Η ακροδεξιά στην Ελλάδα, παρά την παρέμβαση της Δικαιοσύνης για την υπόθεση της Χρυσής Αυγής, φαίνεται πως έχει πιάσει ρίζες, αποκτώντας πολλούς υποστηρικτές σε κρατικούς θεσμούς. Αυτό άλλωστε μαρτυρούν και τα ποσοστά του νεοναζιστικού μορφώματος στις ευρωεκλογές, τα οποία αυξήθηκαν.
Υπό το πρίσμα αυτό, ο ο αναπληρωτής καθηγητής Θεωρίας του Κράτους και του Δικαίου στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Δημήτρης Χριστόπουλος, μαζί με πέντε άλλους νέους ερευνητές, (Δημήτρης Κουσουρής, Δημοσθένης Παπαδάτος-Aναγνωστόπουλος, Κλειώ Παπαπαντολέων και Αλέξανδρος Σακελαρίου), πραγματοποίησαν την πρώτη έρευνα-χαρτογράφηση των υποστηρικτών της Χρυσής Αυγής, οι οποίοι δημιουργούν ακροδεξιούς θύλακες μέσα στους κρατικούς μηχανισμούς. Ο κάθε ένας από τους συμμετέχοντες, πραγματοποίησε έρευνα σε έναν καίριο κρατικό μηχανισμό, προκειμένου να καταγράψει τις ομάδες που έχει δημιουργήσει η Χρυσή Αυγή.
Η διατήρηση ακραία συντηρητικών στοιχείων μέσα στους θεσμούς του κράτους είναι υπαρκτή, αν και δεν αποτελεί «ελληνική πρωτοτυπία»
Μέσα από την καταγραφή περιστατικών, νομολογίας αλλά και δηλώσεων στον Τύπο, η έρευνα φωτίζει πτυχές της ανόδου της ακροδεξιάς, που είχαν αντιμετωπιστεί ως συγκυριακά ή περιθωριακά φαινόμενα, χωρίς να έχουν αποτελέσει αυτοτελές ως τώρα αντικείμενο επιστημονικής μελέτης.
Η μελέτη κινείται γύρω από τέσσερις άξονες: αστυνομία, δικαιοσύνη, στρατός, εκκλησία. Ως πλέον προβληματικός τομέας θεωρείται η αστυνομία, η οποία φέρει «ένα συγκεκριμένο ιστορικό φορτίο, που έχει ως περιεχόμενο την καταστολή με αποτέλεσμα να είναι ο πιο εκτεθειμένος κρατικός μηχανισμός σε αυτού του είδους την ιδεολογία», εκτιμά ο Δημήτρης Χριστόπουλος.
Οι ρίζες της ακροδεξιάς στην Αστυνομία
Η έρευνα αναζητά τις ιστορικές ρίζες των ακροδεξιών τάσεων της αστυνομίας στον εμφύλιο, στις δεκαετίες του 1960 και 1970 αλλά και στη μεταπολίτευση. Εμφαση δίνεται στις τελευταίες δύο δεκαετίες, εστιάζοντας στις σχέσεις ειδικών τμημάτων της αστυνομίας, όπως των ομάδων ΔΙΑΣ, ΔΕΛΤΑ, ΖΗΤΑ ή των ειδικών φρουρών και συνοριοφυλάκων, με τη Χρυσή Αυγή. Στο επίκεντρο βρίσκονται επίσης αμφιλεγόμενοι χειρισμοί της αστυνομίας σε θέματα μεταναστών, ήδη από τη δεκαετία του 1990, μετά τη μαζική άφιξη αλβανών μεταναστών. Τα περιστατικά που καταγράφει η έρευνα καταδεικνύουν μία «εν λευκώ» εξουσιοδότηση στην αστυνομία να αντιμετωπίζει τους μετανάστες συλλήβδην ως εγκληματίες.
Ακροδεξιά «σταγονίδια» και μέσα στη Δικαιοσύνη
Πιο σύνθετη είναι η περίπτωση της δικαιοσύνης. Μολονότι δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι δικαστές διαπνέονται γενικά από δημοκρατικά αισθήματα, εντούτοις ο Δημήτρης Χριστόπουλος εκτιμά ότι κατά καιρούς «έχουν υπάρξει νησίδες μέσα στη δικαιοσύνη -ποινική, αστική και κυρίως διοικητική- όπου αναπαράγονται κρίσεις που παραπέμπουν σε έναν πολύ ακραίο συντηρητισμό».
Η έρευνα καταγράφει αμφιλεγόμενες δικαστικές αποφάσεις που επιτρέπουν ρατσιστικές πρακτικές ιδίως έναντι μεταναστών, ανέχονται πρακτικές ευτελισμού της ανθρώπινης προσωπικότητας, αλλά και αποφάσεις που επιτρέπουν την εκφορά αντισημιτικού και νεοναζιστικού λόγου. Ως προς το σημείο αυτό εκτενής είναι η αναφορά στη δικαστική υπόθεση του Κωνσταντίνου Πλεύρη και του βιβλίου του «Εβραίοι. Όλη η αληθεια». Το επίμαχο βιβλίο, παρά το πρόδηλα αντισημιτικό και νεοναζιστικό του περιεχόμενο, θεωρήθηκε από τους δικαστές ως «επιστημονικό και ιστορικό». Η αθωωτική απόφαση του εφετείου (2009) για τον Πλεύρη στο πλαίσιο προστασίας της ελευθερίας της έκφρασης συγκεντρώνει μέχρι σήμερα έντονες αμφισβητήσεις.
«Ακροδεξιοί εξτρεμιστές μέσα στους απόστρατους»
Στο στρατό συναντάμε εν τέλει μία «πιο εδραιωμένη δημοκρατική κουλτούρα», σε αντίθεση με την αστυνομία
Αναφορικά με το στρατό η μελέτη εκτιμά ότι πρόκειται για έναν θεσμό με μία επίσης φορτισμένη ιστορική κληρονομιά. Τα ερευνητικά πορίσματα δείχνουν όμως ότι, ακριβώς λόγω του ιδιαίτερου παρελθόντος, στο στρατό συναντάμε εν τέλει μία «πιο εδραιωμένη δημοκρατική κουλτούρα», σε αντίθεση με την αστυνομία, ιδίως μετά τις προσπάθειες που καταβλήθηκαν από τις μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις για τον εκδημοκρατισμό του και την εκκαθάριση των αυταρχικών καταλοίπων της δικτατορίας. Αυτό βέβαια, σημειώνει ο κ. Χριστόπουλος, δεν σημαίνει πως και στον στρατό δεν ανιχνεύονται «φωλιές ακροδεξιού εξτρεμισμού, ιδίως στους απόστρατους».
Κρούσματα και μέσα στην Εκκλησία
Τέλος, εκτενές είναι και το κεφάλαιο για την Εκκλησία. Όπως σχολιάζει ο κ. Χριστόπουλος, σε αντίθεση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες η Εκκλησία στην Ελλάδα «συμπεριλαμβάνεται στους κρατικούς μηχανισμούς και λόγω της ιδιαίτερης θέσης που έχει στο ελληνικό πολίτευμα δεν αυτολογοκρίνεται». Για παράδειγμα, ο κ. Χριστόπουλος αναφέρει δηλώσεις του Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Ανθιμου κατά των ομοφυλόφιλων, καθώς και παλαιότερες αναφορές του Μητροπολίτη Πειραιώς Σεραφείμ για τους Εβραίους με αμφιλεγόμενο περιεχόμενο.
Η έρευνα για την ακροδεξιά στην Ελλάδα καταδεικνύει, σύμφωνα με τον κ. Χριστόπουλο ότι η διατήρηση ακραία συντηρητικών στοιχείων μέσα στους θεσμούς του κράτους είναι υπαρκτή, αν και δεν αποτελεί «ελληνική πρωτοτυπία».
πηγή: Deutsche Welle
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr