται όμως και κάτι άλλο:

Κρύβεται η αδυναμία ενός πρωθυπουργού να χρησιμοποιήσει, και να οικειοποιηθεί-υπεραμυνθεί, το μόνο όπλο με το οποίο μπορούσε να υποστηρίξει την ρήξη με την τρόικα – την ρήξη που υποσχέθηκε στον λαό στην περίπτωση που η τρόικα αρνείτο να διαπραγματευτεί.

Εν κατακλείδι, το παράλληλο σύστημα πληρωμών:

Ούτε θα αντικαθιστούσε το ευρώ ούτε και θα εισήγαγε νέο νόμισμα
Θα επέτρεπε στην κυβέρνηση να διαθέτει ρευστότητα και αγοραστική δύναμη σε προμηθευτές και σε αδύναμους πολίτες (π.χ. ληξιπρόθεσμες οφειλές αλλά και το ΕΚΑΣ ή μέρος των μισθών/συντάξεων που η τρόικα τελικά «κούρεψε»)
Βασιζόταν σε υποσχετικές εκφρασμένες σε ευρώ που ναι με δεν μπορούσαν να ρευστοποιηθούν αλλά οι οποίες, δε, θα είχαν μόνιμη και σταθερή ζήτηση καθώς οι πολίτες μπορούσαν να πληρώνουν τους φόρους τους με αυτές (κάτι προτιμότερο από το να χρησιμοποιούν για αυτό τον σκοπό ευρώ έκδοσης ΕΚΤ)
Δεν ήταν παρά ένα εργαλείο για να μείνει η Ελλάδα βιώσιμα εντός του ευρώ, αλλά και να μειωθεί το κόστος από την «εκπαραθύρωση» από το ευρώ που σχεδίαζαν, και σχεδιάζουν, ο κ. Σόιμπλε και οι συν αυτώ
Έπρεπε και μπορούσε να εφαρμοστεί ανεξάρτητα από την έκβαση της σύγκρουσης με την τρόικα – κι όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά σε όλες τις χώρες-μέλη της Ευρωζώνης υπό πίεση ρευστότητας (π.χ. Ιταλία) (Βλ. την οικονομική ατζέντα του DiEM25 «Μια Νέα Συμφωνία για την Ευρώπη»)
Ήταν εφαρμόσιμο εντός ημερών, τουλάχιστον ως προς την πρώτη φάση του – η οποία θα έδινε μεγάλες ανάσες τόσο στον δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα
Θα ανάγκαζε (εφόσον το ανακοινώναμε την 6η Ιουλίου του 2015) τον κ. Ντράγκι και την κα Μέρκελ να αναδιπλωθούν.

Δεν είναι πρώτη φορά στην ιστορία αυτού του τόπου που εκείνοι που συντάχθηκαν με τους πορθητές ζητούν την κεφαλή όσων σχεδιάσαν την άμυνα της χώρας και πάλεψαν μέχρι το τέλος.