Με την Ρωξάνη Μπέη γνωριστήκαμε πρώτη φορά στα τηλεοπτικά πάνελς των βουλευτικών εκλογών μια και ήταν υποψήφια με το ΠΑΣΟΚ στην πρώτη περιφέρεια της Αθήνας.
Αυτό που μου έκανε εντύπωση εξαρχής ήταν η ευγένεια της και ο ήπιος και όχι ξύλινος λόγος της.
Την συνάντησα στο καφέ του Βυζαντινού μουσείου για να μιλήσουμε για την θητεία της στο δήμο την επόμενη πενταετία.
Η Ρωξάνη Μπέη είναι κόρη του εμβληματικού δημάρχου της Αθήνας Δημήτρη Μπέη, 2 φορές πρώτη σε σταυρούς δημοτική σύμβουλος τόσο στην παράταξη του Παύλου Γερουλάνου όσο και του Χάρη Δούκα, και σήμερα μιλάει στο The Toc για τη ζωή της, τα όνειρα της, την απόφαση της να εμπλακεί με τα δημοτικά πράγματα . Αποκαλύπτει τι θέλει να κάνει στην Αθήνα ,τι θέλει να αλλάξει και ότι ήδη τα βράδια γυρνάει με το αυτοκίνητο και σημειώνει τα κακώς κείμενα. Όμως απάντα και στο αν το επίθετο Μπέη θα μπορούσε κάποια στιγμή να είναι ξανά το επίθετο του Δημάρχου της Αθήνας.
Το επίθετο Μπέη είναι ένα βαρύ επίθετο για την αυτοδιοίκηση. Πότε πήρες την απόφαση να ασχοληθείτε για πρώτη φορά με τα του Δήμου;
Το 2019 στις δημοτικές εκλογές. Την απόφαση την είχα πάρει γύρω στον Απρίλη τότε που μου είχε κάνει την πρόταση ο Παύλος Γερουλάνος. Στην αρχή παρά την οικογενειακή σχέση με την πολιτική και τις εμπειρίες στην αυτοδιοίκηση δεν είχα στο μυαλό μου να ασχοληθώ. Δεν είχε προκύψει. Ήταν κάτι μακρινό. Μετά την πρόταση Γερουλάνου μπήκε στο μυαλό μου αυτή η σκέψη.
Ήταν η πρώτη επαφή με τα δημόσια πράγματα;
Ναι η πρώτη επαφή, μέχρι τότε ήμουν εκτός ενεργού δράσης αν και πολιτικοποιημένος άνθρωπος.
Είχες υπάρξει μέλος του ΠΑΣΟΚ;
Όχι μέλος μόνο φίλη. Είχα ψηφίσει στις εσωκομματικές εκλογές ως φίλη το 2017. Είχα ψηφίσει αλλά δεν είχα σκεφτεί να γραφτώ να ανήκω στα κομματικά πράγματα.
Ήσουν κοντά στο ΠΑΣΟΚ λόγω οικογενειακής παράδοσης ή και προσωπικής άποψης;
Θα έλεγα και προσωπικής άποψης. Σε νεότερη ηλικία είχα και τις σκέψεις μου και τους προβληματισμούς μου για το που ανήκω. Στα χρόνια του μνημονίου που ήταν περίεργα χρόνια ήμουν στο εξωτερικό όπου σπούδαζα. Όταν επέστρεψα στην Ελλάδα θεωρούσα τον εαυτό μου σοσιαλδημοκράτισσα και κεντροαριστερή.
Και στην παράταξη του Παύλου Γερουλάνου πρώτη σε σταυρούς με τη μiα.
Πράγματι βγήκα πρώτη το 2019, μου έκανε κι εμένα εντύπωση εκείνη η πρωτιά και πριν προλάβεις να με ρωτήσεις θα σου πω ότι έπαιξε ρόλο και το επίθετό μου.
Ήξεραν όμως ότι είσαι η κόρη του Μπέη ή άκουγαν Μπέη και έλεγαν κάτι μου λέει αυτό το επίθετο;
Οι περισσότεροι δεν το ήξεραν και πολλοί δεν μπορούσε να το φανταστούν κιόλας γιατί ο πατέρας μου με απέκτησε σε μεγάλη ηλικία και δεν μπορούσαν να κάνουν τον συνδυασμό. Τότε ήμουν 28 στα 29.
Εγώ όμως πήγα τον εαυτό μου και το επίθετό μου παντού και αυτό που έμαθα το 2019 ήταν η δράση επί του πεδίου.
Πήγαινα παντού και αυτό ήταν ο πρώτος μου έρωτας με όλο αυτό, μου άρεσε πολύ.
Κι άρχισα για πρώτη φορά να συναισθάνομαι ότι μάλλον θα μου αρέσει αυτό και θα μου αρέσει και στην πορεία.
Παραταύτα έλεγες ότι είσαι η κόρη του Μπέη;
Ντρεπόμουν πολύ να το πω στην αρχή, δεν ήθελα να χρεωθώ ότι κατεβαίνω στη λογική του νεποτισμoύ και είχα και πολύ το πείσμα και τον εγωισμό ότι δεν είναι μόνο αυτό και θέλω να με ψηφίσουν γι' αυτό που είμαι. Δε σου κρύβω ότι είχα κατηγορηθεί τότε από κάποιους και ως γόνος αλλά το ξεπέρασα γρήγορα αυτό και είμαι πολύ περήφανη για τον πατέρα μου οπότε ξεπέρασα γρήγορα αυτή την ανασφάλεια. Πάντως το επίθετο λειτουργεί όταν φέρνει στο νου μια θετική μνήμη και έχει ένα θετικό πρόσημο. Αυτό που έχω κατακτήσει μετά από όλα αυτά τα χρόνια είναι να μην λένε πια η Μπέη αλλά η Ρωξάνη.
Πάμε λίγο πίσω στα παιδικά σου χρόνια;
Στην Αθήνα και έζησα τα πρώτα μου χρόνια στα Ιλίσια και δίπλα στον Ευαγγελισμό. Ημουνα μοναχοκόρη και ζούσα κυρίως με τη μαμά μου και την γιαγιά μου στο σπίτι που ήταν παλιά αθηναία η γιαγιά μου. Εκείνη με μεγάλωσε περισσότερο ήταν μια γυναίκα δυναμική.
Ο πατέρας μου λόγω πολιτικής ερχόταν στο σπίτι το βράδυ, η μητέρα μου επίσης δούλευε και έκανε πολλά ταξίδια στο εξωτερικό. Από τα ιστορικά ονόματα του ΠΑΣΟΚ θυμάμαι πολύ τον Αντώνη Λιβάνη που τον αγαπούσα και ερχόταν σπίτι πολύ συχνά γιατί ο πατέρας μου ήταν γραμματέας της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και υπήρχε συνεργασία. Επίσης στα παιδικά μου χρόνια ήταν πολύ έντονο το κομμάτι των συνεστιάσεων του ΠΑΣΟΚ, έκανα παρέα και με άλλα παιδιά και στελεχών και μελών του ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Πως ήταν ο πατέρας στο σπίτι όταν δεν ήταν βουλευτής και πολιτικός και όταν ήταν απλά πατέρας;
Ήταν πάρα πολύ απλός. Όταν ήμουνα πολύ μικρή και με είχαν ρωτήσει τι δουλειά κάνει ο μπαμπάς σου είχα πει ότι ήταν στη Βουλή. Και με είχαν ρωτήσει και τι κάνει στη Βουλή και εγώ τους είχα απαντήσει μπλαμπλά και παλαμάκια γιατί έβλεπα στο κανάλι της Βουλής να μιλάνε και μετά από κάτω να χειροκροτούν.
Ήταν αυστηρός;
Υποτίθεται αυστηρός. Μου είχε αρκετή αδυναμία γιατί δεν περίμενε να αποκτήσει παιδί σε αυτή την πιο μεγάλη ηλικία. Ήταν πάντα πάρα πολύ απλός και γειωμένος σε βαθμό που θα το έλεγες υπερβολικό. Χρησιμοποιούσε πάρα πολύ τα μέσα μεταφοράς, είχε πολλή σχέση με την έννοια της φύσης και του πρασίνου. Ήθελε ως παιδί να αντιλαμβάνομαι την αξία αυτού του πράγματος μιας και μεγάλωνα στην πόλη. Ήταν πολύ κοινωνικός, πάντα θα χαιρετούσε όποιον έβλεπε.
Πότε έμαθες πραγματικά την ιστορία του Μπέη ως δημάρχου Αθηναίων;
Την συνειδητοποίησα πραγματικά και απόλυτα όταν κατέβηκα για πρώτη φορά το 2019. Τότε κατάλαβα πόσο επιδραστικός ήταν και πόσο είχε καταφέρει να πάρει θέση στις ψυχές των Αθηναίων. Μου είχε πει μια κυρία το 2019 όταν έκανα την προεκλογική εκστρατεία ότι υπήρχε κάποιο ζήτημα στη γειτονιά της στον Αγιο Αρτέμιο και ήρθαν τα συνεργεία του Δήμου την επόμενη μέρα και επειδή δεν έβγαζαν άκρη σε πιο σημείο ήταν το πρόβλημα πήγε ο πατέρας μου εκεί και είπε στην κυρία γεια σας είμαι ο δήμαρχος συγγνώμη που σας ενοχλούμε πείτε μας που είναι το πρόβλημα.
Θυμάμαι επίσης που έπαιρνε το αυτοκίνητο μέσα στη νύχτα και γυρνούσε τις γειτονιάς σαν το φάντασμα. Ακόμα μου λένε ιστορίες που τον κοροϊδεύανε ότι γυρνούσε σαν το φάντασμα και κοιτούσε κάδους, πεζοδρόμια και οτιδήποτε άλλο. Και στις επτά το πρωί έπαιρνε τηλέφωνο τις υπηρεσίας και έλεγε το τάδε πρόβλημα είναι εκεί, το άλλο πρόβλημα είναι εκεί. Είχε δράση επί του πεδίου.
Θυμάμαι ότι και σε ταξίδια στο εξωτερικό πάντα κοιτούσε ό,τι είχε να κάνει με την πόλη και να μου λέει α να αυτό εδώ το κάνουν έτσι.
Μεγαλύτερη αδυναμία στον πατέρα ή στην μητέρα;
Θα έλεγα μεγαλύτερη στη γιαγιά μου. Με τη μαμά μου ήμουν πιο δεμένη και ο πατέρας μου ήταν ο άνθρωπος που αν ήθελα κάτι να συζητήσω σοβαρά μιλούσα με αυτόν. Αν και είχαμε κόντρες. Ήμασταν και οι δύο δυναμικοί χαρακτήρες και είχαμε και ίδιο πείσμα. Ο πατέρας μου ήταν η ασφάλεια μου , τον είχα για τα σοβαρά. Πάντως κρατούσαμε πολλές φορές και οι δύο μούτρα και δεν μιλούσαμε όταν θυμώνουμε και η μαμά μου μας έκανε πλάκα και μας έλεγε εντάξει τώρα φτάνει ξεπεράσετε το. Είχα και τον ίδιο τρόπο σκέψης με εκείνον.
Υπήρχαν κάποια αγαπημένα σημεία στην Αθήνα που κάνατε βόλτα μαζί;
Πολλά, στο λόφο του Στρέφη, στην Ακαδημία Πλάτωνος, στα Πετράλωνα.
Πότε αποφάσισες προς τα που θα πάει η ζωή σου με τι θα ήθελες να ασχοληθείς;
Προς το τέλος του λυκείου. Η μία επιλογή ήταν οικονομικά και η άλλη νομική χωρίς να ήθελα απαραιτήτως να γίνω δικηγόρος αν και τελικά έγινα.
Σε ένα παιδί που ο πατέρας του έχει διατελέσει δήμαρχος και πολιτικός δεν περνάει από το μυαλό του η ενασχόληση με την πολιτική;
Όχι! Σε ένα θεωρητικό πλαίσιο μπορεί να σκέφτεσαι κάποια στιγμή α λες κάποτε; Πάντως δεν είχα την τυπική σκέψη που είχαν ή μπορεί να είχαν τα παιδιά πολιτικών. Επίσης εγώ δεν την αντιλαμβανόμουν καθόλου την πολιτική ως επαγγελματική πορεία. Δεν μπορούσα ποτέ να σκεφτώ ότι η ενασχόληση με την πολιτική είναι επάγγελμα.
Στη συνέχεια πήγα να σπουδάσω στο εξωτερικό. Ήθελα πολύ να φύγω, σπούδασα στην Αγγλία. Ήθελα να μείνω μόνη μου, να ζήσω μόνη μου, να νιώσω ότι ανακαλύπτω τον κόσμο και τότε στο μυαλό μου είχα και την σκέψη ότι θα μείνω στο εξωτερικό. Είχα ήδη στο μυαλό μου ποιο μεταπτυχιακό και ποια ειδίκευση ήθελα να κάνω. Ασχολήθηκα με το διεθνές δίκιο και στην συνέχεια με το εμπορικό κομμάτι.
Πως ήταν η ζωή μόνη σου 18 ετών στο εξωτερικό;
Είχε και τα εύκολα και τα δύσκολα, δεν το έχω μετανιώσει ποτέ, με ενδυνάμωσε μια και ήμουνα μοναχοπαίδι και πάντα τα μοναχοπαίδια έχουν μια μεγαλύτερη προστασία. Πάντως οι δυσκολίες με ιντριγκάρουν. Μπορεί να καθίσω να γκρινιάξω με τον εαυτό μου αλλά είναι μια διαδικασία που θα την περάσω και μετά προχωράω.
Θυμάμαι πολύ χαρακτηριστικά ότι έμενα σε ένα πολύ μικρό δωμάτιο εστίας. Ήταν η πρώτη φορά που είχαν έρθει και οι δύο γονείς μου να με δούνε και η μαμά μου μπαίνοντας στο δωμάτιο το οποίο είχε πολύ λίγο χώρο και δεν ήταν και απολύτως τακτοποιημένο έπαθε μία μικρή παράκρουση και μου έλεγε "είναι δυνατόν πως είσαι έτσι” και επειδή εγώ εκνευρίστηκα της απάντησα αν σου αρέσει, αυτό είναι το σπίτι μου, φύγε.
Είχε νευριάσει πολύ και μετά μου είπε ο πατέρας μου ότι στη συζήτηση που έκαναν της είπε συγνώμη αλλά δίκιο είχε που εκνευρίστηκε είναι 18 χρονών είναι ενήλικη και αυτό είναι το σπίτι της. Ο πατέρας μου σεβόταν πάρα πολύ την προσωπικότητα και τις απόψεις του άλλου ενώ η μαμά μου ήταν πάντα πιο παρεμβατική.
Γιατί αποφάσισες να γυρίσεις και μάλιστα στα χρόνια της κρίσης;
Είχα δίλημμα πρέπει να σου πω. Πάντως στο να επιστρέψω συνετέλεσε και το γεγονός ότι ο πατέρας μου είχε φύγει από τη ζωή και η μητέρα μου ήταν μόνη της. Ηταν τα δύσκολα χρόνια της κρίσης και έπρεπε να κοστολογώ την κάθε μου απόφαση.
Η απώλεια του πατέρα σε βρήκε στο Λονδίνο;
Ναι αν και πρόλαβα να γυρίσω αλλά για πολύ λίγο. Τον πρόλαβα περίπου με τις αισθήσεις του όταν έφτασα Αθήνα και την επόμενη μέρα έπεσε σε κώμα. Γνώριζα ότι ο πατέρας μου έχει καρκίνο από το προηγούμενο καλοκαίρι. Ήταν ένας χρόνος με την γνώση αυτή. Στην αρχή πιστεύαμε ότι θα το αντιμετωπίσει αλλά στη συνέχεια έγινε μια μετάσταση. Ήταν Οκτώβρης τώρα σε πολύ λίγες μέρες συμπληρώνονται 11 χρόνια.
Αλλά και όταν γύρισα στην Αθήνα είχα στο μυαλό μου ότι θα ξαναέφευγα πράγμα που τελικά δεν έγινε. Τελικά έμεινα εδώ αν και στη ζωή δεν πρέπει να είσαι απόλυτος . Κάποια στιγμή μπορεί να ξαναφύγω, εγώ έτσι λειτουργώ. Πάντως θα είμαι σίγουρα εδώ για τα επόμενα πέντε χρόνια στο δημοτικό συμβούλιο.
Ας ξαναγυρίσουμε στα δημοτικά ήταν αναμενόμενη η πρωτιά δύο φορές σε εκλογές και πως πέρασαν αυτά τα τέσσερα χρόνια στην αντιπολίτευση;
Για μένα όχι μόνο δεν ήταν αναμενόμενη η πρωτιά αλλά και η εκλογή θα σου έλεγα. Ήμουν απέναντι σε αντιδημάρχους, σε ανθρώπους που μιλούσαν για τον Δήμο και είχαν βαθιά γνώση και όλα αυτά τα θεωρούσαν αυτονόητα και εγώ ήμουνα καινούργια. Στα χρόνια της αντιπολίτευσης ασχολήθηκα πολύ με τον Δήμο, ένιωσα ότι απέκτησα πολύ μεγάλη γνώση. Μπορεί κάποιος που είναι στην αντιπολίτευση να κάνει πολλά έως και το ελάχιστο. Μπορείς όμως εάν συμμετέχεις στα όργανα και σου αρέσει να αποκτήσεις πάρα πολύ μεγάλη γνώση.
Η χειρότερη και η καλύτερη στιγμή στο δημοτικό συμβούλιο της περασμένης τετραετίας ποια είναι;.
Οι καλύτερες στιγμές ήταν όταν έρχονταν εκπρόσωποι Αθηναίων και μας μιλούσαν ήταν ωραία αυτή η αμεσότητα στην αίθουσα του δημοτικού συμβουλίου όπως συζητιόταν ένα ζήτημα. Από τις χειρότερες στιγμές γενικότερα ήταν η παρουσία της Χρυσής Αυγής. Όσες φορές και να το έχεις δει ότι υπάρχει δεν χωνεύεται και δεν μεταβολίζεται εύκολα.
Αυτή η δεύτερη θητεία πως ήρθε αυτονόητα; Σου έκανε την πρόταση ο Χάρης Δούκας ή ήθελες και εσύ να συνεχίσεις;
Ο Χάρης Δούκας μου έκανε την πρόταση και με τίμησε από την αρχή να ρωτήσει τη γνώμη μου και να ζητήσει την στήριξη μου με κάθε τρόπο. Είχε μία σεμνότητα και ξεκίνησε αυτή τη μάχη γνωρίζοντας ότι είναι μια δύσκολη μάχη άνιση με λίγο χρόνο.
Περίμενες ότι θα βγείς και αυτή τη φορά πρώτη;
Το ήλπιζα και πρέπει να σου πω ότι αυτή τη φορά ήμουν πολύ πιο συνειδητοποιημένη. Το δύσκολο στην απόφασή μου αυτή τη φορά δεν ήταν μια ακόμα μια θητεία. Την ήθελα πολύ αλλά ένιωθα εξαντλημένη δυνάμεων από μια πολύ μακρά περίοδο και των εθνικών εκλογών όπου ήμουν υποψήφια βουλευτής στην πρώτη περιφέρεια της Αθήνας και είχα μια αγωνία για το πόσο γρήγορα θα μπορούσα να ανασυνταχθώ. Από το περασμένο καλοκαίρι μέχρι και τώρα τρέχω σε εκλογές.
Πίστευες ότι θα εκλεγεί ο Χάρης Δούκας όταν σου έκανε την πρόταση;
Με κάθε ειλικρίνεια θα σου πω όχι. Θεωρούσα ότι υπάρχουν δυσκολίες χρονικές δεν είχε την ίδια αναγνωρισιμότητα με τον Κώστα Μπακογιάννη.
Πότε σου έκανε την πρόταση;
Αρχές Αυγούστου.
Και ενώ δεν πίστευες ότι θα βγει είπες το ναι για να είσαι ακόμη μια φορά στο δημοτικό συμβούλιο;
Σωστά αυτή ήταν η ελπίδα μου και ο δεύτερος λόγος ήταν το πρόσωπο του Χάρη Δούκα που έπαιξε ρόλο. Ηταν ένας άνθρωπος που μου άρεσε πάρα πολύ, η προσέγγιση του σε αυτή τη μάχη, με μία σεμνότητα και μία γείωση.
Θεωρούσα ότι έχει μέλλον στην αυτοδιοίκηση και ότι είναι μια προσωπικότητα που και να μην έβγαινε θα μπορούσε την επόμενη φορά να διεκδικήσει και να πάρει με σιγουριά την δημαρχία. Αισθανόμουν ότι έχει πολλά να προσφέρει και λόγω γνωστικού αντικειμένου.
Πώς βλέπεις την επόμενη πενταετία στο δήμο; Ο Χάρης Δούκας είναι ο δήμαρχος εσύ πρώτη σε σταυρούς δημοτική σύμβουλος, προφανώς θα αξιοποιηθείς ενδεχομένως και σε ρόλο αντιδημάρχου. Ποιο είναι το μεράκι που έχεις;
Πρέπει να σου πω ότι αγάπησα πολύ την κοινωνική πολιτική. Στην προηγούμενη θητεία ήμουν αντιπρόεδρος στον Κ.Υ.Α.Δ.Α που ασχολείται με τους άστεγους και την αντιμετώπιση της ακραίας φτώχειας. Αγάπησα την έννοια του πόσο κοντά μπορεί να είναι ο πρώτος βαθμός της αυτοδιοίκησης στα προβλήματα και πως μπορεί να τροφοδοτήσει με σωστή αντίληψη και σωστές πολιτικές και σωστή καταγραφή στο πεδίο το κεντρικό κράτος. Επίσης έχω μεράκι με την καθημερινότητα. Κοιτάω πολύ γύρω μου, παρατηρώ γύρω μου. Με ενδιαφέρει η καθημερινότητα με την έννοια της νοικοκυροσύνης. Πως κάνεις μια πόλη πιο φιλική πιο βιώσιμη. Νιώθω ήδη ότι η Αθήνα είναι μια πόλη εχθρική και αυτό που θέλω για Αθήνα είναι να αρχίσει να είναι μια πόλη πιο απαλή για τον κόσμο.
Να υποθέσω ότι θα αρχίσεις να παίρνεις κι εσύ το αυτοκίνητο και να γυρνάς το βράδυ σαν τον πατέρα σου για να βρίσκεις τα κακώς κείμενα;
Ήδη το κάνω και σημειώνω είτε σε μπλοκάκι είτε στο κινητό ότι πρέπει. Έχω την τάση να το κάνω γενικότερα αυτό στη ζωή μου να σημειώνω ό,τι σκέφτομαι και ό,τι παρατηρώ. Πιστεύω ότι πλέον θα το κάνω ακόμα περισσότερο.
Τι δε σου αρέσει και θέλεις να αλλάξεις, από αυτές τις βόλτες που έχεις κάνει, στην Αθήνα;
Δεν μου αρέσει η υπερφόρτωση της Αθήνας σε ορισμένα σημεία. Παρατηρώ πλέον και βιώνω διαφορετικά τον κοινόχρηστο χώρο. Νιώθω ότι χρειάζεται σε πολλά σημεία της Αθήνας περισσότερη ανοιχτωσιά. Χρειάζονται τομές για να κάνουμε την πόλη πιο βιώσιμη στην κινητικότητα και στην προσβασιμότητα. Να φέρουμε και την μείωση του αυτοκινήτου. Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί έχουμε τόσα πολλά και τόσα μεγάλα αυτοκίνητα στην Αθήνα. Πρέπει σε αυτά τα σημεία να τολμήσουμε.
Και στα τραπεζοκαθίσματα πρέπει να πάρουμε αποφάσεις δεν είμαι υπέρ της οριζόντιας ρύθμισης και των ωραρίων. Πιστεύω ότι πρέπει να εξετάσουμε την κάθε γειτονιά γι' αυτό που είναι και για τις ανάγκες που έχει.
Μια και είπες για την τόλμη και με δεδομένο ότι πολλές ευρωπαϊκές πρωτεύουσες θέλουν να βγάλουν τα αυτοκίνητα από το κέντρο με διόδια ή με άλλους τρόπους αν ήταν στο χέρι σου τι θα τολμούσες να κάνεις για να φύγουν τα αυτοκίνητα από την Αθήνα;
Αυτό έρχεται σε μεγάλη αλληλεπίδραση και με το τι μέσα μαζικής μεταφοράς έχεις. Επίσης αυτό είναι ζήτημα της κεντρικής πολιτικής αλλά νομίζω ότι ο Δήμος Αθηναίων πρέπει να πρωτοπορήσει στο να συνομιλήσει πια. Δεν είναι μόνο δική του αρμοδιότητα και η λύση δεν είναι απλώς να κλείσουμε το κέντρο και να πούμε κόψτε το λαιμό σας. Όμως πρέπει να ανοίξει αυτή η συζήτηση για τον περιορισμό των αυτοκινήτων.
Αν είχες όλη την εξουσία στην Αθήνα τι θα άλλαζες μέσα σε ένα βράδυ;
Δύο πράγματα θα έκανα. Υπάρχουν κάποια κτίρια που είναι ανεκμετάλλευτα, υπέροχα νεοκλασικά που αφήνονται να ρημάζουν και υπάρχει τεράστιο πρόβλημα με το ιδιοκτησιακό τους καθεστώς. Αν μπορούσα μέσα σε ένα βράδυ θα έλυνα το ιδιοκτησιακό και θα τα έπαιρνα αυτά τα κτίρια, θα ξεκινούσα ένα πρόγραμμα για την αποκατάσταση τους. Αυτά τα κτίρια θα τα προσέφερα στην χρήση των πολιτών. Πρέπει να σου πω ότι η έλλειψη σχολείων είναι ένα τεράστιο ζήτημα στην Αθήνα.
Το δεύτερο αν δεν είχαμε περιορισμούς θα ενίσχυα την υπηρεσία πρασίνου γιατί βασιζόμαστε μόνο σε εργολάβους και αυτό έχει πολλά προβλήματα. Θα έφτιαχνα μια υπηρεσία πρασίνου δυνατή στην οποία θα μπορούσε να μεταλαμπαδευτεί η γνώση που υπήρχε στην παλιά υπηρεσία πρασίνου που ήταν πολύ ειδικευμένη.
Για παράδειγμα η παλιά υπηρεσία πρασίνου παρακολουθούσε το πως λειτουργεί το κάθε δέντρο, το κάθε είδος φυτού στην Αθήνα και μπορούσαν να γίνουν φοβερά πράγματα. Αυτό είναι μεράκι , αυτοί οι άνθρωποι είχαν μεράκι, συνταξιοδοτήθηκαν, συνταξιοδοτούνται και οι τελευταίοι και δεν αντικαθίστανται. Χάθηκε ένα πολύ μεγάλο κεφάλαιο γνώσης από την υπηρεσία πρασίνου.
Περπάτησες στην Πανεπιστημίου τώρα που είναι σχεδόν ολοκληρωμένος ο μεγάλος περίπατος; Πως σου φαίνεται;
Ναι έχω περπατήσει. Εμένα ξέρετε με ενδιαφέρει η προτεραιοποίηση στα πράγματα. Ήταν απαραίτητο να γίνει; Όχι. Ήταν κακό να γίνει; Όχι αν δεν είχε ακολουθηθεί από όλο αυτό το ράβε ξήλωνε και την λογική του πειράματος εις βάρος των Αθηναίων. Όλη αυτή η ενέργεια που ξοδεύτηκε στην Πανεπιστημίου θα μπορούσε να δοθεί σε διαπλατύνσεις πεζοδρομίων σε 1000 σημεία στην Αθήνα, στο φωτισμό που είναι ανύπαρκτος, στην μεγαλύτερη προσβασιμότητα.
Δεν λέω ότι δεν έχουν γίνει προσπάθειες σε όλα αυτά, έχουν γίνει αλλά στην πολιτική κρίνεσαι από την προτεραιοποίηση.
Η Βασιλίσσης Όλγας θεωρώ ότι είναι λάθος και πρέπει να ανοίξει και να γίνει ξανά δρόμος. Υπάρχει τεράστιο ζήτημα στο κυκλοφοριακό, έχει τόσο μεγάλο κόστος στους ανθρώπους που περνάνε ώστε στην ζυγαριά κόστους οφέλους το κόστος είναι μεγαλύτερο.
Όταν κάτι έχει φτάσει σε ένα τέλμα δεν πιστεύω ότι πρέπει να μένεις εκεί και να χτυπάς στον τοίχο. Αυτό ήταν ένα λάθος του κ. Μπακογιάννη έμεινε σε ένα τέλμα και συνέχισε να επιμένει και χτυπούσε σε τοίχο. Αν είχε αντιληφθεί γρηγορότερα την λάθος στόχευση τα πράγματα θα είχαν πάει καλύτερα.
Σε ψήφισαν Νεοδημοκράτες;
Την παράταξη μας σίγουρα.
Εσένα; Υπήρξαν άνθρωποι που σου είπαν είμαι Νέα Δημοκρατία αλλά δεν θέλω τον Μπακογιάννη και θα ψηφίσω εσένα;
Ναι υπήρξαν. Υπήρξαν άνθρωποι που σου έλεγαν δεν είμαι ΠΑΣΟΚ αλλά εδώ σε σας ακούω φωνές που είναι λογικές.
Ποια είναι η άποψή σου για τον Κώστα Μπακογιάννη;
Δεν ήταν ένας δήμαρχος αδιάφορος δεν θέλω να είμαι άδικη. Θεωρώ ότι επιζητούσε τον πολιτικό πολιτισμό. Ίσως κάποιες φορές μπέρδευε την τοξικότητα με την πολιτική διαφωνία.
Ποιο είναι το πιο σημαντικό που πιστεύεις ότι έκανε την προηγούμενη τετραετία;
Το πολυδύναμο κέντρο αστέγων στην Λιοσίων. Είναι μια παρακαταθήκη για την πόλη.
Ποια είναι τα όνειρα της Ρωξάνης Μπέη για το μέλλον;
Τα όνειρα μου έχουν κάνει focus στην επόμενη πενταετία. Το όνειρο μου είναι η θητεία μου να είναι παραγωγική και δημιουργική.
Μιλάω με ανθρώπους που μου λένε όντως πιστέψαμε ότι μπορείτε να αλλάξετε όχι τα πάντα αλλά 5- 10 πράγματα. Θέλω στο τέλος να μην μας πούνε ότι πήγε χαμένη η ψήφος τους.
Μετά από αυτή την πενταετία το όνειρο μου είναι να είμαι κομμάτι μιας αλλαγής και μιας προόδου στην κοινωνία μας.
Επειδή η θητεία στον δήμο είναι πενταετής δεν θα την εγκαταλείψεις για μια βουλευτική υποψηφιότητα;
Δεν αισθάνομαι ότι θέλω να εγκαταλείψω αυτή τη στιγμή τα δημοτικά πράγματα, έχουμε πάρα πολύ δουλειά και νομίζω ότι θα είμαι εκεί.
Μια και έχεις υπάρξει δύο φορές πρώτη σε σταυρούς δημοτική σύμβουλος έχει περάσει από το μυαλό σου ότι μπορεί κάποια στιγμή το επίθετο Μπέη να ξαναγίνει δήμαρχος;
Ίσως, δεν ξέρω, δεν μπορώ να το αποκλείσω. Ίσως κάποια στιγμή στο μέλλον. Ας αποδείξουμε όμως τώρα τι θα κάνουμε σε αυτή την πενταετία.