«Κυρία υπουργέ, εσείς αν διεκδικούσατε αυτή τη θέση, εσείς που συνεργαστήκατε σ’ αυτό το θέατρο με τον Κώστα Τσιάνο για να κάνετε την ιστορική “Ηλέκτρα”, δεν θα ήσασταν διευθύντρια μ’ αυτή την προκήρυξη θεάτρου…»
Κάπως έτσι, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Πάνος Σκουρολιάκος, δοκίμασε να φέρει στα στενά την υπουργό Πολιτισμού, Λυδία Κονιόρδου στη Βουλή αναδεικνύοντας το ζήτημα που δημιουργήθηκε τον περασμένο Απρίλιο με την προκήρυξη της θέσης του διευθυντή στο Θεσσαλικό Θέατρο (ΔΗΠΕΘΕ Λάρισας), ο οποίος, σύμφωνα με το μέχρι πρότινος ισχύοντα νόμο, θα πρέπει να έχει Πανεπιστημιακή ή Τεχνολογική εκπαίδευση. Να υποθέσουμε, λοιπόν, σύμφωνα με τα όσα υπονόησε ο κύριος Σκουρολιάκος ότι η κυρία Κονιόρδου δεν έχει πάρει το πτυχίο του τμήματος Αγγλικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών που σπούδασε από το 1971 ως το 1973…
Ηταν το ότι η υπουργός φρόντισε να ανταποκριθεί με … υπερβάλλοντα ζήλο στις εκκλήσεις /υποδείξεις του κ. Σκουρολιάκου ή ότι κάπως έτσι της δόθηκε η ιδανική ευκαιρία να βολέψει «ημετέρους» (και μάλιστα χωρίς καθόλου τυπικά προσόντα) σύμφωνα με ότι γράφτηκε στον Τύπο; Όπως και να έχει το πράγμα, με νομοθετική πρωτοβουλία του κ. Σκουρολιάκου κατατέθηκε τροπολογία σύμφωνα με την οποία για την πρόσληψη καλλιτεχνικών διευθυντών στα Δημοτικά Περιφερειακά Θέατρα δεν είναι απαραίτητο ούτε καν το απολυτήριο Λυκείου.
Η τροπολογία είχε …προαναγγελθέν χρονικό. Λίγο μετά την ανάρτηση της επίμαχης προκήρυξης στο Θεσσαλικό Θέατρο, η υπουργός φρόντισε να ενημερώσει δημοσίως ότι το υπουργείο προωθεί προς ψήφιση διάταξη αναφορικά με τη διαδικασία πρόσληψης καλλιτεχνικού διευθυντή …«Κατόπιν αυτού, κάθε σχετική προκήρυξη που προγραμματίζεται ή δεν έχει ακόμα ολοκληρωθεί, να ανασταλεί μέχρι νεοτέρας».
Η τροπολογία ψηφίστηκε προχθές και μάλιστα με … συνοπτικές διαδικασίες. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, είναι εντυπωσιακό το ότι ψηφίστηκε αμέσως. Συνήθως οι τροπολογίες είναι υπουργικές κι όχι βουλευτικές. Όταν καταθέτονται βουλευτικές τροπολογίες αν δεν απορριφθούν – διότι οι περισσότερες απορρίπτονται – είναι συνήθως σε πλήρη συνεννόηση με τον υπουργό, όπως επιβεβαιώνεται, εξάλλου κι από το ρεπορτάζ.
Η αλήθεια είναι ότι το «τοπίο» ως προς τις θέσεις καλλιτεχνικών διευθυντών των ΔΗΠΕΘΕ είναι μάλλον ... θολό, αν αναλογιστεί κανείς ότι ένας μεγάλος αριθμός δεν έχουν καλλιτεχνικό διευθυντή, διότι έχουν λήξει θητείες και δεν έχουν ανανεωθεί. Ενα απ' αυτά είναι το ΔΗΠΕΘΕ Λάρισας όπου στη συγκεκριμένη θέση θήτευσε επί δεκαετίες ο Κώστας Τσιάνος, στενός συνεργάτης της κυρίας Κονιόρδου.
«Και σε άλλα θέατρα αποσύρθηκαν οι προκηρύξεις για τη θέση καλλιτεχνικού διευθυντή διότι ο προηγούμενος νόμος ήταν άθλιος», λέει ο βετεράνος σκηνοθέτης. «Γιατί να αποκλείονται άξιοι άνθρωποι; Ξέρετε πόσοι μεγάλοι συγγραφείς μας δεν πήγαν ποτέ Γυμνάσιο; Διδάχτηκαν στο σπίτι τους». Πως θα σχολίαζε, άραγε, τα όσα έχουν αναφερθεί ότι η υπουργός προώθησε το νέο νόμο για να «βολέψει» τους δικούς της; «Ποια η Κονιόρδου; Εγώ που είμαι ο μεγάλος φίλος της, ούτε ένα τηλέφωνο δεν έχουμε ανταλλάξει. Ούτε βρεθήκαμε, ούτε με έβαλε σε επιτροπές, ούτε τίποτα».
΄Οχι, ο ίδιος δεν θα θέσει ξανά υποψηφιότητα για τη θέση καλλιτεχνικού διευθυντή. «Εχω μεγαλώσει πια...», μας λέει. «Υπάρχουν, όμως, άλλοι, μεγάλης ηλικίας, άνθρωποι που μπορεί να μην έχουν "χαρτιά", κάποιοι, ας πούμε, μεγάλοι ηθοποιοί που δεν τελείωσαν το σχολείο αλλά έχουν διοικητικές ικανότητες και διαπρέπουν». Εχει κάποιον υπ' όψιν του; «΄Οχι, αλλά στην τέχνη μερικά πράγματα δεν επιβάλλονται...»
Εν τω μεταξύ, σε ανακοίνωση που εξέδωσε, το υπουργείο θεώρησε σκόπιμο να κάνει την παρακάτω διευκρίνηση:
«Το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού διευκρινίζει σχετικά με την τροπολογία- Προσθήκη στο Σχέδιο Νόμου του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού Τροποποιήσεις του ν.2725/1999(Α’121) και άλλες διατάξεις με θέμα : Ρύθμιση για την πρόσληψη καλλιτεχνικών Διευθυντών Δημοτικών Περιφερειακών Θεάτρων της χώρας:
Ήταν επιβεβλημένη ανάγκη η διευκρινιστική ρύθμιση μέσω της τροπολογίας που κατέθεσε ο Πάνος Σκουρολιάκος, με την στήριξη του ΥΠΠΟΑ, διότι από την ιδρυτική εγκύκλιο των ΔΗΠΕΘΕ τον Μάιο του 1983 επί Υπουργίας Μελίνας Μερκούρη όπου θεσπίστηκε ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής στα όργανα διοίκησης των ΔΗΠΕΘΕ, αλλά και στα παραρτήματα που ακολούθησαν όπου εξειδικεύτηκαν τα προσόντα του προβλέπεται: "πρόσωπο με εγνωσμένα πνευματικά και θεατρικά ενδιαφέροντα και διοικητικές ικανότητες". Ως εκ τούτου είναι σαφές από το ιδρυτικό έγγραφο των ΔΗΠΕΘΕ ότι το μόνο προσόν για τη πλήρωση της θέσης του Καλλιτεχνικού Διευθυντή ήταν το κύρος και τα ουσιαστικά του προσόντα και όχι οι τίτλοι σπουδών».