Ένα μήνα περίπου από τότε που εξελέγη στην ηγεσία του κόμματός του ο Κυριάκος Μητσοτάκης αλλάζει ουσιαστικά το μοντέλο άσκησης της κομματικής εξουσίας. Ο τρόπος που διευθύνει το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης απέχει από την «πολιτική πυγμής» του Αντώνη Σαμαρά, αλλά και από την πολιτική των παρασκηνιακών διευθετήσεων του Κώστα Καραμανλή.
«Το στυλ του Κυριάκου είναι απλό, ανεπιτήδευτο, συχνά προκλητικό και πάντως αντικομφορμιστικό, σχεδόν αντιηγετικό» λένε όσοι τον παρακολουθούν στις πρώτες του κινήσεις και επιμένουν ότι δεν «δεν διακατέχεται από ανασφάλεια».
Η εικόνα που εμφανίζει η Ν.Δ. με τη σημερινή της μορφή και με τον τρόπο που στελεχώνεται παραπέμπει περισσότερο σε εταιρικό σχήμα που διοικείται με τους όρους εταιρείας και με τις νόρμες της διοίκησης επιχειρήσεων.
Όχι στη στείρα καταγγελία
Την ίδια στιγμή, όσοι συχνάζουν στη Συγγρού, εσχάτως παρατηρούν ότι ο νέος πρόεδρος της Ν.Δ. έχει τον δικό του τρόπο να επικοινωνεί με στελέχη, να συνεργάζεται με τον κομματικό μηχανισμό και να καθοδηγεί τα στελέχη και τα όργανα.
Ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν δείχνει να συμφωνεί καθόλου με όσα στελέχη της ΝΔ υποδεικνύουν να είναι «σκληρός» και να καταγγέλλει γενικώς την κυβέρνηση με το παραμικρό. Πιστεύει ότι θα είναι πιο πειστικός όταν μαζί με την καταγγελία έχει και μια πρόταση. «Δεν διανοείται να διαφοροποιηθεί σε θέματα που τον βρίσκουν σύμφωνο μόνο και μόνο για να κάνει αντιπολίτευση» επισημαίνει πρόσωπο του περιβάλλοντός του.
Μεταξύ των στελεχών αυτά γίνονται ήδη αντικείμενο κριτικής· θα προτιμούσαν να έχει κηρύξει ήδη την έφοδο επιστροφής στην εξουσία. «Μα είναι δυνατόν αυτό να συμβεί μόλις ένα μήνα στην ηγεσία του κόμματος. Η χώρα είχε εκλογές το περασμένο φθινόπωρο» λένε οι στενοί συνεργάτες του Κυρ. Μητσοτάκη.
Tι απαντά στην εσωκομματική κριτική
Ο πρόεδρος της Ν.Δ. αντιπαρέρχεται τη συζήτηση κάποιων ότι δεν έχει βρει βηματισμό και η στρατηγική του είναι θολή όπως και το στίγμα του ιδίου και θεωρεί ότι με τον καιρό όλοι θα προσαρμοσθούν στον δικό του βηματισμό. Άλλωστε δεν άνοιξε ακόμη όλα τα χαρτιά του και λίγοι έχουν συνειδητοποιήσει ότι πριν από όλα έχει τελείως διαφορετική ατζέντα ή τουλάχιστον θέλει να επιβάλει.
Ο τρόπος που επέλεξε να απαντήσει στο ερώτημα που θέλει να κινηθεί η Ν.Δ. και η αναφορά του ότι προτιμά το κέντρο από τα δεξιά με την επισήμανση ότι κάποιοι θα από το κόμμα θα χάσουν για να επιτευχθεί ο στόχος της κεντρώας διεύρυνσης, δείχνει ότι αδιαφορεί για τις πάσης φύσεως αντιδράσεις.
Εκτός από τις πάγιες«αξίες» της παραδοσιακής πολιτικής, θέλει το κόμμα του να συζητεί για νέα πράγματα, όπως είναι το Διαδίκτυο, τα μεταλλαγμένα τρόφιμα, η βιοηθική, οι νέες μορφές εργασίας, κ.α. Και θέλει να λειτουργεί με καινούργιο τρόπο. Παρ' ότι δέχεται εισηγήσεις για το αντίθετο, θα οργανώσει το κόμμα του όπως ο ίδιος θέλει. Ήδη η στελέχωση των γραμματειών δείχνει ότι το πρότυπό του δεν είναι ο τρόπος λειτουργίας των κομμάτων από τη μεταπολίτευση έως σήμερα.
Καχυποψία και επιφυλάξεις
Στη σημερινή Ν.Δ. αυτά δεν γίνονται εύκολα αποδεκτά, ενίοτε μάλιστα προκαλούν καχυποψία. Πολλοί βουλευτές παραμένουν καχύποπτοι και επιφυλακτικοί, ενώ τα κομματικά στελέχη μεγάλωσαν με τη λαγνεία των οργάνων - ιδιαιτέρως αν μετέχουν σε αυτά και μπορούν με την άνεσή τους να διαρρέουν τις πληροφορίες που θέλουν ή να απολαμβάνουν τα προνόμια της συμμετοχής στο κομματικό ιερατείο.
Ενδιαφέρον είναι το γεγονός ότι για τον Κυρ. Μητσοτάκη η έννοια του «πρωτοκλασάτου» συνθλίβεται στις περιπτώσεις που ο πρόεδρος βάζει στο ίδιο τραπέζι την «παλιά καραβάνα» με έναν σχεδόν «απολίτικο» επιστημονικό συνεργάτη του ή ακόμη και με έναν προσωπικό φίλο του.
Παράλληλα θα επιχειρήσει να μεταδώσει στο κόμμα την εναλλακτική αντίληψη της πολιτικής, που εν προκειμένω σημαίνει και εναλλακτική αντίληψη άσκησης αντιπολίτευσης. Δύσκολο εγχείρημα. Και ήδη φαίνεται, όταν από τη μια πλευρά δεν ζητά και δεν θέλει εκλογές και από την άλλη πλευρά δεν συζητά και οικουμενική κυβέρνηση…