Πίσω από την ταπεινή πρόσοψη 34 Boulevard Barbès, σε ένα παπουτσάδικο με ευκαιρίες υπάρχει ένα από τα πιο σουρεαλιστικά μυστικά του Παρισιού. Όποιος φτάνει εκεί για να ψωνίσει μέσα στους ατέλειωτους σωρούς από μοκασίνια και μπότες με 3 ευρώ το ζευγάρι δε μπορεί να μαντέψει ότι βρίσκεται σε ένα ξεχασμένο, παλιό κινηματογράφο.
Οι κόκκινες βελούδινες κουρτίνες εξακολουθούν να βρίσκονται επάνω στη σκηνή, στη θέση τους, η αίθουσα είναι διακοσμημένη με ιωνικούς κίονες και επιχρυσωμένα καλούπια. Διαφημιστικές αφίσες της Belle Epoque στο στυλ του Henri Toulouse Lautrec είναι τέλεια διατηρημένες στην διπλή σκάλα στο πίσω μέρος του μαγαζιού κάτω από τα σκληρά νέον φώτα.
Χτισμένο το 1914, ένα παλάτι του παρελθόντος μπορούσε να φιλοξενήσει μέχρι 1200 θεατές, είχε θεωρηθεί ως ένας από τα κορυφαίους 15 κινηματογράφους στο Παρίσι κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1920. Κατά τη διάρκεια του διαλείμματος, τραγουδιστές, συγκροτήματα, ακόμη και ορχήστρες διασκέδαζαν το κοινό με εξωφρενικά μουσικά ιντερλούδια. Το Barbès Palace έκλεισε στη δεκαετία του 80 και βρήκε μια δεύτερη ζωή ως αγορά παπουτσιών από το 1988.