Αν και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ζήτησε στην τελευταία συνάντηση του με τον Κυριάκο Μητσοτάκη να δοθεί λίγος χρόνος ώστε να "απομακρυνθεί" η συζήτηση για το μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη από την απεργία πείνας του Πάνου Ρούτσι, η κυβέρνηση εκτιμά διαφορετικά το πολιτικό timing, φέρνοντας την νομοθετική ρύθμιση αυτήν την εβδομάδα στη Βουλή, με τον Κυριάκο Μητσοτάκη να την υποστηρίζει με την ομιλία του.
Όπως όλα δείχνουν, το μνημείο, έκτασης 4.500 τ.μ., θα "αποστειρωθεί" καθώς πάνω σε αυτόν τον χώρο, δεν θα επιτρέπεται καμία διαμαρτυρία-διαδήλωση, με το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη να είναι υπεύθυνο για τα μέτρα τάξης και το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας αρμόδιο για την συντήρηση και ανάδειξη του μνημείου. Ο Νίκος Δένδιας δεν έχει ακόμη τοποθετηθεί για την απόφαση της κυβέρνησης, αν και πηγές του Μεγάρου Μαξίμου έλεγαν ότι ο ΥΕΘΑ είχε ενημερωθεί για τις νέες αρμοδιότητες, για τις οποίες δεν εξέφρασε καμία αντίρρηση.
Το "ουδέν σχόλιον" που έλεγαν συνεργάτες του Υπουργού, υποδηλώνει για πολλούς διαφορετική θέση από αυτήν που διέρρευσε από συνεργάτες του Πρωθυπουργού, ωστόσο το …μυστήριο θα λυθεί σύντομα και στην πράξη από όσα θα γίνουν μετά την ψήφιση της τροπολογίας. Το βέβαιον είναι ότι δεν θα …κατέβει ο Στρατός στο Σύνταγμα, και πως όσοι διαδηλώνουν στο μνημείο θα είναι αντιμέτωποι με ποινικές κυρώσεις που θα επισύρουν ποινή φυλάκισης έως δύο χρόνια. Βέβαιον είναι ακόμη ότι τα ονόματα των 57 νεκρών δεν θα σβηστούν από συνεργεία καθαριότητας, αλλά είναι πολύ πιθανό, ότι όσοι επιχειρήσουν να τα ξαναγράψουν μπορεί να συλληφθούν από τους άνδρες της ΕΛΑΣ.
Η …πρόβα θα γίνει σύντομα, αμέσως μετά την έκδοση του ΦΕΚ με την επίμαχη τροπολογία. Χθες πάντως το κίνημα "Μέχρι Τέλους" έδειξε τις προθέσεις του, κόντρα στις διαθέσεις της κυβέρνησης. Στελέχη του έγραψαν εκ νέου με κόκκινη μπογιά τα ονόματα των 57 νεκρών, με τον Πάνο Ρούτσι να δίνει το παρών και να γράφει και ο ίδιος εκ νέου τα σβησμένα από τη βροχή ονόματα των θυμάτων. Το Σάββατο σε εκδήλωση εκπαιδευτικών στου Ζωγράφου, τόσο ο ίδιος όσο και η Μαρία Καρυστιανου ήταν σαφείς: "Τα ονόματα πρέπει να μείνουν εκεί μέχρι να ολοκληρωθεί η δίκη, ως ύστατος φόρος τιμής στους 57 νεκρούς. Αν η κυβέρνηση τα σβήσει, θα είναι για μία ακόμη φορά απάνθρωπη" είπαν.
Οι αντιρρήσεις και τα επιχειρήματα
Ο χειρισμός του θέματος από την κυβέρνηση, όσον αφορά το momentum, δεν βρίσκει σύμφωνα όλα τα γαλάζια στελέχη. Μόλις προχθές ο Στέλιος Πέτσας μίλησε για χαμηλά αντανακλαστικά της κυβέρνησης, διευκρινίζοντας ωστόσο ότι η προσωπική του θέση είναι πως το μνημείο πρέπει να είναι "ελεύθερο από διαδηλώσεις και διαμαρτυρίες". Κι άλλοι γαλάζιοι σε κατ' ιδίαν συζητήσεις τους εκφράζουν την ίδια άποψη, υποστηρίζοντας ότι τώρα δεν ήταν η ώρα για μια τέτοια κίνηση, η οποία θα δυναμιτίσει το κλίμα.
Για το Μέγαρο Μαξίμου το διακύβευμα είναι ξεκάθαρο: "σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες στα μνημεία των πεσόντων δεν επιτρέπονται διαμαρτυρίες. Είναι χώρος που εξυπηρετεί άλλους σκοπούς. Να τιμήσει εκείνους που έπεσαν για να είμαστε εμείς σήμερα ελεύθεροι. Γιατί δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε σε αυτό;", λένε. Ο Άκης Σκέρτσος, στενός συνεργάτης του Πρωθυπουργού, με άρθρο του στο Βήμα της Κυριακής, υποστηρίζει ότι σκοπός της τροπολογίας είναι "μία νέα οριοθέτηση του Μνημείου, που περιλαμβάνει τον χώρο μπροστά από αυτό, όπου χωρίς την σαλαμοποίηση αρμοδιοτήτων, που μας οδηγούν σε κενό αποφάσεων, το μνημείο προστατεύεται ως χώρος απόλυτου σεβασμού και μνήμης".
Κυβερνητικά στελέχη σημειώνουν ότι αυτή η οριοθέτηση δεν σημαίνει απαγόρευση του συνέρχεσθαι. "Πορείες και διαδηλώσεις μπορούν να γίνουν οπουδήποτε αλλού, πάντοτε σύμφωνα με όσα ορίζει ο νόμος. Γιατί θα πρέπει να γίνονται πάνω στο μνημείο;" Στον αντίποδα η αντιπολίτευση, τα κόμματα της οποίας όπως όλα δείχνουν θα αντιτεθούν στην τροπολογία, υποστηρίζουν ότι αυτή η κίνηση τώρα από την πλευρά της κυβέρνησης, έρχεται ως αποτέλεσμα της ήττας της στο θέμα της απεργίας πείνας του Πάνου Ρούτσι και την χαρακτηρίζουν επικοινωνιακό τρικ για την προσέλκυση δεξιόστροφων εκλογικών κοινών. Η μάχη της Τρίτης στη Βουλή αναμένεται σφοδρότερη από εκείνη που έγινε στην Ολομέλεια για την εξωτερική πολιτική, με την σκιά της τραγωδίας των Τεμπών να την ενισχύει.