Μερικές φορές, η γλώσσα του σώματος λέει πολλά περισσότερα από τις προσεκτικές λεκτικές διατυπώσεις. Η σωματική μνήμη, η αμηχανία, ο ενθουσιασμός ή η απογοήτευση έχουν τον «υλικό» αντικατοπτρισμό τους στις κινήσεις του σώματος. Και αν νομίζατε ότι τα παραπάνω ισχύουν μόνο για την καθημερινότητα των απλών ανθρώπων και όχι για την πολιτική πλανάστε πλάνην οικτράν.
Για όσους έχουν καλή μνήμη, τον Φεβρουάριο του 2015 η περίφημη χειρονομία του Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ να πιάσει από το χέρι τον Αλέξη Τσίπρα και να τον οδηγήσει στο γραφείο του στο κτίριο της Κομισιόν στις Βρυξέλλες είχε σχολιαστεί και αναλυθεί ενδελεχώς. Όπως είχε αναφέρει τότε σε άρθρο του στον Guardian ο Πίτερ Κόλετ, ειδικός σε θέματα επικοινωνίας, αναλαμβάνοντας τη σχετική πρωτοβουλία, ο κ. Γιούνκερ κέρδισε έτσι το πάνω χέρι και ανέλαβε μια θέση κυριαρχίας και ελέγχου, που μοιάζει με εκείνη μεταξύ γονέα και παιδιού.
Συνήθως πάντως ο πρόεδρος της Κομισιόν προτιμά τις αγκαλιές.
Η πρόσφατη επίσκεψη του στην Ελλάδα, υπενθύμισε σε όλους τον ιδιαίτερα εκδηλωτικό και αυθόρμητο χαρακτήρα του, αφού ο κ. Γιούνκερ «τρέλανε» στις αγκαλιές τόσο τον έλληνα πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα όσο και τον Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλο.
Το ίδιο είχε κάνει πριν από μερικά χρόνια και με τον τότε πρωθυπουργό της χώρας Αντώνη Σαμαρά:
Αλλά και με τον αντιπρόεδρο της τότε κυβέρνησης κ. Βενιζέλο:
Και με τον μεταβατικό πρόεδρο της ΝΔ Βαγγέλη Μεϊμαράκη:
Αλλά και με τον πρώην πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου.
Αλλά και με τον πρώην πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή.