«Είναι τόσες πολλές οι υποχρεώσεις που έχω αναλάβει, που είναι αδύνατο να τις βάλω στην άκρη για να ανταποκριθώ στην πρόσκληση αυτή». Με τα λόγια αυτά ο Λάκης Λαζόπουλος εξηγεί στον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα, γιατί δεν αποδέχτηκε την πρόταση του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης να ενταχθεί στο ευρωψηφοδέλτιο.
Η φράση «στην παρούσα φάση» που χρησιμοποιεί σε άλλο σημείο της επιστολής του ο Λάκης Λαζόπουλος, αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο
Το ανοιχτό ενδεχόμενο
Στην επιστολή του -που δημοσιεύει σήμερα η «Αυγή της Κυριακής»- αναφέρει όμως και κάτι άλλο που έχει τη δική του σημασία: «Επιτρέψτε μου στην παρούσα φάση, τουλάχιστον, να δηλώσω την αδυναμία μου να θέσω τις όποιες δυνάμεις μου στην υπηρεσία της χώρας μας συνεχίζοντας να υπηρετώ αυτά που χρόνια υπηρετώ: Τα της τέχνης μου». Προφανώς, αυτό το «στην παρούσα φάση» να έχει τη δική του, ιδιαίτερη σημασία… Από την αίσθηση που αφήνει εξάλλου η επιστολή φαίνεται επίσης ότι Αλέξης Τσίπρας και Λάκης Λαζόπουλος έχουν χτίσει εδώ και καιρό μια καλή σχέση.
Το σύστημα και το σακίδιο στον ώμο
Από την επιστολή ξεχωρίζει επίσης το αιχμηρό σχόλιο του δημοφιλούς ηθοποιού και συγγραφέα για το «Ποτάμι» του Σταύρου Θεοδωράκη -το δεύτερο μέσα σε λίγες ημέρες. Χωρίς να τον κατονομάζει, γράφει, λοιπόν, «το εγχώριο σύστημα πανικόβλητο απ' την κατάσταση τρέχει μ' ένα σακίδιο στον ώμο να προλάβει την ανατροπή της κατάστασης», είναι η χαρακτηριστική αναφορά του Λάκη Λαζόπουλου, που υποστηρίζει επιπλέον στην επόμενη φράση, «ξέρω ότι τούτη την ώρα πας μη εγκάθετος, χρήσιμος για τον τόπο».
Γερμανικές εταιρείες και συμφέροντα
Δεν είναι εξάλλου το μοναδικό σημείο της επιστολής σε υψηλούς τόνους, όπως για παράδειγμα στην αναφορά του στη Γερμανία και τις σχέσεις με το ελληνικό πολιτικό σύστημα. Αφού δηλώνει ότι αντιλαμβάνεται «την αναγκαιότητα των καιρών σε μια Ευρώπη που μικραίνει, (τώρα που) κάθε μέρα όλο και περισσότεροι Ευρωπαίοι πολίτες περνούν στην ανεργία, ζώντας στη ζώνη του ευρώ, χωρίς ευρώ στην τσέπη», καταλήγει με την επισήμανση, «γνωρίζω επίσης και βλέπω την υπερπροσπάθεια των υποτακτικών της χώρας μου να στηρίξουν μια Ευρώπη της Γερμανίας. Κατανοητό. Ηταν πολλές οι γερμανικές εταιρείες που συνεργάστηκαν με το Ελληνικό Δημόσιο και άπειροι τον αριθμό οι υπογράφοντες τα έργα αυτά, με το αζημίωτο που λέει κι ο λαός μας».
«Δεν είμαι εγώ ο απαραίτητος», γράφει στο τέλος με αφορμή την πρόταση του Αλέξη Τσίπρα
«Δεν είμαι εγώ ο απαραίτητος», γράφει τέλος με αφορμή την πρόταση του Αλέξη Τσίπρα και συμπληρώνει: «Ας μην γίνω σαν τους υπερτραφείς της νόησης που δεν μπορούν να ξεκολλήσουν τα μούτρα τους απ' το τζάμι της τηλεόρασης. Αυτούς από τους οποίους άλλωστε η χώρα κινδύνευσε να χάσει οριστικά τη θέση της στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι. Απ' αυτούς που αυτοβαπτίστηκαν σωτήρες μας αμέσως μετά. Αλλά από πότε οι σωτήρες διαλέγουν τους λαούς και όχι οι λαοί τους σωτήρες;», είναι το ερώτημα που θέτει.