Από την αρχή - στην 14η κιόλας σελίδα του βιβλίου του - ο China Mieville το κάνει σαφές: Μέχρι σήμερα έχουν γραφτεί πολυάριθμα έργα για τη Ρωσική επανάσταση και πολλά απ' αυτά είναι εξαιρετικά. Γιατί, λοιπόν, ο πολυβραβευμένος συγγραφέας με καταγωγή από το Norwich της Αγγλίας επιχειρεί μια νέα «ανάγνωση» του σημαντικότερου, ίσως για πολλούς, ιστορικού συμβάντος του 20ου αιώνα με το νέο βιβλίο του "Οκτώβρης (Η Ιστορία της Ρωσικής Επανάστασης)" που στη χώρα μας κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο σε μετάφραση Γιώργου - ΄Ικαρου Μπαμπασάκη; Ισως διότι "υπάρχει κάτι στη Ρωσικότητα της Ρωσίας που είναι μεθυστικό...", όπως λέει λίγο παρακάτω.
Σε κάθε περίπτωση, το βιβλίο αυτό δεν επιχειρεί να είναι εξαντλητικό, σχολαστικό ή ειδικό, όπως φροντίζει να ενημερώσει ο συγγραφέας του. "Είναι μάλλον μια σύντομη εισαγωγή για όσους έχουν την περιέργεια να μάθουν μια καταπληκτική ιστορία, να μάθουν τους ρυθμούς της επανάστασης", Κάπως έτσι, λοιπόν, ο 45χρονος συγγραφέας επιχειρεί να αφηγηθεί αυτή την ιστορία: "Το έτος 1917 ήταν ένα έπος, μια αλληλουχία από περιπέτειες, ελπίδες, προδοσίες, απίθανες συμπτώσεις, πολέμους και ίντριγκες. Από γενναιότητα κι ανοησία, φάρσα, τόλμη, τραγωδία. Από εφήμερες φιλοδοξίες κι αλλαγές, από φώτα εκτυφλωτικά και ατσάλι και σκιές. Από τρένα και σιδηροτροχιές..."
Η ιστορία αυτή ξεκινά περίπου δυο αιώνες πιο πίσω, το 1712, την εποχή που "με μια χειρονομία ενάντια στο μοσχοβίτικο παρελθόν, ο τσάρος Πέτρος κάνει την Αγία Πετρούπολη πρωτεύουσα της Ρωσίας".
Και κάπως έτσι, μετά την "προϊστορία του 1917", η δράση φθάνει στο συγκεκριμένο ιστορικό συμβάν το οποίο περιγράφεται μέσα από μια αλληλουχία μηνών: "Φεβρουάριος: δάκρυα χαράς", "Μάρτιος: Στο βαθμό που", "Απρίλιος: ο εξωφρενικός", "Μάιος: συνεργασία" και ούτω καθ' εξής: Να πως φθάνουμε στον "Κόκκινο Οκτώβρη" ..
"Ω αγάπη μου, ξέρω τώρα την ελευθερία σου όλη. Ξέρω ότι θα' ρθει, αλλά πως θα είναι;" Δεν είναι τυχαίο που ο συγγραφέας επιλέγει να ξεκινήσει με τον Νικολάι Τσερνισεφσκι τον επίλογό του.
"Οι επαναστάσεις είπε ο Μαρξ είναι οι ατμομηχανές της ιστορίας", συμπληρώνει λίγο παρά κάτω. "Βάλε την ατμομηχανή να τρέχει όσο πιο γρήγορα γίνεται, παρότρυνε τον ίδιο του τον εαυτό ο Λένιν σ' ένα προσωπικό του σημείωμα και φρόντισε να μείνεις στις σιδηροτροχιές. Αλλά πως να φροντίσεις να παραμείνει εκεί αν υπάρχει μόνο ένας δρόμος, μια γραμμή, κι αυτή είναι μπλοκαρισμένη;..."
Οι εικόνες είναι από τις σελίδες του βιβλίου