Ο Κώστας Σημίτης είναι ο μόνος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ που το παρέλαβε με καταστατικές διαδικασίες και κανονικές ψηφοφορίες σε συνέδριο- άρα με τυπικό δημοκρατικό τρόπο. Το παρέδωσε όμως ανορθόδοξα και αντικαταστατικά, σε ένα διαμέρισμα της οδού Αναγνωστοπούλου. Έτσι δεν λογοδότησε ο ίδιος στις εκλογές του 2004 για την εντολή που πήρε το 2000. Την ήττα που προήλθε από την πολιτική του τη χρεώθηκε ο Γιώργος Παπανδρέου -στον οποίο όφειλε εν μέρει την επικράτησή του το 1996.
Ο Κώστας Σημίτης είναι ο μόνος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ που το παρέλαβε με τυπικό δημοκρατικό τρόπο. Το παρέδωσε όμως ανορθόδοξα σε ένα διαμέρισμα
Ενδεχομένως αυτά συνιστούν μια από πήγες της μετέπειτα κακοδαιμονίας του ΠΑΣΟΚ. Αν η διαδοχή του 2004 είχε γίνει κανονικά και αν Παπανδρέου δεν φορτωνόταν μια προαναγγελθείσα ήττα μόλις ανέλαβε, ίσως πράγματα θα είχαν πάρει διαφορετική τροπή.
Ήταν όμως μια περίοδος στην οποία ο Σημίτης προσπαθούσε να διαχωρίσει τον παπανδρεϊσμό σε πατέρα και γιο -και σε αυτό τον διευκόλυνε ο δεύτερος. Απέναντι στον Ανδρέα η στρατηγική του ήταν να πάρει ιστορικά τη ρεβάνς για την κακομεταχείριση του από τον ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ. Να διαμορφώσει στη διαχρονική συλλογική συνείδηση την εικόνα μιας σχέσης του τύπου Τρικούπης–Δηλιγιάννης: από τη μια πλευρά η συνετή πολιτική που ωφελεί και από την άλλη η χαρισματική δημαγωγία που βλάπτει.
Εκ παραλλήλου προσέγγιζε τον Γιώργο Παπανδρέου, έχοντας να του προσφέρει ότι δια της επικράτησης του δεν θα αλλάξει χέρια το οικόσημο των Παπανδρέου. Έτσι όταν πέθανε ο Ανδρέας παραβίασε τους αστικούς τρόπους του και έσπευσε να συλλυπηθεί τη Μαργαρίτα και όχι τη χήρα του εκλιπόντος.
Η διαγραφή Σημίτη και η συμμαχία με τον Ευάγγελο Βενιζέλο
Ο Γιώργος πρώτα συμμάχησε μαζί του και στη συνέχεια τον ταπείνωσε. Τον διέγραψε από την Κοινοβουλευτική Ομάδα για ασήμαντη αφορμή και στη συνέχεια τον έκοψε από τα ψηφοδέλτια και τον άφησε εκτός Βουλής.
Ο Σημίτης αντιμετώπισε στωικά αυτή την πρόκληση υπολογίζοντας ότι θα απαντήσουν οι εξελίξεις για λογαριασμό του. Γι’ αυτό προσπάθησε να στηρίξει τον Βαγγέλη Βενιζέλο, στην αυτοκαταστροφική προσπάθεια του 2007 που απέληξε στο στραπατσάρισμά του από το Γιώργο.
Εκτοτε ο πρώην Πρωθυπουργός ακολουθώντας τη γραμμή «είμαι συνιδρυτής του ΠΑΣΟΚ», μετείχε σε κάποιες επετειακές τελετές, αλλά έδειχνε ότι μένει μακριά από τις τρέχουσες εσωκομματικές διεργασίες και αρκείται σε ρόλο μεταξύ Νέστωρα και Κιγκινάτου.
Αλλά αυτά στην επιφάνεια. Από το γραφείο του στην οδό Ακαδημίας δεν σταμάτησε να περνάει κόσμος… Από το «Latifudium» του Κορακοχωρίου δεν σταμάτησε να παρεμβαίνει με συμβουλευτική αρθρογραφία -κυρίως για την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας.
Ξαφνικά βρέθηκε στην κορυφή ενός τριγώνου που διαμόρφωσε ο Βενιζέλος προσπαθώντας να κάνει κάτι που κανείς δεν αντιλαμβάνεται. Τι ακριβώς επιδίωξε με την πρωτοβουλία του να συζητήσει με τους δύο προκάτοχους του; Να τον συνδράμουν στην προσπάθεια να διαλύσει το…. ΠΑΣΟΚ για να αποκτήσει δικό του κόμμα με τον τίτλο «Δημοκρατική Παράταξη»; Αν μη τι άλλο δύσκολα θα είναι «παράταξη» με τα ποσοστά που αναμένεται να εξασφαλίσει και πιο δύσκολα θα είναι «δημοκρατική», αν συνεχιστεί η αλαζονική πρακτική στη λήψη των αποφάσεων.
Ξαφνικά ο Κώστας Σημίτης βρέθηκε στην κορυφή ενός τριγώνου που διαμόρφωσε ο Βενιζέλος προσπαθώντας να κάνει κάτι που κανείς δεν αντιλαμβάνεται.
Ο Γιώργος ευλόγως το ξέκοψε. Όχι μόνο γιατί ίδιος υπολαμβάνει το ΠΑΣΟΚ ως κληροδότημα. Αλλά και γιατί αντιλαμβάνεται ότι ο Βενιζέλος έχει τον «ανθρωποδιώχτη» και όπως δεν του στέριωσε το ΠΑΣΟΚ έτσι δεν θα του στεριώσει και το νέο κόμμα. Είναι λογικό να προτιμάει την ανασύσταση του Κινήματος που θεμελίωσε ο πατέρας του, το οποίο ενδεχομένως κάποια στιγμή θα χρειαστεί έναν Παπανδρέου στη μηχανή του.
Η εντολή Βενιζέλου από την κομματική βάση
Σε κάθε περίπτωση όμως έχει ένα δίκιο: στην εντολή που πήρε ο Βενιζέλος από την κομματική βάση το 2012 δεν περιλαμβάνεται ούτε η διάλυση του ΠΑΣΟΚ, ούτε η ένταξη του σε καμιά «Ελιά», σε καμιά Πορτοκαλιά και σε καμιά «Δημοκρατική Παράταξη». Συνεπώς μόνο το συνέδριό του μπορεί να πάρει τέτοιες αποφάσεις. Και προφανώς προς αυτό θα κινηθεί για να φέρει σε δύσκολη θέση τον Βενιζέλο – που άργησε άλλωστε να ανακαλύψει το ΠΑΣΟΚ.
Ο Σημίτης όμως πως το βλέπει; Από τη συνάντηση με τον Βενιζέλο προκύπτει ότι και αυτή τη φορά συντάσσεται μαζί του- όπως άλλωστε είχε συνταχθεί, αν δεν είχε υποκινήσει κιόλας, την «Ελιά», τους «58»- για μερικούς ακόμη και στο «Ποτάμι» έβαλε το χέρι του.
Που το πάει ο Βενιζέλος το βλέπουμε, που το πάει ο Γιώργος επίσης. Ο Σημίτης που το πάει εγκαταλείποντας την οφειλόμενη ουδετερότητα απέναντι στους διαδόχους του; Γιατί κάνει το λάθος να ξανασυμμαχήσει με τον Βενιζέλο, χαρίζοντας το ΠΑΣΟΚ στο Γιώργο;
Για πολιτικό με τη δική του εμπειρία δεν είναι ότι καλύτερο να μετέχει στη διάλυση του κόμματος του όποιου υπήρξε αρχηγός και Πρωθυπουργός
Άλλοι λένε ότι βλέπει στον ορίζοντα να ηγείται ο ίδιος κάποια στιγμή της «Δημοκρατικής Παράταξης» και άλλοι ότι δεν εγκατέλειψε το όνειρο της προεδρίας της Δημοκρατίας, με το επιχείρημα ότι «έτσι θα πάρει η παράταξη τα πάνω της»- άρα πρέπει κάποιος πολιτικός φορέας να το προωθήσει. Για πολιτικό με τη δική του εμπειρία όμως δεν είναι ότι καλύτερο να μετέχει στη διάλυση του κόμματος του όποιου υπήρξε αρχηγός και Πρωθυπουργός.
Η εξήγηση βρίσκεται ίσως στη διαπίστωση ότι ο Σημίτης είναι επίσης ο μόνος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ που δεν υπήρξε ηγέτης του με την έννοια να το πάρει από την αντιπολίτευση και να το πάει στην κυβέρνηση: το παρέλαβε στην εξουσία και ουσιαστικά παρέλαβε το κράτος με το οποίο πολιτεύτηκε. Το ΠΑΣΟΚ από την αντιπολίτευση στην κυβέρνηση το οδήγησαν μόνο οι δυο Παπανδρέου…
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr