Στο στούντιο του Πρώτου Προγράμματος 91,6 και 105,8 μίλησε ο Στράτος Φαναράς, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της MetronAnalysis, παραχωρώντας μια συνέντευξη για το πολιτικό σκηνικό και τα πολιτικά πρόσωπα της χώρας.
Ο κ. Φαναράς σε ερώτηση που αφορά την ορκωμοσία του νέου Προέδρου της Δημοκρατίας, τον κ. Κωνσταντίνο Τασούλα υπογράμμισε αρχικά:
"Από τη στιγμή που άλλαξε η διαδικασία εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας και φάνηκε ότι είναι πολύ πιθανό να πάμε σε μία λύση η οποία να είναι σχεδόν μονοκομματική ή τέλος πάντων να παίζει αποφασιστικό ρόλο η στήριξη του κυβερνώντος κόμματος, διαρρήχθηκε θα έλεγα κι αυτή η οριζόντια συμφωνία, η οποία εξασφαλιζόταν όλο το προηγούμενο διάστημα, όταν ήταν απαιτητές οι 180 ψήφοι. Επομένως, θα έλεγα ότι πολλές φορές οι πολιτικές εξελίξεις και οι πολιτικές συμπεριφορές ορίζονται και από τα θεσμικά. Το θεσμικό πλαίσιο δεν είναι άμοιρο των εξελίξεων. Αν ήταν αλλιώς δεν θα είχαμε τέτοια φαινόμενα. Με άλλα λόγια, εννοώ ότι αν ήταν υποχρεωμένο το κομματικό σύστημα να επιλέξει με διευρυμένη πλειοψηφία ένα πρόεδρο, δεν θα είχαμε την εύκολη λύση της κομματικοποίησης, της διαδικασίας της απόρριψης και της αποστασιοποίησης θα έλεγα, ακόμα και από τα τελετουργικά (…)".
Στη συνέχεια τόνισε το εξής γεγονός:
"Τίποτα δεν είναι μπετόν αρμέ πια στις μέρες μας. Όλα είναι ρευστά και παίζονται. Στην ουσία αυτό έχουμε. Δηλαδή, μια πόλωση η οποία έχει πάρει μεγάλες διαστάσεις (…). Και στη μέση έχουμε έναν χώρο ο οποίος είναι συστημικά και μη συστημικά κόμματα και σχήματα, τα οποία όμως, κάτω από την πίεση των γεγονότων, κάτω από τη βοή των γεγονότων, αναγκάζονται σε κοινωνική βάση λίγο ή πολύ να συνταυτίζονται με αυτούς που οδηγούν τους δύο πόλους. Άρα, όλα τα σχήματα άμεσα πιέζονται".
Τέλος, αναφορικά με το τι ισχύει με τη δημοφιλία κάποιου πολιτικού προσώπου είπε χαρακτηριστικά:
"Εξαρτάται από τους καιρούς. Όταν έχουμε δύσκολους καιρούς, επιβραβεύονται αυτοί που μπορούν να εκπροσωπήσουν τα βουβά ή τα φανερά κοινωνικά αισθήματα. Όταν έχουμε δηλαδή, μια εποχή στην οποία κυριαρχεί ο θυμός προφανώς ένας πολιτικός ήπιων τόνων δεν μπορεί να την εκπροσωπήσει. Όταν υπάρχει ένας κοινωνικός θυμός, όταν οι πολίτες συμπεριφέρονται ως θυμωμένοι θαμώνες καφενείου, ένας πολιτικός ο οποίος θέλει να πορεύεται με βάση τον ορθό λόγο, είναι δύσκολο να επικοινωνήσει μαζί τους και άρα, είναι δύσκολο να είναι και δημοφιλής.
Αντίθετα, υπάρχουν καιροί κι αυτοί οι καιροί είναι συνήθως μετά από τραυματικές εμπειρίες που ακολουθούν αυτές τις θυμωμένες περιόδους, όπου το εκκρεμές έρχεται στην άλλη πλευρά και απαιτείται σχέδιο, σοβαρότητα και ανάγκη να βγούμε από μια κρίση. Τότε ο πολιτικός, ο οποίος έχει σχέδιο και συγκροτημένη πρόταση, ακούγεται πολύ πιο εύκολα και μπορεί να δημιουργήσει ένα έδαφος θετικής πορείας. Στην ουσία η ιστορία και η πολιτική εμπειρία μου λέει, ότι προχωράει με οπισθοδρομήσεις και δεν είναι γραμμική η εξέλιξη των πραγμάτων, θα οπισθοχωρήσουμε. Το έχουμε κάνει αυτό πολλές φορές. Θα ξαναβγούμε μπροστά και δώσε του (…)".