Αριστουργήματα από τσιμέντο; Και όμως υπάρχουν

Όταν ακούμε τη λέξη τσιμέντο, αγνοούμε πολλές φορές ότι η χρήση του έχει υπάρξει και υποδειγματική. Με αυτά τα κτίρια ίσως αλλάξετε γνώμη.

Πάνθεον, Ρώμη

Το Πάνθεον διέθετε τον μεγαλύτερο θόλο σε όλη την Αρχαιότητα (43,3 μέτρα διαμέτρου στο εσωτερικό του), ο οποίος και παραμένει έως σήμερα ο μεγαλύτερος από béton non-armé. Έπειτα από σχεδόν δύο χιλιετίες, η αξιοσημείωτη αυτή κατασκευή δεν παρουσιάζει κανένα σημάδι κατάρρευσης, παρά τις αρκετές αφαιρέσεις τμημάτων της διακόσμησής του, καθώς και τις επαναλαμβανόμενες τελετουργικές κινήσεις. Η ιδιοφυής στιγμή στην κατασκευή είναι αυτή κατά την οποία σε πλήρη αρμονία συνυπάρχουν οι κίονες κορινθιακού ρυθμού και τα μάρμαρα με τον κυκλικό τσιμεντένιο θόλο.

Unité d'Habitation του Le Corbusier στη Μασσαλία.

Ο Λε Κορμπιζιέ σε συνεργασία με τον Ναντίρ Αφόνσο φτιάχνουν τα συγκροτήματα κατοικιών στη Νότια Μασσαλία, τα οποία βασίζονται στην ιδέα της Unité d'Habitation, εισάγοντας τη νεωτερική αυτή αρχή του σχεδιασμού ως βάση για πολλά συγκροτήματα κατοικιών. Η διασημότερη από αυτές βρίσκεται στη Μασσαλία. Το πρώτο και πιο διάσημο από αυτά τα κτίρια είναι επίσης γνωστό ως Cité Radieuse και χτίστηκε μεταξύ 1947 και 1952. Είναι ένα από τα πιο διάσημα έργα του Le Corbusier και άσκησε τεράστια επιρροή στο σχεδιασμό και την υλοποίηση κατοικιών. Συχνά αναφέρεται ως η αρχική έμπνευση του αρχιτεκτονικού κινήματος Brutalist.

Το εστιατόριο Los Manantiales, στην Πόλη του Μεξικού.

Πολλοί αρχιτέκτονες και οι μηχανικοί έχουν αξιοποιήσει τη δυνατότητα του οπλισμένου σκυροδέματος για την παραγωγή δομών με προφανή ελαφρότητα. Αρκετοί έχουν χρησιμοποιήσει τόξα και καμάρες καθιστώντας τη δομή ακόμα πιο ελαφριά. Ο Félix Candela ήταν ένας από τους πρώτους που εφάρμοσαν αυτές τις ιδέες. Τα αποτελέσματα αντι-βαρύτητας του εστιατορίου Λος Manantiales είναι ιδιαιτέρως μαγευτικά..

Τράπεζα του Λονδίνου και της Νότιας Αμερικής, στο Μπουένος Άιρες

Ο Ιταλός αρχιτέκτονας-Αργεντινής Clorindo Testa έφτιαξε το εξωτερικό μέρος του κτιρίου με τη δομή ενός δεινόσαυρου. Είναι ένα διάτρητο στην ουσία καβούκι που φιλτράρει το φως του ήλιου στο εσωτερικό και δημιουργεί διαφάνεια. Απροσδόκητα, για τον επισκέπτη έχει μερικά από τα χαρακτηριστικά της ιαπωνικής αισθητικής, τα οποία δημιουργούν μεγάλους επιπλέον χώρους στο εσωτερικό του κτιρίου.

Η εκκλησία του Saint-Jean-de-Montmartre, στο Παρίσι

Μια ελαφρώς αδέξια προσπάθεια για την υλοποίηση των αρχών της γοτθικής αρχιτεκτονικής με τη χρήση οπλισμένου σκυροδέρματος, αλλά την ίδια στιγμή πρόκειται για ένα πολύ δημοφιλές κτίσμα. Η εκκλησία ήταν πολύ μπροστά από την εποχή της. Ενσωματώθηκαν τα γοτθικά στοιχεία της ελαφρότητας στην κατασκευή χωρίς οξυκόρυφα τόξα και καμάρες. Ο Auguste Perret θα το κάνει αργότερα στη Notre Dame du Raincy, αλλά η εκκλησία Saint-Jean-de-Montmartre κρατά τα σκήπτρα της πρωτοπορίας.

SESC Πομπηία, Σάο Πάολο, Βραζιλία.

Την ονόμασαν ακρόπολη της ελευθερίας. Το 1982 αυτό το τοπόσημο της Βραζιλίας, ένα αρχιτεκτονικό σύμπλεγμα, σε ένα παλιό εργοστάσιο, με τους τρείς πύργους να δεσπόζουν, δημιούργησε μια νέα συνθήκη χρήσης του χώρου. Πισίνες, κλειστά γήπεδα ποδοσφαίρου αποδυτήρια, συνδέονται με γέφυρες και μετατρέπουν τη συνήθως βαρετή όψη των εγκαταστάσεων σε αστικό θέατρο. Το έργο του Bardi με τα ιδιαίτερα εντυπωσιακά ανοίγματα στα παράθυρα που μοιάζουν με σπήλαια είναι καταπληκτικό.

Εθνικό Περίπτερο της Πορτογαλίας EXPO 98 στη Λισαβώνα

Ο Álvaro Siza είναι ένα από τους πιο αθόρυβους σύγχρονους αρχιτέκτονες καταφέρνει να πάρει ένα φύλλο από σκυρόδερμα και να του δώσει μια σχεδόν εξωπραγματική μορφή ελαφρότητας, δημιουργώντας μια γέφυρα ανάμεσα σε δυο ορθογώνια μπλοκ. Έργο με ιδιαίτερη μηχανική κατασκευής, μοναδικό όταν το βλέπεις.

Η βιβλιοθήκη της τεχνικής σχολής Eberswalde, στη Γερμανία.

Έργο των Herzog και de Meuron, το 1999. Οι αρχιτέκτονες τύπωσαν επάνω στο τσιμέντο ένα σύνολο εκλεκτών εικόνων του καλλιτέχνη Thomas Ruff. Οι ίδιες εικόνες τυπώνονται και σε οριζόντιες λωρίδες από γυαλί, στο ίδιο επίπεδο με το σκυρόδεμα. Την ημέρα δίνει στη βιβλιοθήκη ένα απλό μακρόστενο σχήμα και μια φαινομενικά ομοιογενή επιφάνεια. Τη νύχτα, τα διαφανή μέρη ανάβουν και δημιουργείται μια αντίθετη εντύπωση από αυτή της ημέρας.

St John’s Abbey Church, Collegeville, στη Minnesota

Έργο του Marcel Breuer, του 1961, μια εκκλησία από τον απόφοιτο του Bauhaus Marcel Breuer βαθιά στις μεσοδυτικές πολιτείες που κάνει πολλούς τόνους μπετόν να μοιάζουν με μεταλλικό origami.

Η οικία Poli, στο Coliumo της Χιλής

Μπορούμε να ζητήσουμε συγνώμη από τους Tadao Ando, ​​Denys Lasdun, Robert Maillart, Oscar Niemeyer, Zaha Hadid, Rachel Whiteread, Pier Luigi Nervi, Marcel Breuer, τον Frank Lloyd Wright, και Sverre Fehn, όλους τους μάγους που με τη χρήση σκυροδέρματος αξίζουν μια θέση στο top 10. Αλλά την δέκατη θέση ο Ρόουαν Μουρ τη δίνει σε ένα απλό σπίτι σε μια απομακρυσμένη περιοχή της Χιλής.

Με όλες τις δυσκολίες πρόσβασης, εκεί χτίστηκε με απόλυτη καθαρότητα μια οικία που η λιτότητά της έρχεται σε αντίθεση με την τραχύτητα της περιοχής και του τοπίου. Τα ίχνη από τα ξύλα του καλουπώματος στο τσιμέντο, δίνουν την αίσθηση μιας ασυνήθιστα υπερυψωμένης ξύλινης καλύβας.

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr