H Deutsche Welle γράφει πως ένα μικροσκοπικό δημοσίευμα της Bild για πιθανή αναζωπύρωση του ελληνικού προβλήματος προκάλεσε την έντονη κινητικότητα του Σόιμπλε,προς το ΔΝΤ για να παραμείνει στο πρόγραμμα.
Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά το δημοσίευμα και μόνο το άκουσμα της λέξης Grexit σε αυτήν την κρίσιμη από κάθε άποψη πολιτική συγκυρία προκαλεί ρίγη ανησυχίας στο κυβερνών κόμμα της Άγκελα Μέρκελ.
Λόγω της παρατεταμένης διαπραγμάτευσης με τους θεσμούς, ειδικά ο κ Σόιμπλε εμφανίζεται εκτεθειμένος απέναντι στην Κ.Ο. της Χριστιανικής Ένωσης, καθώς όπως είναι γνωστό εγγυήθηκε την παραμονή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου για να εξασφαλίσει την συγκατάθεσή της στη Βουλή για το τρίτο πρόγραμμα διάσωσης.
Το δημοσίευμα της Deutsche Welle αναφέρει επίσης ότι το βασικό μήνυμα που εξέπεμψε χθες ο Σόιμπλε διά του εκπροσώπου του ήταν προς το ΔΝΤ και ενόψει της συνεδρίασης του Εκτελεστικού Συμβουλίου στις 6 Φεβρουαρίου, από την οποία θα κριθεί οριστικά η συμμετοχή του στο ελληνικό πρόγραμμα. Στο μήνυμα του, υπενθύμισε τη δέσμευση που έδωσε το Ταμείο στο Eurogroup τον περασμένο Μάιο για την παραμονή του στο ελληνικό πρόγραμμα, αλλά και η ίδια η Κριστίν Λαγκάρντ στον Γερμανό υπουργό Οικονομικών Β. Σόιμπλε στο περιθώριο του πρόσφατου οικονομικού φόρουμ στο Νταβός της Ελβετίας.
Όπως παρατηρεί σε ανταπόκριση από τις Βρυξέλλες η έγκριτη Neue Zürcher Zeitung, τα «γεράκια» της ευρωζώνης, όπως αποκαλεί τη Γερμανία και την Ολλανδία, χώρες των οποίων οι κυβερνήσεις δίνουν σε λίγους μήνες αγώνα πολιτικής επιβίωσης, από τη μια χρειάζονται το ΔΝΤ, διότι το εμπιστεύονται περισσότερο από ό,τι την Κομισιόν για τη σκληρή «εφαρμογή» των μέτρων και έχουν δεσμευθεί επ' αυτού στα Κοινοβούλιά τους, από την άλλη όμως δεν συμφωνούν με την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους, που ζητά το ΔΝΤ.
Μέσα σε αυτό το κλίμα ανατροφοδοτούμενης κρίσης η Bild επαναφέρει το φάντασμα του Grexit σε ένα «άρθρο» επτά προτάσεων. Επικαλούμενος κύκλους του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος, ο αρθρογράφος προκαταλαμβάνει αναζωπύρωση της συζήτησης για Grexit, με τον υπουργό Οικονομικών να τίθεται υπέρ της εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ. Ο αποδέκτης είναι διπλός: αφενός για να προλάβει αντιδράσεις στο εσωτερικό του κόμματος του Σόιμπλε, που πείθεται όλο και λιγότερο ότι η ελληνική κρίση θα έχει ημερομηνία λήξης με την Ελλάδα μέσα στο ευρώ, και αφετέρου η ίδια η Ελλάδα, για να μη θεωρεί ευάλωτη και εκβιάσιμη τη γερμανική πλευρά λόγω των βουλευτικών εκλογών αλλά και για να επιταχύνει την υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων.