«Εκτιμώ πολύ την έκφραση του συναισθήματος μέσα από την τέχνη. Αν καταργήσουμε το συναίσθημα, τότε δεν θα έχουμε να πούμε τίποτε ως καλλιτέχνες. Η τέχνη γεννιέται, προκύπτει από το συναίσθημα, από την ευαισθησία. Ακόμη και όταν δεν θέλουμε να βάλουμε συναίσθημα στη φωνή μας, θα πρέπει να προσπαθήσουμε να την αφήσουμε να αποδώσει το μάξιμουμ των δυνατοτήτων που έχει ως όργανο. Πιστεύω ότι η φωνή μας αντανακλά απόλυτα όχι μόνο την προσωπικότητά μας αλλά ακόμη και αυτό που έχουμε μέσα στο μυαλό μας, ακόμη και τη στιγμή που μιλάμε. H φωνή είναι ένα όργανο το οποίο συνδέεται με όλο μας το σώμα..», λέει η ΄Εμμα Σάπλιν. Η γαλλικής καταγωγής ερμηνεύτρια θα δώσει δύο εφ’όλης της ύλης συναυλίες, στις 15 και 16 Νοεμβρίου με ζωντανή ορχήστρα και χορωδία στο Christmas Theater και όπως και η ίδια λέει τον πρώτο λόγο θα έχει το συναίσθημα. Ρομαντική, μυστηριώδης και φλογερή, συνδυάζει την ένταση και την συναισθηματική φόρτιση της όπερας με τον αισθησιασμό και την αμεσότητα της ποπ μουσικής.
Η ζωή της σαν παραμύθι
Γεννήθηκε στο Παρίσι το 1974. Ως παιδί δεν είχε δώσει κανένα δείγμα ότι θα ακολουθήσει καριέρα τραγουδίστριας. Ήταν τόσο ντροπαλή που «δεν άνοιγε καν το στόμα της, πόσο μάλλον για να τραγουδήσει». Όλα άλλαξαν, όταν σε ηλικία 11 χρόνων άκουσε το «Queen Of The Night» από τον Μαγικό Αυλό. Αυτή η πρώτη της επαφή με την όπερα ήταν μια συγκλονιστική εμπειρία. Ήταν η στιγμή που αποφάσισε ότι αυτό που θέλει να κάνει είναι να τραγουδάει. «Αυτή η μουσική άγγιξε την ψυχή μου», εξομολογήθηκε χρόνια αργότερα.
Σε ηλικία 14 χρόνων, η ΄Εμμα Σάπλιν (γιατί περί αυτής ο λόγος) γνώρισε μια ηλικιωμένη δασκάλα μουσικής και άρχισε να παίρνει τα πρώτα μαθήματα τραγουδιού. Ήταν μια πολύ ευτυχισμένη περίοδος μια κι αισθανόταν ότι είχε βρει τον σκοπό της στη ζωή. Ωστόσο, οι γονείς της προτιμούσαν να δουν την κόρη τους να ακολουθεί ένα πιο «σίγουρο» επάγγελμα και την πίεσαν να σταματήσει τα μαθήματα τραγουδιού και ν' αφοσιωθεί στο σχολείο.
Η ανάγκη της να τραγουδά εξακολουθούσε όμως να είναι έντονη, κι έτσι η ' Εμμα βρήκε διέξοδο τραγουδώντας σε ένα heavy metal συγκρότημα που έφτιαξαν κάποιοι συμμαθητές της. Παρόλο που είχε την ευκαιρία να κάνει αυτό που αγαπούσε (να τραγουδάει) καταλάβαινε ότι αυτό δεν ήταν το στυλ που της ταιριάζει και μετά από δυο χρόνια στο συγκρότημα είχε αρχίσει να της λείπει η όπερα. Έτσι, επέστρεψε στα μαθήματα κλασικού τραγουδιού. «Μέσα από το τραγούδι μου ήταν πιο εύκολο να επικοινωνήσω, να πω κάτι διαφορετικό», δηλώνει η ίδια «κάτι που είναι πιο σαφές, πιο ακριβές από τα λόγια μερικές φορές».
Λίγο αργότερα γνώρισε τον γάλλο συνθέτη Jean Patrick Capdvielle και με το θράσος του νεαρού της ηλικίας της του ζήτησε να της γράψει ένα άλμπουμ! Ο Capdvielle διέκρινε το ταλέντο της και δέχτηκε να συνεργαστεί μαζί της. Κάπως έτσι προέκυψε το πρώτο της άλμπουμ, «Carmine Meo» που κυκλοφόρησε το 1997 και και την εκτόξευσε.
Ο δεύτερος δίσκος της ακολούθησε τέσσερα χρόνια αργότερα, έχει τίτλο «Etterna» και τα περισσότερα τραγούδια του τα έχει γράψει η ίδια. Πρόκειται για ένα ιδιαίτερα μελωδικό άλμπουμ με μια μουσική που μοιάζει να έρχεται μέσα από ένα παράθυρο με θέα τη θάλασσα. Το υγρό στοιχείο, άλλωστε, γοητεύει πολύ τη Σάπλιν. «Δεν μπορώ να ζήσω χωρίς να υπάρχει νερό τριγύρω», εξηγεί. «Το χρειάζομαι». Από αυτόν τον δίσκο, το τραγούδι «La Notte Etterna» ξεχώρισε αμέσως και αγαπήθηκε ιδιαίτερα από το κοινό. «Είναι το πρώτο τραγούδι που έγραψα», λέει η ίδια και συμπληρώνει πως πρόκειται για ένα κομμάτι που κρύβει μέσα του την ελπίδα, «η οποία νομίζω πως δεν βρίσκεται στους στίχους του, αλλά στη μελωδία».
Ακολούθησαν άλλα δύο άλμπουμ, το «Macadam Flower» το 2009 και το «Dust of a Dandy» το 2014, αρκετά live άλμπουμ και ήδη ετοιμάζει τη νέα της δισκογραφική δουλειά που θα κυκλοφορήσει μέσα στο 2019.
Η αγάπη της για την Ελλάδα
Η Ελλάδα την λατρεύει και το απέδειξε. Τα εισιτήρια της πρώτης συναυλίας σχεδόν εξαντλήθηκαν δύο μήνες πριν. Μια δεύτερη συναυλία ήταν αναγκαία. Και προστέθηκε την Παρασκευή 15 Νοεμβρίου.
Όπως έχει δηλώσει και η ίδια: «Το πρώτο μου άλμπουμ το «Carmine Meo» που σημαίνει Η μελωδία μου γεννήθηκε από το πάθος μου για την όπερα, και μάλιστα για την ιταλική, από τον Γκαετάνο Ντονιτσέττι ως τον Βιντσέντζο Μπελλίνι. Η φωνή μου πλέον καλύπτει μια μεγάλη έκταση από οκτάβες, εναλλάσσεται με ορχήστρα, ρυθμικά loops, μπάσο, κρουστά, φυσικούς ήχους και μια χορωδία όπερας. Δεν θα έλεγα ότι μου ταιριάζει ούτε ο χαρακτηρισμός ντίβα, ούτε ο χαρακτηρισμός Ποπ τραγουδίστρια. Δεν μου αρέσουν οι ταμπέλες. Προτιμώ τις ελεύθερες απόψεις που λένε ότι κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός και κάθε άνθρωπος έχει πάνω του έναν λόγο για να τον ερωτευτείς...»
Η ΄Εμμα Σάπλιν δηλώνει και πάλι έτοιμη συναντήσει το ελληνικό κοινό. Σε μια παράσταση που συμμετέχει ζωντανή ορχήστρα και χορωδια – σχεδόν 100 συντελεστές- δεν παρουσιάζει τόσο μια ντίβα της όπερας ή ένα ποπ είδωλο, αλλά μια ερμηνεύτρια της οποίας η μουσική αναδύεται από τα βάθη της ψυχής της...