Σκληρή κριτική κατά του ΣΥΡΙΖΑ και του Θανάση Καρτερού έκανε ο Νίκος Καρανίκας, με αφορμή την επίθεση του αρθρογράφου της Αυγής και τακτικού συνομιλητή του Αλέξη Τσίπρα στη Ράνια Θρασκιά, η οποία ανεξαρτητοποιήθηκε από την ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ.
Σε ανάρτησή του, ο Νίκος Καρανίκας αντιδρά έντονα στο άρθρο του Καρτερού στην Αυγή, όπου χρησιμοποίησε τον χαρακτηρισμό "νούμερο" για την κ. Θρασκιά, αποκαλώντας παράλληλα τον ΣΥΡΙΖΑ ως "αναχρονιστική αυτοαναφορική αριστερά" και τον Καρτερό ως εκπρόσωπο του "νεοσταλινικού Μπρεζνιεφισμού".
Στο επίμαχο άρθρο του, ο Θανάσης Καρτερός έγραφε συγκεκριμένα: "Θα καταφέρει ο Φάμελλος, σε μια πολύ δύσκoλη κατάσταση να αποκαταστήσει τη λειτουργική ισορροπία, την αποτελεσματικότητα και εν τέλει την εικόνα του ΣΥΡΙΖΑ που ακόμη περιφέρεται από τους απέναντι, αλλά κι από τους χθεσινούς, στους δρόμους της επιθεώρησης; Με τελευταίο νούμερο τη Θρασκιά – αν είναι δυνατόν, τη Θρασκιά!"
Αναλυτικά η ανάρτηση Καρανίκα:
Καρτέρι στην χυδαιότητα.(σε2’)
Σήμερα έχουμε τον Καρτερο του νεοσταλινικού Μπρεζνιεφισμού να αποκαλεί την βουλευτίνα Ρανια Θρασκιά ως νούμερο, γιατί αποφάσισε να μην ακολουθήσει τον σημερινό "συριζα- παράγκα" της φρουράς Τσιπρα, των 87 πραξικοπηματιών με τη "μαφιόζικη" ηγεσία που περιμένει ως Φρουρά τον μαρμαρωμένο βασιλιά να αφοδεύσει δυόσμο και να ομορφαίνει η πλάση. Θλιβεροί.
Την περίπτωση να έχει αποστραφεί η Ράνια Θρασκιά τον σημερινό "συριζα παράγκα" όπως έκαναν και τα χιλιάδες μέλη που αποκλείστηκαν και έφυγαν, αφήνοντας την μαφία και το κόμμα με τα μαύρα κόκκινα και μπεζ ταμεία και το συνέδριο νοθεία με τα μαφιόζικα συνθηματικά, προφανώς δεν μπορεί να το σκεφτεί ή να το διανοηθεί το κάθε απολίθωμα της αριστεράς που καπηλεύεται τους ηρωικούς αγώνες των αριστερών ανθρώπων για δημοκρατία και ελευθερία.
Τα στελέχη της αναχρονιστικής αυτοαναφορικής αριστεράς και των εντύπων τους είναι αναξιόπιστα, καθώς μια ζωή ήταν πειθήνια στον υπαρκτό σοσιαλισμό της σοβιετιας, του Τσαουσέσκου, της Στάζι και δικαιολογούσαν αυτά τα συστήματα. Έλεγαν από τότε ότι ήταν για το καλό μας, ήταν για τη σωτηρία του σπιτιού τους.
Τα έλεγαν και σε εμένα ως νεολαίο που ασπάστηκα την αριστερά επι Γκορμπατσόφ και υπερασπίστηκα την Γκλάσνοστ (διαφάνεια) αλλά και την Περεστρόικα (αναδόμηση, ανασυγκρότηση, αναδιάρθρωση).
Αυτά τα στελέχη και αυτά τα έντυπα αναπαρήγαγαν τις εντολές της ηγεσίας τους και είχαν μάθει να κάνουν το άσπρο μαύρο χειραγωγώντας τον λαό τους.
Αυτά τα στελέχη τώρα επιμένουν να χειραγωγούν τον νέο κόσμο, αλλά με τη διαφορά ότι τώρα υπηρετούν τον εαυτό τους, την τσέπη τους, τη λόξα με τα κόμπλεξ τους και φυσικά την παρέα τους με σκοπό να ξαναδούν την αριστερά όπως την έζησαν τη δεκαετία του ‘70, μέχρι αρχές του ‘90 & ξαφνικά έγιναν αριστεροί του σοσιαλισμού με δημοκρατία και ελευθερία.
Δηλαδή προσποιήθηκαν τους φιλελεύθερους δημοκράτες αριστερούς αλλά δε λησμονούν την κόκκινη χούντα και τα επιχειρήματά τους κάνοντας σήμερα πραξικοπήματα και νοθείες.
Έτσι επιτέθηκαν στο μέλλον με σκοπό να το λεηλατήσουν χειραγωγώντας και κοροϊδεύοντας τις παρέες τους, τις ομάδες τους, τις συμμαχίες τους, την αριστερά που θα προέκυπτε και προέκυψε με την πτώση των ανατολικών καθεστώτων του υπαρκτού σοσιαλισμού ή όπως αποκαλούσε ο λαός αυτά τα συστήματα ως "κόκκινες χούντες".
Χειραγώγησαν τα πάθη του λαού με σκοπό να τα μετατρέψουν σε πολιτική που υπηρετεί τα ιερατεία τους, το κόμμα τους, τις έμμισθες θέσεις τους, την απάτη τους.
Αυτά τα απομεινάρια χειραγώγησαν την επόμενη γενιά αριστερών στον Συνασπισμό αλλά και τον Συριζα μετατρέποντας αγωνιστές σε υπάκουα μέλη που αποδέχονται νοθείες.
Το χειρότερο δεν είναι ο "αριστερός" επαγγελματίας & συνταξιούχος δημοσιογράφος Καρτερός που ξεσκονίζει τον Μαρμαρωμένο βασιλιά, αλλά τα μέλη και οι αγωνιστές που αποδέχονται τις μαφιόζικες δικαιολογίες και έγιναν ακόλουθοι αυτής της κατάντιας και αδίστακτοι πράττουν ό,τι χρειάζεται για να σώσουν την παράγκα τους.
Αναλυτικά το άρθρο Καρτερού:
Είναι μια ανάσα σοβαρότητας ο Σωκράτης Φάμελλος μετά τη γνωστή επέλαση του ανεκδιήγητου Κασσελάκη, που άφησε πίσω του συντρίμμια και θρύψαλα. Υπάρχει όμως κι ένα μεγάλο ερώτημα: Θα καταφέρει, κάτω από πυκνά πυρά, να μεταδώσει αυτή την ανάσα στο διασωληνωμένο κόμμα του; Θα καταφέρει σε μια κατάσταση πιο δύσκολη από δύσκολη, όχι μόνο έξω αλλά και μέσα, να αποκαταστήσει τη λειτουργική ισορροπία, την αποτελεσματικότητα και εντέλει την εικόνα του ΣΥΡΙΖΑ, που ακόμα περιφέρεται από τους απέναντι, αλλά κι από τους χθεσινούς, στους δρόμους της επιθεώρησης; Με τελευταίο νούμερο τη Θρασκιά – αν είναι δυνατόν, τη Θρασκιά!
Καθένας καταλαβαίνει ότι έχει ζόρικο ανήφορο μπροστά του. Να ενώσει τα κομμάτια, να τους δώσει μορφή, να επαναφέρει την κομματική τάξη, να λύσει τα μεγάλα οικονομικά προβλήματα, να, να, να. Δε θα τα κάνει όλα αυτά μόνος του, ούτε και μπορεί βέβαια, όσο σοβαρός και έμπειρος κι αν είναι. Έχει τη στήριξη δεκάδων χιλιάδων που τον ψήφισαν. Τη στήριξη επίσης μιας σειράς στελεχών, βουλευτών, μελών των καθοδηγητικών οργάνων. Και την "επένδυση" στο πρόσωπο και στις υποσχέσεις του από όλους όσοι επιμένουν να βλέπουν στον ΣΥΡΙΖΑ την ελπίδα για κάτι καλύτερο. Για να υπάρξει επιτέλους αντίσταση στον αυτάρεσκο εκτραχηλισμό της μητσοτακιάδας.
Τον περιβάλλει όμως και η γενική καχυποψία που γέννησε ο κασσελακισμός. Ο κόσμος του ΣΥΡΙΖΑ είναι τραυματισμένος, δύσκολα εμπιστεύεται και πιστεύει. Και ο Φάμελλος θα πρέπει να πείσει ότι δεν είναι απλώς απάντηση στον Κασσελάκη ως "μη χείρον", αλλά έχει τη δυνατότητα, τη θέληση, την αντοχή να κάνει πράξη όσα λέει: επανεκκίνηση, προσκλητήριο, εξωστρέφεια. Πρέπει με δυο λόγια να πείσει ότι κάνει για τη δουλειά. Γιατί εδώ δεν μιλάμε για κάποιο υπουργείο ή κάποια θέση ευθύνης στο κόμμα – εκεί καλά τα κατάφερε. Μιλάμε για τους άθλους του Σωκράτη ως άλλου Ηρακλή, από τον λέοντα της Νεμέας μέχρι την κόπρο του Αυγεία και τα άλογα του Διομήδη.
Κι έχει βέβαια να αναμετρηθεί και με όλα τα "συριζαίικα" που είχαν ως αποτέλεσμα το κόμμα να παραδοθεί στον κασσελακισμό. Και που δεν εξαφανίστηκαν διά μαγείας μόλις ο τέως έγινε τέως. Αλλά είναι παρόντα. Και παροξύνονται από τους απέναντι με σενάρια και αναλύσεις για προσωπικές στρατηγικές, "μισό κόμμα" και άλλες ιστορίες με δράκους. Κι εδώ ο καθένας καταλαβαίνει ότι θα κριθούν όλοι. Γιατί ο Κασσελάκης δεν ήταν η αρρώστια, ήταν το αποκρουστικό και ακραίο της σύμπτωμα. Κι αν δεν το πάρουν απόφαση να δώσουν μαζί μια μάχη ανασύστασης του ΣΥΡΙΖΑ, ανανέωσης και ανασύνταξης, δε θα πιει το κώνειο μόνο ο Σωκράτης. Θα το πιουν όλοι, και βέβαια ο ΣΥΡΙΖΑ…